Έπεσε στην αντίληψή μου η επιστολή μιας Δανέζας εκπαιδευτικού που διαμαρτύρεται για τους δυσβάστακτους φόρους της πατρίδας της. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι είναι μια καλή ευκαιρία να κάνουμε μερικές συγκρίσεις μεταξύ Δανίας και Ελλάδας που ενδεχόμενα θα μας βοηθούσαν να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα.
Η Δανέζα στην επιστολή της, που απευθυνόταν κυρίως σε Αμερικανούς, τονίζει μεταξύ άλλων:
«Είμαι εκπαιδευτικός στην Δανία με ετήσιο μισθό 61 χιλιάδες αμερικανικά δολάρια. Έχουμε δωρεάν παιδεία. Δεν πληρώνουμε για την ιατρική και νοσοκομειακή μας περίθαλψη και ακόμα οι μαθητές πληρώνονται για να σπουδάζουν. Όλα αυτά ακούγονται υπέροχα, το ξέρω, όμως τίποτα δεν είναι δωρεάν… Το κατώτερο ποσοστό φορολόγησης στη Δανία είναι 40%!
»Επίσης πληρώνουμε Φόρο Πωλήσεων 25% (σ.σ. στην Ελλάδα το λέμε ΦΠΑ και είναι, ως γνωστόν, 23%) και επί πλέον η κυβέρνηση επιβάλλει δασμούς και τέλη. Ένα γαλόνι βενζίνη κοστίζει $10 (σ.σ. 1,93 ευρώ το λίτρο). Ο φόρος (σ.σ. για την αγορά) ενός αυτοκινήτου είναι 180% που σημαίνει ότι ένα αυτοκίνητο το οποίο στις Ηνωμένες Πολιτείες πωλείται $20.000 (για παράδειγμα ένα Honda Accord) στη Δανία η τιμή του φθάνει στο εκπληκτικό ύψος των $40.000.
»Η Δανία είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο σε ότι αφορά τη φορολόγηση. Κατά μέσο όρο για κάθε δολάριο που κερδίζεις, το κράτος σου παίρνει το 80 λεπτά! Τα προσωπικά χρέη των Δανών είναι τα υψηλότερα στον κόσμο…» αναφέρει η αγανακτισμένη, κατά τα φαινόμενα, εκπαιδευτικός και συνεχίζει: «…Σε οποιοσδήποτε κερδίζει πάνω από $80.000 το χρόνο επιβάλλεται προσωπικός φόρος που ανέρχεται σε 68%. Αυτό σημαίνει ότι οι υψηλά αμειβόμενοι είτε έχουν βρει τρόπους φοροδιαφυγής ή εγκαταλείπουν τη χώρα παίρνοντας μαζί τους τις επιχειρήσεις τους.
»Ο δείκτης αυτοκτονιών στη Δανία, τις περασμένες πέντε δεκαετίες, είναι 20,8 ανά 100.000 κατοίκους, με τον υψηλότερο δείκτη που έχει σημειωθεί να ανέρχεται στους 32. Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο μέσος δείκτης, για την ίδια περίοδο, είναι 11,1 ανά 100.000 και ποτέ δεν έχει ξεπεράσει το 12,7. Περισσότερο από 11% των ενήλικων Δανών –που φέρουν τον τίτλο των ευτυχέστερων ανθρώπων του κόσμου– παίρνουν αντικαταθλιπτικά χάπια» αναφέρει στην επιστολή της για να καταλήξει τονίζοντας ότι αν και όλοι θέλουν το αμερικανικό όνειρο. Στη νέο-κομμουνιστική, όπως την χαρακτηρίζει, οικονομία της Δανίας τα πράγματα είναι δύσκολα.
Να δούμε τώρα τι γίνεται στην Ελλάδα:
Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» ο μισός περίπου μισθός των εργαζομένων χάνεται σε εισφορές και φόρους, ενώ έρχονται και νέες επιβαρύνσεις που θα διευρύνουν τις υπάρχουσες απώλειες.
«Ειδικότερα εκτιμάται ότι με τα νέα μέτρα που συζητά η κυβέρνηση με τους δανειστές στο πλαίσιο της αξιολόγησης, τα 6 στα 10 ευρώ του μισθού θα τα τρώνε οι φόροι και οι εισφορές. Ενδεικτικό είναι ότι με βάση τα στοιχεία του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για το 2014, ένας εργαζόμενος με δύο παιδιά πλήρωνε για φόρους και εισφορές το 43,4% του μισθού του». Το ποσοστό αυτό είναι το υψηλότερο μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ.
