Τι άραγε γιορτάσαμε την 28η Οκτωβρίου; Αν αυτή την απάντηση είχε συμφέρον να σας την δώσει ο εκπρόσωπος ενός ισχυρού κράτους, θα σας έδιδε τον απάντηση ότι την 28η Οκτωβρίου γιορτάζουμε την θρίαμβο μιας έξυπνα σχεδιασμένης εθνικής ελληνικής στρατηγικής. Μια και οι πόλεμοι συντριβής των εθνών του 20ου αιώνα στηρίχτηκαν στην δύναμη των όπλων, το τότε ελληνικό καθεστώς παρέσυρε τις δυνάμεις των ιταλών στα δύσκολα βουνά της Βορείου Ηπείρου. Όσοι απο σας είσθε ορεσίβιοι, ξέρετε ίσως το μυστικό όπλο των αγροτών και των βοσκών: Απίστευτα γερά πόδια φτιαγμένα για άγρια βουνά! Οι ιταλικές στρατιωτικές δυνάμεις (οι καλοταϊσμένοι δηλαδή αστοί των ιταλικών πόλεων) αντιμετωπίζουν τους λιτοδίαιτους ελληνες “κένταυρους” οι οποίοι κάλπαζαν πάνω στα βουνά τους ξέροντας πολλοί από αυτούς ότι μερικά χιλιόμετρα πίσω είναι τα φτωχικά σπίτια τους που θα καούν και θα καταστραφούν αν οι εισβολείς κερδίζαν την μάχη. “Νυν υπέρ πάντων ο αγών” και έτσι η σημαία μας κυμάτισε ξανά στην μαρτυρική Χειμάρα, στο Πόγραδετς στο Τεπελένι. Στα μετόπισθεν μια ισχυρή αστυνομία, θα συλλάβει σε μια νύχτα κυριολεκτικά όλους των πράκτορες του εχθρού και θα συντρίψει αμείλικτα τις κινήσεις των συνεργατών του ενώ ο πληθυσμός θα κληθεί μαζικά να λειτουργήσει σαν μια γιγάντια Διοίκηση Διοικητικής Μέριμνας του ελληνικού στρατού. Η εθνική προπαγάνδα με θέατρο και μουσική θα μεθύσει με την πίστη στην νίκη τους έλληνες και θα δώσει μαθήματα επικοινωνίας στον Γκέμπελς!
Πεντέμιση σχεδόν μήνες μετά, και με το ελληνικό στρατό να έχει συντρίψει την εαρινή επίθεση του Μουσολίνι, στο περίφημο ύψωμα 731, ο Χίτλερ κάνει το μοιραίο λάθος: Ο στρατός εισβολής στην Σοβιετική Ένωση (σχέδιο Μπαρμπαρόσσα) στρέφεται προς την Ελλάδα (σχέδιο Μαρίτα). Στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα τον περιμένει μια μεγάλη έκπληξη. Για τέσσερα συνεχή χρόνια χιλιάδες έλληνες εργαζόμενοι που μεταφέρονται με μυστικότητα από την Νότια Ελλάδα έχουν τρυπήσει συστηματικά τα ελληνικά βουνά και τα έχουν γεμίσει με οχυρά. Οι πλαγιές των βουνών θα γεμίσουν με γερμανικά πτώματα… παρά την πρωτοφανή ελληνική αντίσταση ο ελληνικός αμυντικός σχεδιασμός στο βόρεια σύνορα δεν θα ευωδοθεί, εξαιτίας των ενεργειών των φιλοναζιστικών σερβικών κύκλων που οδήγησαν στην πτώση της Σερβίας σε τρεις μόνο μέρες και ο γερμανικός στρατός εισέβαλε στην Ελλάδα από τα ελληνοσερβικά σύνορα.
Η τρίτη πράξη της ελληνικής αντίστασης θα παιχτεί στην Κρήτη… Η πρωτοφανής αντίσταση του κρητικού λαού και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων προκάλεσε 16.000 νεκρούς κατά του συμμαχικούς υπολογισμούς και λειτούργησε σαν νεκροταφείο των γερμανικών αερομεταφερομένων δυνάμεων, που δεν θα είναι ποτέ σε θέση να απειλήσουν την Μόσχα όταν χρειαστούν… Είναι το πρώτο «γραμμάτιο» που πληρώνουν οι ναζί για την εισβολή τους, τις απίστευτες καταστροφές, κλοπές ελληνικού δημοσίου χρήματος και τους 700.000 νεκρούς που προκάλεσαν συνολικά στην πατρίδα μας!
