Friday, April 19, 2024

      Subscribe Now!

 

spot_img
spot_img
Greek CommunityPeter N. Yiannos: TO BE READ AT MY FUNERAL

Peter N. Yiannos: TO BE READ AT MY FUNERAL

Hellenic News
Hellenic Newshttps://www.hellenicnews.com
The copyrights for these articles are owned by HNA. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of HNA and its representatives.

Latest articles

TO BE READ AT MY FUNERAL – at Funeral Home and/or at Makaria

Καλωσορίσατε στο πανηγύρι μου, που βέβαια είναι και το τελευταίο μου. Έχω ήδη συναντήσει τον Άδη και είμαι έτοιμος να περάσω τον ποταμό της λήθης ή αμνησίας και να πιώ από το νερό του, όπως υπέθεταν και έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μου για τον άνθρωπο μετά τον θάνατό του. Αυτοί οι άνθρωποι, που είχαν τεράστια φαντασία, είχαν κι’άλλους μεταθανάτιους ποταμούς, όπως τον Αχέροντα (Λύπη) και τον Κόκυτο (Μοιρολόγια). Όσο για τους ποταμούς Φλεγέθων (Πυρ) και Στύξ (Μίσος) ούτε καν θέλω να τους πλησιάσω ή ξαναμελετήσω!


Welcome to my Farewell Party for I have already met Hades and I’m about to cross and drink water from the River Lethe or Forgetfulness, as my Hellenic ancestors assumed for a person immediately after his death. But those imaginative ancient Greeks had other rivers for the Underworld as well: The River of Acheron or Sadness and the River Cocytus or Lamentation. As for the rivers Phlegethon or Fire and Styx or Hate, I will not touch them with a 10-foot pole !

Thanks for reading Hellenic News of America

Σήμερα αποχαιρετώ την αγαπημένη μου σύζυγο, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου και όλους τους συγγενείς και φίλους, άσχετα αν μπόρεσαν ή δεν μπόρεσαν να είναι παρόντες στο σημερινό μου πανηγύρι. Είναι φυσικό το να αισθάνεται κανείς λύπη και ακόμη να κλάψει, όπως οι προαναφερθέντες ποταμοί Αχέροντας και Κόκυτος μας προειδοποιούν. Σήμερα όμως ανακυκλώθηκα όπως προστάζει ο κανών της φύσεως. Ο θάνατος φαίνεται να είναι και αυτός μέρος της ζωής! Το μόνο μου παράπονο είναι ότι ώσπου να μάθω τι είναι αυτή η ζωή, πέρασε και σήμερα τελείωσε ! Όσο φυσικός και αν είναι ο θάνατος, κανείς δεν τον επιθυμεί. Και στη δική μου περίπτωση, ποτέ δεν θα διάλεγα το πολύ σπάνιο και φοβερό αναπλαστικό κύτταρο καρκίνου ως μέσο θανάτου!


Today I bid good bye to my beloved wife, my children and grandchildren and all my relatives and friends, regardless of whether they could be present to my party or not. It is natural to feel sad or even lament as the rivers of Acheron and Cocytus already mentioned imply. However, today I have been recycled as the law of nature orders. Death seems to be part of life too ! My only regret is that by the time I began to understand what life is all about, it passed me by; and today it is over ! Regardless of how natural death is, no one chooses it. In my case, I would never have chosen the distinction to die from anaplastic cancer cell, the rarest form of cancers!

Ευχαριστώ όλους σας, και όλους αυτούς που είχα «δούναι και λαβείν» στο παρελθόν, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν παρέλθει στη αιωνιότητα, που συντέλεσαν σε ότι αξία είχε η ζωή μου. Δύναμαι να πω ότι ήλθα, είδα, έπαιξα το ρόλο μου μαζί σας, και τώρα είναι καιρός να μαζέψω τα εργαλεία μου, δηλαδή την λογική μου και τις αισθήσεις μου, και να επιστρέψω στα στοιχεία από τα οποία δημιουργήθηκα. Όσο για το προσωπικό μου πνεύμα, αυτό δεν είναι στα χέρια μου πλέον.

I thank all of you, and all those with whom I interacted in the past and those who may have passed onto eternity, for making my life worth living. I can say that I came, I saw, I acted my part with you, and now it is time to collect my tools, that is my Logos and my Senses, and be biodegraded to the basic elements from which the Creative process started me. As for my personal spirit, that is not in my hands.

