Η Νότια Ευρώπη και η Ελλάδα έχουν επωμιστεί το μεγάλο βάρος.
Η Βόρεια Ευρώπη «ποιεί τη νήσσα».
Ανίκανοι οι θεσμοί της Ευρώπης για το προσφυγικό. Επίκεινται παραιτήσεις σε εύρωπαικό επίπεδο.
Του Θανάση Μπολέτη –Δημοσιογράφου, για την Hellenic News Of America
Αποτελεί πρωτόγνωρο γεγονός, για τις χώρες του Βορρά πουν διακινούν τον παραγωγικό τους πλούτο, ανά την υφήλιο, και δη στις αγορές του Νότου, που είναι κοντά τους, να επιδεικνύουν «ελεγχόμενη» αδράνεια, σε ένα μείζον ανθρωπιστικό πρόβλημα που είναι το προσφυγικό.
Οι Νότιες χώρες της Ευρώπης, βιώνουν ένα συγκλονιστικό «δράμα», όχι γιατί δεν θέλουν, να το αντιμετωπίσουν, αλλά εκ των πραγμάτων, δεν έχουν αντοχές πλέον, να βοηθήσουν.
Η Ελλάδα από την αρχαιότητα, ήταν φιλόξενη σε λαούς, ακόμη και σε εχθρούς.
Αυτή η φιλοξενία την προσφέρει και σήμερα, καθώς,δέχεται εκατοντάδες πολίτες ξένων χωρών, της Μεσογείου, και όχι μόνο.
Βρίσκουν στην Ελλάδα την γη της επαγγελίας.
Οι Κύριοι της Ευρωπαικής ‘Ενωσης με επιτρόπους, και παρατρεχάμενους, για το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, «ποιούν την νήσσα».
Δηλαδή κάνουν την «πάπια».
Δεν γνωρίζουμε τα σχέδια των μεγάλων, Αμερικής, και Ρωσίας.
Μακάρι αυτά τα σχέδια να αποσαφηνιστούν. Είναι καιρός.
Ντροπή για την παγκόσμια κοινότητα. Να έχει γεμίσει το Αιγαίο, από ανθρώπινα «κουφάρια».
Οι ηγέτες, των μεγάλων χωρών, δεν συγκλονίζονται, να βλέπουν απλωμένα χέρια, από μικρά παιδιά, από τις μανάδες τους, να ικετεύουν την σωτηρία τους;
Η Ελλάδα θα είναι κοντά σε ανθρώπους, που δεν έχουν την «μοίρα κλίνε».
‘Εχει ζήσει ανάλογα βιώματα, στο απώτερο παρελθόν.
Από την Μικρασιατική Καταστροφή. Και όχι μόνο.
Εμπιστεύτηκε ορισμένες μεγάλες «δυνάμεις».
Την πούλησαν.
Είναι καιρός να απεγκλωβιστεί ο Νότος από ορισμένους, Κυβερνητικούς του Βορρά.
Οι πολίτες όμως, του Βορρά, είναι και θα παραμείνουν, ένα υγιές κομμάτι για τον σκεπτόμενο Νότο.
Δεν γνωρίζω, πόσο συμφωνούν με τους κυβερνήτες τους.
Εχω την αίσθηση, ότι οι διανοούμενοι του Βορρά δεν επιθυμούν, οι κυβερνήτες τους, να δείξουν περαιτέρω, την ανικανότητα τους, πάνω στο μείζον θέμα του προσφυγικού, και των σχέσεών τους με το Νότο.
Ας μας πουν, οι Κυβερνήτες του Βορρά, τι έχουν κάνει, για το προσφυγικό πρόβλημα της Ευρώπης;
Απλώς, το μεταφέρουν στις πλάτες της Ελλάδος και της Ιταλίας.
Θα χρησιμοποιήσω την έκφραση «αιδώς».
Η Ελλάδα η και η Ιταλία θαρρώ, ότι έχουν την δύναμη, όπως εξάλλου αποδεικνύεται, να βοηθήσουν τους πρόσφυγες.
Ο Βορράς είχε μάθει να ζει, χρησιμοποιώντας ως υποζύγια, τους «ταλαίπωρους» του Νότου.
Τα δικά τους «σαλόνια» προφανώς, τα κρατούν σε «ναφθαλίνη».
Ευτυχώς, που οι διανοούμενοι, της Βόρειας Ευρώπης, αλλά και η πλειονότητα, των πολιτών τους, γνωρίζουν την ανεπάρκεια των πολιτικών τους, και σέβονται τις θυσίες του Νότου της Ευρώπης .
Οι Φίλοι Γερμανοί, και οι χώρες που τις επηρεάζουν, θεωρούν ότι, το προσφυγικό δεν είναι μόνο θέμα της Νότιας Ευρώπης.
Η Ελλάδα, η Ιταλία και άλλες χώρες του Νότου, μαζί με την δική τους ανθρωπιστική κρίση, που βιώνουν, θα είναι φιλόξενοι, στο ανθρωπιστικό δράμα, που εξυφαίνεται, με την πολιτική των ισχυρών.
Επειδή η Ευρώπη, με την συμπαθέστατη, Κύρια Μέρκελ της Γερμανίας, η οποία φαίνεται «ανίκανη», να αντιμετωπίσει το ανθρωπιστικό πρόβλημα της Ευρώπης, ας πει ευθέως, ότι ο Νότος πρέπει να αναλάβει το κόστος, γιατί η Γερμανία δεν θέλει.
Επειδή το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, οι άνθρωποι που το διαχειρίζονται, και χωρίς περιστροφές, πρέπει να παραιτηθούν.
Ϊσως δώσουν λύση στο πρόβλημα.
Οι ¨Ανθρωποι, που τους εμπιστεύονται, θα το εκτιμήσουν.
Η προτροπή αυτή, αφορά και τον κ. Αβραμόπουλο, ως αρμόδιου Επιτρόπου.
Οι ιθύνοντες της Ευρώπης, και με την ανοχή του ¨Ελληνα Επιτρόπου κ Αβραμόπουλου, ας καταλάβουν ότι οι «δημόσιες σχέσεις» σε ανθρωπιστικά προβλήματα, είναι το τελευταίο χαρτί, που απηχεί, τις απόψεις όσων γνωρίζουν περισσότερα.
Φτάνει πια η υποκρισία των «τελευταίων».
Μία παραίτηση ίσως, και περισσότερες, διευκολύνουν, την κοινωνία της Ευρώπης, που αγωνιά.
Κύριοι της Παγκόσμιας Κοινότητας που διαφεντεύεστε, το γίγνεσθαι, ας αναλογιστείτε:
Είναι προτιμότερο, να βλέπετε νήπια στο πέλαγος, αναζητώντας την ελευθερία, μαζί με τους γονείς τους, χωρίς να ξέρουν, αν φτάσουν εν ζωή, στην ξηρά, ή μήπως να παρέμβετε να σωθούν ανθρώπινες ζωές.
Δεν σας φταίνε τίποτα….
Πολλοί αναρωτιούνται αν, στη θέση αυτών των παιδιών, και των γονιών τους, είμαστε εμείς, και τα δικά μας παιδιά; Τι θα κάναμε ;
Απλώς δεν θα σκεφτόμασταν, ένα υποθετικό γεγονός.
Προφανώς θα λέγαμε:
Είμαστε καλύτερα από τους άλλους.
Άρα ..Πρώτοι…!
Συγκλονιστικό…
