Μου ’χνευσε καλώντας με κοντά της
παρ’ ότι γερασμένη απ’ τα σημάδια του χρόνου,
έλαμπε στην όψη της η φρεσκάδα
και το ανάλαφρο χάδι της γλυκό
δεν τ’ άγγιξε ο πανδαμάτωρ χρόνος.
Κάθισα πλάϊ της χαϊδεύοντας μου τα μαλλιά.
Μετά από μικρή σιγή
άρχισε να μου ιστορεί για τη ζωή της.
Χαρές, πολέμους, συγκινήσεις……..
από παλληκάρια μου που είχα συντροφιά.
Γεννήθηκα απ’ τη φλόγα και την αγάπη
και μεγάλωσα μέσα σε πολέμους
γι’ αυτό και φαίνομαι μπαρουτοκαπνισμένη.
Μπροστάρης πάντα στα βουνά της Πίνδου,
της Μακεδονίας, της Αλβανίας, της Ασίας
με το σύνθημα αέρα… αέρα….
Μπροστάρης πάντα στις χαρές,
μπροστάρης στις θάλασσες και στους αιθέρες.
Στο αντίκρισμα μου ο στρατιώτης εμψυχώνεται
και το φως του Έλληνα Απόλλωνα
αυτού του Ελληνικού ήλιου το Φως
ανάμιχτο με το μελτέμι της θάλασσας
με κάνει να χαμογελώ, με το κεφάλι μου ψηλά
και να ’μαι πάντα νέα.
Ρίγη υπερηφάνειας σ’ αυτόν που με αγαπά!
Είμαι η γαλανόλευκη οπού στολίζει την πατρίδα.
Εν Πλω Μαρτίου 25, 2019
Καπετά Γιώργος Σπηλιώτης
www.yorgos-spiliotis.com