Το πνευματικό όμως μήνυμα που θέλω να μεταδώσω σε όλους σας, και ιδίως στα παιδιά μου και εγγόνια μου, είναι η προσπάθεια για μία ισοζυγισμένη ζωή–δουλεύοντας τίμια για εξοικονόμηση των απαραιτήτων για τη ζωή, κάνοντας καλοκάγαθα έργα για άλλους και δουλεύοντας για κοινωφελή έργα. Αυτά αποτελούν τη βάση για κάποια ευτυχία σε αυτή τη ζωή. Η αιώνια μας ελληνική κληρονομιά είναι κοινή για όλους αυτούς που φέρουν το βιολογικό DNA αλλά και γι’αυτούς επίσης που απέκτησαν το πολιτιστικό ελληνικό DNA. Τα μοναδικά κατορθώματα στην ανθρώπινη ιστορία και η αξιοθαύμαστη ελληνική λογοτεχνία δίνουν κατεύθυνση και έμπνευση για όλους τους πολιτισμένους ανθρώπους και δίδει το μέτρο όλων των δράσεων αυτών. Η ελληνική παιδεία σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης είναι το μόνο μέσο με το οποίο το βάθος και πλάτος της ζωής εκτιμάται σωστά και τα όρια οραμάτων ανυψώνονται.


Ένα παράδειγμα για την ελληνική παιδεία και πως επιδρά στη προσωπική μας ζωή και της κοινωνίας γενικά γίνεται παραστατικό. Αναφέρομαι στην αναγνώριση και την συμβολική αλλά και πραγματική σημασία των δύο γειτονικών βουνών, του αρχαίου Αγίου Όρους του Ολύμπου και του λίγου νεότερου Αγίου Όρους Άθω, όπως ο φίλος μου Δρ. Αιδεσιμότατος Δημήτριος Κωνσταντέλος είχε αναφέρει σε κάποιο ποίημά του. Ο Όλυμπος αντιπροσωπεύει την ανθρώπινη διάνοια και λογική που παρήγαγαν τον ελληνικό, που λέγεται και Δυτικός. Πολιτισμός. Τα άφθονα πνευματικά και υλικά αγαθά του οποίου απολαμβάνουμε σήμερον.
Τα Άγιο Όρος του Άθω, λίγο ανατολικά του Ολύμπου, συμβολίζει και αντιπροσωπεύει τα πολύτιμα αγαθά που βγαίνουν από την καρδιά.. Είναι τα ανεπτυγμένα προϊόντα του μικρού παιδιού που κυνηγήθηκε από την Ιερουσαλήμ, βρήκε καταφύγιο στα ελληνικά μέρη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και με τον καιρό υιοθετήθηκε από την ελληνική κουλτούρα και λέγεται Χριστιανισμός.


Για την επίγεια ζωή μας , αυτό το υιοθετημένο παιδί του ελληνισμού συνέχισε το έργο του εκπολιτιστή της ανθρωπότητας ποιητή Ομήρου και του μεγάλου Σοφοκλή που ήδη είχαν αρχίσει να δίδουν έμφαση στην αξία της Αγάπης. « Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά να αγαπώ» λέγει ο μεγάλος τραγωδός στην Αντιγόνη. Ο γάμος μεταξύ των δύο αυτών βουνών είναι ο άξονας γύρω από τον οποίον περιστρέφεται ο πολιτισμένος κόσμος. Πολλές φορές σκέπτομαι ότι ο Θεός, αν και καταλαβαίνει όλες τις γλώσσες και κουλτούρες των ανθρώπων, προτιμά την ελληνική σκέψη και την γλώσσα την ελληνική !

However, the spirit that I want to pass on to all of you, and especially to my children and grandchildren, is that of trying to live a balanced life–doing honest work to secure the essentials for life itself, doing good things for others and work for good collective causes. These constitute the basis for any happiness in life. Our eternal Hellenic Heritage and Culture is common for those who carry the biological Hellenic genes and those who only carry its cultural DNA. The unique Hellenic accomplishments in human history and the marvelous Greek literature provide much direction for optimizing life’s goals and processes. It is the source for guidance and inspiration for all civilized persons and serves as a measure for all activities. Hellenic paedeia in all levels of education is the only means by which the depth and breadth of life can be appreciated and its limits further elevated.


