Η Αλεπού και ο Τράγος

“Ιχνηλατώντας τους Μύθους του Αισώπου” Ἀλώπηξ καί Τράγος Ἀλώπηξ καί Τράγος Ἀλώπηξ πεσοῦσα εἰς φρέαρ ὑπ’ ἀνάγκης ἔμεινε. Τράγος δὲ δίψει συνεχόμενος ἐγένετο κατὰ τὸ αὐτὸ φρέαρ·θεασάμενος δὲ αὐτὴν ἐπυνθάνετο εἰ καλόν ἐστι τὸ ὕδωρ·ἡ δὲ τὴν συντυχίαν ἀσμενισαμένη εἰς ἔπαινον τοῦ ὕδατος κατέτεινε, λέγουσα ὡς χρηστὸν εἴη τὸ ὕδωρ, καὶ καταβαίνειν αὐτὸν παρῄνει. Ἐπεὶ δὲ ἀμελετήτως κατῆλθε διὰ τὴν ἐπιθυμίαν, ἅμα τῷ τὴν δίψαν σβέσαι μετὰ τῆς ἀλώπεκος ἐσκόπει τὴν ἄνοδον. Καὶ ἡ ἀλώπηξ ὑποτυχοῦσα εἶπε·Χρήσιμον οἶδα, ἐὰν μόνον θελήσῃς τὴν ἀμφοτέρων σωτηρίαν. Θέλησον οὖν τοὺς ἐμπροσθίους πόδας ἐρεῖσαι τῷ τοίχῳ, ὀρθῶσαι δὲ τὰ κέρατα, ἀναδραμοῦσα δὲ ἐγὼ καὶ σὲ ἀνασπάσω. Τοῦ δὲ πρὸς τὴν παραίνεσιν αὐτῆς ἑτοίμως ἐπακούσαντος, ἡ ἀλώπηξ ἀναλομένη διὰ τῶν σκελῶν αὐτοῦ καὶ τῶν ὤμων καὶ τῶν κεράτων ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατος εὑρέθη καὶ ἀνελθοῦσα ἀπηλλάττετο. Τοῦ δὲ τράγου μεμφομένου αὐτὴν ὡς τὰς ὁμολογίας ἀθετήσασαν, ἐπιστραφεῖσα εἶπε τῷ τράγῳ “Ὦ οὗτος, εἰ τοσαύτας φρένας εἶχες ὅσας ἐν τῷ πώγωνί σου τρίχας, οὐ πρότερον ἂν κατεβηβήκεις πρὶν τὴν ἄνοδον ἐσκέψω.” Οὕτως καὶ τῶν ἀνθρώπων τοὺς φρονίμους δεῖ πρότερον τὰ τέλη τῶν πραγμάτων σκοπεῖν, εἶθ’ οὕτως αὐτοῖς ἐγχειρεῖν. Ελεύθερη μετάφραση Η Αλεπού και ο Τράγος Κάποτε, μία αλεπού έπεσε μέσα σε ένα πηγάδι. Έκανε αρκετές προσπάθειες για να βγει, αλλά δεν τα κατάφερνε. Και έτσι, έμενε εκεί αναγκαστικά, χωρίς να ξέρει τι άλλο να κάνει. Κάποια στιγμή εμφανίζεται ένας τράγος. Διψασμένος καθώς ήταν, σκύβει στο πηγάδι και βλέπει την αλεπού. “Είναι καλό το νερό?” τη ρωτά. Η πονηρή αλεπού αρπάζει την ευκαιρία. “Πολύ καθαρό και δροσερό” του λέει και θέλοντας να τον παροτρύνει να κατέβει στο πηγάδι, συνεχίζει “Έλα να δοκιμάσεις κι εσύ”. Ο τράγος, χωρίς να το πολυσκεφτεί, πηδά μέσα στο πηγάδι. Αφού πίνει αρκετό νερό και του περνά η δίψα, ρωτά την αλεπού. “Και τώρα πώς θα βγούμε από εδώ?” “Έχω ένα σχέδιο και για τους δυο μας” του απαντά η αλεπού. “Θα σταθείς όρθιος και θα στηρίξεις τα μπροστινά σου πόδια στο τοίχωμα του πηγαδιού. Εγώ θα ανεβώ επάνω σου, θα κρατηθώ από τα κέρατά σου και θα βγω. Ύστερα θα τραβήξω κι εσένα έξω”. Ο τράγος, χωρίς σκέψη, υπακούει στο σχέδιο – παραίνεση της αλεπούς, στήνεται όρθιος και στηρίζεται στο τοίχωμα του πηγαδιού. Η αλεπού, ανεβαίνει επάνω του, πατάει στους ώμους του και κρατώντας τα κέρατα του, βγαίνει από το πηγάδι και…. ετοιμάζεται να φύγει! Τότε τράγος αρχίζει να φωνάζει: “Πού πάς? Αθετείς αυτά που είπες ότι θα τραβήξεις και εμένα επάνω” Και η αλεπού του απαντά “Εάν είχες τόσο μυαλό όσες οι τρίχες από τη γενειάδα σου, δεν θα έμπαινες στο πηγάδι πριν να σκεφτείς πως θα βγεις”. Επιμύθιο…Σκέψεις… • Είναι χρήσιμο, πριν από τις πράξεις μας, τα βήματά μας να καθοδηγούνται από σύνεση, προνοητικότητα και λογική. • Η έντονη επιθυμία μας για ικανοποίηση της όποιας ανάγκης, δεν πρέπει να μονοπωλεί την οποιαδήποτε απόφαση μας. • Ο άνθρωπος, θα πρέπει να είναι επιφυλακτικός και δύσπιστος στις παροτρύνσεις που προέρχονται κυρίως από άτομα που είναι ήδη γνωστά για την πονηριά τους. • Οι λύσεις που προτείνονται από κάποιον που βρίσκεται στην ίδια δεινή θέση με εμάς και ευνοούν αυτόν αρχικά, είναι συνήθως εκ του πονηρού. • Τα ελπιδοφόρα λόγια και οι υποσχέσεις συνήθως υποκρύπτουν το όφελος αυτού που τα λέει. “Ιχνηλατώντας τους μύθους του Αισώπου” Stella P. Tsokou, Ph.D. [email protected]