Διστακτικοί οι Ομογενείς σε επενδύσεις ακινήτων. «Όταν καείς με το χυλό φυσάς και το γιαούρτι».
Editorial of Hellenic News of America
Εχει καταστεί σύνηθες πλέον το γεγονός, κάθε κυβερνητικός παράγοντας που επισκέπτεται την Αμερική να απευθύνει ενίοτε, στην Ομογένεια πρόσκληση συμμετοχή της, στην ανόρθωση της πατρίδος. Οι προτροπές αυτές γίνονται σε συχνότητα που δεν έχει προηγούμενο. Διαβάζουμε στον τύπο ότι ο τάδε υπουργός, δήμαρχος, πρόεδρος επιμελητηρίου, και διάφοροι άλλοι, καλούν τους Ομογενείς να επενδύσουν στην Ελλάδα. Δεν βρέθηκε κάποιος να πει σε αυτούς τους Κυρίους ότι οι Ομογένεια δεν χρειάζεται προτροπές και προσκλήσεις. Γνωρίζει καλύτερα από τους ιδίους τι πρέπει και πότε να το κάνει. Ας σταματήσουν αυτές οι άνευ ουσίας προσκλήσεις. Τα καλέσματα έχουν δυναμική όταν συνοδεύονται με σχέδια, με επιχειρηματικά και φορολογικά κίνητρα, με ανύπαρκτη γραφειοκρατία, και με μηδενική διαφθορά. Αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα μετά από τέσσερα μνημόνια και μία άνευ προηγουμένου παρατεταμένη οικονομική κρίση επιχειρεί να βρει τον βηματισμό της. Ασφαλώς ουδείς πιστεύει ότι αυτός ο βηματισμός θα είναι ταχύς. Αντιθέτως οι οικονομικές εκτιμήσεις δεν συνηγορούν υπέρ μίας γρήγορης ανάπτυξης. Ετσι λοιπόν και τα επόμενα χρόνια η Ελληνική κοινωνία θα συνεχίσει να βιώνει την ανέχεια της Οικονομικής κρίσης όπως τουλάχιστον υποδηλώνουν τα οικονομικά μεγέθη που έχουν επεξεργαστεί οι δανειστές της Ελλάδος. Στον ορίζοντα, ωστόσο εμφανίζονται κάποιες «αχτίδες» ανάπτυξης με αμυδρό φώς. Ας ελπίσουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει έστω και με καθυστέρηση να εισέλθει στις αγορές, γιατί εκείνες είναι που θα δώσουν την μεγάλη εκκίνηση της ανάπτυξης. Επειδή στην εισαγωγή του editorial αναφερθήκαμε στις προσκλήσεις που δέχονται οι επιχειρηματικοί φορείς της ομογένειας να επενδύσουν στην Ελλάδα, αυτές δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Εδώ και δεκαετίες οι εκάστοτε κυβερνώντες καλούσαν και καλούν την Ομογένεια σε συστράτευση. Τώρα αν εισακουγόντουσαν οι εκάστοτε κυβερνητικές παραινέσεις, είναι ένα ερώτημα που μπορούν να απαντήσουν όσοι επένδυσαν στην Ελλάδα. Αυτό που έχει σημασία πάντως είναι ότι οι επιχειρηματικοί φορείς της Ομογένειας άρχισαν να κάνουν μεγαλύτερα επενδυτικά «άλματα» στην Ελλάδα. Προφανώς διακρίνουν κάποιες ευνοικές συγκυρίες για τέτοια ανοίγματα, χωρίς να παραβλέπεται σε πολλές περιπτώσεις και η πρόθεση τους, να βοηθηθεί η Ελλάδα. Είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικό το γεγονός ότι παρατηρείται μία «ζύμωση» επενδυτικών σχεδίων που προέρχονται από την Ελληνική Ομογένεια. Ο χρόνος θα δείξει. Οι κυβερνώντες δεν πρέπει να αποδυναμώσουν αυτή την επιθυμία που εκδηλώνεται εκ μέρους της Ομογένειας. Είναι καιρός να προχωρήσουν σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το επενδυτικό περιβάλλον εύνοικό. Ιδού η Ρόδος, Ιδού και το Πήδημα. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι κατά το παρελθόν μεγάλος αριθμός Ομογενών έχοντας κατά νου την πατρίδα επένδυσαν τεράστια κεφάλαια στην αγορά ακινήτων τα οποία με τις σημερινές συγκυρίες της οικονομικής κρίσης έχουν χάσει μεγάλες αξίες. ‘Όμως δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα που ταλανίζει την αγορά ακινήτων στην Ελλάδα. Είναι και οι δυσβάστακτες φορολογίες που επιβαρύνουν τα ακίνητα. Είναι αναμενόμενο λοιπόν οι Έλληνες Ομογενείς να βλέπουν την αγορά ακινήτων στην Ελλάδα ως μη προσοδοφόρα παρά το γεγονός ότι οι τιμές των ακινήτων έχουν πέσει σημαντικά. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανερμάτιστη και απρογραμμάτιστη πολιτική που ακολουθήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Εξάλλου οι εκάστοτε κυβερνώντες έβρισκαν ως εξιλαστήρια θύματα τους ιδιοκτήτες ακινήτων προκειμένου να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία. Η κατάσταση αυτή βεβαίως θα χρειαστεί πολύ χρόνο να βελτιωθεί και όσοι «κάηκαν με το χυλό», με τα ακίνητα που έχουν στην κυριότητα τους, «φυσάνε και το γιαούρτι». Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και πολλοί Ομογενείς οι οποίοι βλέπουν με διστακτικότητα την επένδυση σε ακίνητα για εισοδηματικούς λόγους, παρά το γεγονός ότι, όπως προείπαμε οι τιμές έχουν πέσει κατακόρυφα.