As an example of Hellenic Paedeia and how it impacts on our personal lives and the society , its essence can be illustrated by two mountains, as my friend, the Rev. Dr. Demetrios Constantelos, had briefly mentioned in one of his poems: The ancient Holy Mountain of Olympus representing the human intellect, which has made possible the Hellenic or Western Civilization as we know it, and has supplied all of us with countless intellectual and material goods. The second and somewhat more modern Holy Mountain is Mt.Athos, a bit to the east of Mt. Olympus, which symbolizes and represents the goods that come out from the work of the heart. That is, the goods that have come out from the refugee child that was chased out of Jerusalem and eventually was adopted by the Hellenic Culture, that we call Christianity. For our earthly life, this adopted child of Hellenism picked up where the civilizer of humanity Homer and the great playwright Sophocles left off. Both had begun to emphasize the value of love. “ I was not born to hate but to love”, Sophocles proclaims in his Antigony ! It is the marriage of the above two mountains that makes our civilized world go around ! I often find myself thinking that God understands all Languages and Cultures, but prefers the Hellenic thought and its language.

Μένω ευχαριστημένος που κέρδισα μερικές μάχες στη ζωή μου: Οι γονείς μου με περίμεναν να πεθάνω μερικές εβδομάδες μετά την γέννησή μου διότι είχα αδιάκοπο εντερικό αιμάτωμα, κάποιου είδους δυσεντερίας, πράγμα που δεν ήταν και ασυνήθιστο στο χωριό. Μάλιστα έσπευσαν να με βαπτίσουν πρόωρα στο σπίτι μας φέρνοντας τον παπά και τον κουμπάρο διότι περίμεναν το τέλος μου. Αργότερα στη διάρκεια του 2ου Πολέμου αρρώστησα, μάλλον από Ελονοσία , αλλά με τη βοήθεια της οικογένειας και ένα ευσυνείδητο ιατρό από το χωριό Κοτύλιο στην Ολυμπία–ο οποίος μας προμήθευσε μερικά από τα σπανίζοντα κουφέτα κινίνου κάτω από συνθήκες καταπίεσης των Ναζί — σιγά, σιγά ανάρρωσα. Άλλη μία απειλητική κρίση παρουσιάστηκε όταν ήμουν κοντά 24 ετών στο Appleton, WI, όπου έπαθα σοβαρή μόλυνση μετά από εξαγωγή από οδοντίατρο των 4ρων φρονιμίτων μου. Αυτός ο ιατρός αγνόησε τα συνεχή τηλεφωνήματά μου ώσπου ένας άλλος οδοντίατρος με πήγε με το προσωπικό του αυτοκίνητο στο Emergency του νοσοκομείου. Ευτυχώς ο Δρ. Fleming με την πενικιλίνη που ανακάλυψε, ύστερα από 10 ημέρες περίπου έκανε το θαύμα του. Ελπίζω ότι κάποτε η εκκλησία θα αλλάξει τους κανόνες Αγιοσύνης να μπορεί κατατάξει ανθρώπους σαν τον Fleming, που έχουν σώσει αμέτρητα εκατομμύρια, σε κάποια κατηγορία Αγίων !

I am thankful in general today, because I’ve beaten many odds in my life: My parents expected me to die within weeks after I was born since I came down with some kind of bleeding dysentery, which was not uncommon in the village. In fact, they rushed to baptize me at our home by bringing the priest and the koumbaro there, because they did not expect me to make it. Later on during the second war, I came down with what most likely was Malaria; but with the help of my family and a kind doctor from a nearby village of Kotylion in Olympia–who provided some of his scarce quinine tablets, during the impoverished and depressed times of German occupation–I eventually recovered. Another life threatening crisis came upon me when I was in my 20s in Appleton, WI, where I came close to dying from a severe infection, after a dentist removed my four wisdom teeth all at the same time and subsequently almost ignored my calls and complaints until I had to be taken to emergency hospital by another doctor who personally drove me there. Fortunately, Dr. Fleming’s invention of penicillin eventually did its miracle. I hope that the Church some day will review its criteria for canonization and include in some category of Sainthood men like Fleming, who, through his penicillin invention, has saved countless millions.


Για ότι μικρά κατορθώματα ή επιτεύγματα είχα στη ζωή μου ως άνθρωπος και ως επιστήμων, είμαι υπόχρεος σε ορισμένους συγγενείς και πολλούς άλλους στον ακαδημαϊκό και εμπορικό κόσμο που βασίστηκαν σε εμένα και μου έδωσαν ευκαιρίες. Επίσης σε εκείνους που μου εμφύσησαν αξίες και με βοήθησαν να τις καλλιεργήσω. Και επί πλέον σε εκείνους που θυσίασαν να με φέρουν στις ΗΠΑ, την χώρα της ευκαιρίας ως ανταρτόπληκτος υπό την αιγίδα του δόγματος Truman. Είναι μια πραγματική ειρωνεία ότι ο θάνατος της μητέρας μου, που προκαλέστηκε από τοπικούς φανατικούς και αναρχικούς κομμουνιστές το 1948, έγινε η βάση για να γίνω δεκτός να έρθω στις ΗΠΑ στο πλαίσιο του δόγματος Τρούμαν. Πώς μπορεί ένα παιδί να αισθανθεί για μια τέτοια ακούσια θυσία από τη μητέρα του; Παρ ‘όλα αυτά, αυτή η ειρωνεία ήταν

 πάντα μαζί μου.