Με τα συνεχιζόμενα φορομπηχτικά σχέδια της κυβέρνησης, που προσπαθεί απελπισμένα να βρει νέα έσοδα, η συνολική επιβάρυνση από εισφορές και φόρους θα αυξηθεί σε επίπεδο που θα προσεγγίζει, όπως προανέφερα, το 60% του μισθού.
«Είναι χαρακτηριστικό ότι τα ποσοστά κρατήσεων αναδεικνύουν ήδη από το 2014 τη χώρα μας σε παγκόσμια πρωταθλήτρια κρατήσεων» αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ».
Εξάλλου οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι «οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ. Ο μέσος όρος διαμορφώνεται στο 9,9% (στοιχεία 2014), με την Ελλάδα να βρίσκεται στο 16%. Στην κατάταξη των χωρών – μελών η Ελλάδα καταλαμβάνει την 6η υψηλότερη θέση, καθώς μας ξεπερνούν μόνο η Σλοβενία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Αυστρία και η Πολωνία».
Να πω αρχικά ότι θεωρώ λίγο υπερβολική την αντίδραση της Δανέζας εκπαιδευτικού, όμως τα στοιχεία που παραθέτει λένε κάποιες αλήθειες. Αυτές τις αλήθειες επιβεβαίωσα, σε επαφή που είχα, με Ελληνίδα φίλη που έχοντας ζήσει αρκετά χρόνια στη Δανία, την επισκέπτεται συχνά. Η φίλη υπογράμμισε επίσης την άψογη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών της Δανίας, θυμίζοντάς μου την «καλοκουρδισμένη» κρατική μηχανή της Αυστραλίας.
Μια γρήγορη σύγκριση των προαναφερθέντων στοιχείων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι στη Δανία οι φορολογικές κλίμακες είναι σίγουρα υψηλότερες από ότι στην Ελλάδα αλλά στις παροχές η σκανδιναβική αυτή χώρα μας βάζει τα γυαλιά. Δεν είναι καν δυνατή η σύγκριση!
- Στη Δανία το κράτος φορολογεί αλλά και παρέχει στους πολίτες τα πάντα, ή σχεδόν τα πάντα.
- Στην Ελλάδα φορολογείται ο πολίτης, όσο λίγοι Ευρωπαίοι, αλλά οι παροχές προς τους πολίτες είναι –λόγω της αναποτελεσματικότητας της κρατικής μηχανής– από μηδαμινές μέχρι ανύπαρκτες.
- Στη Δανία των υψηλών φόρων η φοροδιαφυγή είναι μικρή έως ανύπαρκτη ενώ στην Ελλάδα ζει και βασιλεύει και τη διαφθορά θεριεύει!
- Στη Δανία ο πολίτης εξυπηρετείται, στην Ελλάδα ταλαιπωρείται.
Το μόνο υπέρ μας είναι ίσως το θέμα των αυτοκτονιών. Ενώ στην Ελλάδα ο δείκτης έχει, λόγω της οικονομικής κρίσης, αυξηθεί από περίπου 4 ανά 100.000, που ήταν πριν δέκα χρόνια, σε περίπου 7 σήμερα, εξακολουθεί να είναι πολύ μικρότερος από το δείκτη αυτοκτονιών της Δανίας. Το τραγικό είναι ότι όσους δεν χάνουμε από απονενοημένα διαβήματα, τούς χάνουμε από τροχαία, όπου δυστυχώς κατέχουμε το ευρωπαϊκό ρεκόρ!
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα να περνάτε καλά. Αν το βρίσκετε δύσκολο, πρέπει να φιλοσοφήσετε λίγο τη ζωή. Βάλετε στην άκρη τις πίκρες της. Μην αφήνετε τις απογοητεύσεις να σας κυριεύουν. Υπάρχουν και χειρότερα. Η ευτυχία είναι τέχνη που δυστυχώς δύσκολα διδάσκεται. Και μην ξεχνάτε ότι χρειαζόμαστε τη γη. Χωρίς αυτή δε μπορούμε να ζήσουμε! Κάντε κάτι για να τη σώσουμε. ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΕΤΕ.
Οποιοδήποτε σχόλιό σας μπορείτε να το στείλετε στο ΜΜΕ που φιλοξενεί το άρθρο ή στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση [email protected] και εγώ θα το μεταβιβάσω.
www.omegadocumentaries.com (Τελευταία παραγωγή: ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΚΑΙ ΙΘΑΚΗ – ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ)