Στις ΗΠΑ ενδυναμώθηκα να αναπτύξω την ζωή μου καλλίτερα από ότι θα ήταν δυνατό οπουδήποτε αλλού. Μένω υπόχρεος στις πατρίδες μου την Ελλάδα και τις ΗΠΑ, στην κάθε μία για διαφορετικούς λόγους, που μαζί συνεργάστηκαν να μου δώσουν «σάρκα και οστά» για τη ζωή μου, θα έλεγα. Θέλω να ελπίζω ότι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου θα ιδούν τους ίδιους διανοητικούς και πνευματικούς θησαυρούς που είδα και εγώ, και ότι θα έχουν ως πηγές τις απροσπέραστες κουλτούρες της Ελλάδας και της Αμερικής. Και τώρα έχω καμιά συμβουλή; Αλλά ποιός χρειάζεται συμβουλή από ένα πεθαμένο; Όπως βλέπετε όμως, με τρώει να δώσω κανά δυό συμβουλές: Η πρώτη μου είναι : Διάβασε, συνειδητοποίησε και ζήσε τον διανοητικό και πνευματικό πλούτο και θησαυρό της Ελλάδος και των θεμελιωτών δημιουργών της Αμερικής. Η δεύτερη συμβουλή μου: Ζήσε, όχι μόνον εντός των οικονομικών σου δυνάμεων, αλλά ακόμη χαμηλότερα. Με άλλους λόγους, ξόδεψε λιγότερα από ότι βγάζεις! Αυτό σου δίνει μία πιο ήσυχη και ασφαλή ζωή.

For whatever progress I made in my life as a person and a professional, I’m indebted to those relatives and many others in academia and business world who took a chance on me. To those who implanted me with values and helped me cultivate my background; and to those who sacrificed to bring me to USA, the land of opportunity, as a displaced person. It is indeed a real irony that the death of my mother caused by local anarchist and fanatic communist in 1948, became the basis for my displaced person status to come to USA under the Truman doctrine. How can a son feel about such an unintended sacrifice by his mother? Nevertheless, this irony has always been with me. In USA, I was enabled to develop my life as I could not have done in any other place. I am indebted to my native Hellas and to my adopted USA, for different reasons; they acted synergistically to give me form and a platform for living. It is my hope that my children and grandchildren will see the same spiritual and intellectual treasures that I saw and that they will be resourced by these two unmatched fountains of culture and opportunity–Hellenic and American. Do I have any advice? Who needs advice from a dead man anyway? However, I’m itching to give a couple: One, as mentioned above, is: Read, internalize and live the intellectual and spiritual treasures of Hellas and of the Founders of America. My second advice is: Live, not simply within your financial means, but below your means! It provides for a more peaceful and secure life. Spend less than you are earning!

Και τώρα πρέπει να χωριστούμε, εσείς να ζήσετε και εγώ να προσπεράσω το μονόδρομο ποτάμι. Όπως μας υπενθύμισε και ο Σωκράτης στις τελευταίες του στιγμές, μόνο ένας Θεός ξέρει που είναι καλλίτερα!

And now we must part, you to live and I to cross the river of no return. Recalling Socrates in his last moments, only God knows which is best.

Μίλησα πολύ; δεν ήμουνα ποτέ πολύ λακωνικός και δεν θα ήθελα να κάνω εξαίρεση σήμερα στην τελευταία μου ευκαιρία ! Κατά τον υπολογιστή μου χρησιμοποίησα περίπου1200 λέξεις στη κάθε γλώσσα !

Did I speak too long? Well, real laconic I never was. I did not want to make an exception on this day, my last opportunity! It is a bit over 1200 words in each language, according to my computer counter !

Χαιρετώ με όλη μου την αγάπη την σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου, τους συγγενείς μου, τους φίλους μου, και όλους σας. 

With all my love to my wife, my children, my grandchildren, my relatives, my friends, and all of you,

Παναγιώτης Γιαννόπουλος or Peter Yiannos

Rev 2-29-12

The copyrights for these articles are owned by the Hellenic News of America. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of the Hellenic News of America and its representatives.

Get Access Now!

spot_img
spot_img
spot_img