Το τελευταίο κεφάλαιο της ελληνικής αντίστασης παίζεται στην Ανατολική Ευρώπη όπου οι σοβιετικές δυνάμεις «κεφαλαιοποιούν» τα οφέλη που τους παρείχαν οι επτά μήνες της ελληνικής αντίστασης: Έχοντας χάσει πάνω από 20.000.000 νεκρούς προετοιμάζουν τετρακόσιες μεραρχίες και σε συμμαχία με τον ρωσικό στρατηγό «χειμώνα» εξαπολύουν την αντεπίθεσή τους. Τετρακόσιες σαράντα χιλιάδες εισβολείς, οι πρώην πολιορκητές του Στάλινγκραντ μετατρέπονται σε παγάκια της Σιβηρίας, ενώ η σοβιετική πολεμική μηχανή, εξαγριώμενη από την γενοκτονία των πληθυσμών της σαρώνει σαν καταιγίδα τον στρατό των εισβολέων. Τον Μάϊο του 1945 τέσσερα ακριβώς χρόνια μετά το τέλος της Μάχης της Κρήτης, 5 εκατομύρια γερμανοί είναι νεκροί, το Βερολίνο είναι ένας σωρός ερειπίων και η γερμανία μια αμερικανορωσική επαρχία. Για 44 χρόνια θα σκύβουν το κεφάλι στις εντολές της Μόσχας και της Ουάσιγκτον και όλα αυτά για εκείνη την περίφημη στροφή τους στρατού τους προς την Ελλάδα! Ο Στάλιν και ο ένδοξος στρατάρχης Ζουκώφ είναι οι πρώτοι που μιλούν για αυτό εκφράζοντας τον θαυμασμό τους για την Ελλάδα!
Οκτώβριος 2016
. Οι φημισμένες μεραρχίες που διεξήγαν τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο έχουν αντικατασταθεί από πανίσχυρες πολυεθνικές που μάχονται για τον έλεγχο των διεθνών αγορών και την από αυτές συνεπαγομένη αύξηση του ακαθόριστου εθνικού εισοδήματος κάθε κράτους. Απέναντι στις τηλεπικοινωνιακές εταιρίες της γιγάντιας Ευρασιατικής συμμαχίας, αρκετές εκ των οποίων είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε σε προηγούμενα άρθρα του περιοδικού μας αντιπαρατίθενται οι εταιρίες της Δύσης και ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το στρατηγικό πλεονέκτημα των ευρασιατών είναι ο απίστευτος δημογραφικός δυναμισμός, δεκάδες χιλιάδες εργοστάσια παντοειδούς παραγωγής και ένα πλέγμα πολιτικοοικονομικών συμμαχιών που καλύπτει από μόνο του τον μισό σχεδόν πληθυσμό του πλανήτη. Απέναντι, το στρατηγικό πλεονέκτημα των ΗΠΑ είναι η δημιουργία σειράς εταιριών, οι οποίες όχι μόνο καλύπτουν τις τηλεπικοινωνικές της ανάγκες αλλά με μιά οργάνωση τύπου παγκόσμιου μονοπωλείου ή και ολιγοπωλείου, ελέγχουν τεχνολογικά αλλά και κατά συνέπεια και οικονομικά αυτό που σήμερα αποκαλούμε information society. Ο ευρύτερος στρατηγικός τους σχεδιασμός στην παγκόσμια οικονομία παρατάσσει 500 πολυεθνικές εταιρίες που το 2014 παρήγαν 12,5 τρισεκατομύρια δολλάρια από συνολικά 18 τρισεκατομύρια που ήταν το Ακαθάριστο Εθνικό εισόδημά της (ΑΕΠ). Ένας απλός ορισμός του ΑΕΠ είναι «η συνολική αξία προϊόντων και υπηρεσιών που παράγεται από μια οικονομία μεσα σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, συνήθως ενός ημερολογιακού έτους». Για να κατανοήσουμε τα αμερικανικά επιτεύγματα στις τηλεπικοινωνίες σε απόλυτους αριθμούς, συνάγουμε το συμπέρασμα από τη συνεισφορά των 10 μεγαλυτέρων εταιριών του τομέα τεχνολογίας-τηλεπικοινωνιών που δίδουν στο αμερικανικό ΑΕΠ 900 δις δολλάρια περίπου, δηλαδή το 7% του συνόλου των πεντακοσίων γιγάντων. Η κύρια διαφοροποίησή τους στο θέμα της στρατηγικής σε σχέση με τους ευρασιάτες (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νοτιοαφρικάνικη Ένωση) και του ευρωπαίους έγκειται στην συνεχή καινοτομία και την μέσω αυτής πρωτοπορία στα θέμα της τεχνολογίας, όπου επί του παρόντος έχουν δημιουργήσει ολιγοπωλιακό έως μονοπωλιακό περιβάλλον σε παγκόσμιο επίπεδο. Ας δούμε πολύ σύντομα τα δέκα αυτά ονόματα και τη συνεισφορά τους στο αμερικανικό ΑΕΠ, πολλά ονόματα εκ των οποίων παίζουν ρόλο καθημερινά στην ζωή μας:
Πρώτη είναι η παγκόσμια γνωστή Apple με έσοδα 182.795 δις δολλαρίων (σχεδόν το ακαθάριστο εθνικό εισόδημα της Ελλάδας δηλαδή) με κέρδη που ξεπέρασαν τα 39,5 δις δολλάρια.
Δεύτερη ο αμερικανικός “ΟΤΕ” με παρουσία 150 χρόνια στην αμερικανική οικονομία, με το βαρύ όνομα ΑΤ&Τ και έσοδα της τάξης των $ 132,477 δις.
Τρίτη η κύρια ανταγωνίστρια της ΑΤ&Τ η Verizon Commnications με $ 127,079 δις σε πωλήσεις, το 2014.
Τετάρτη το «τεχνολογικό πυροβολικό» στην παγκόσμια αμερικανική ηγεμονία στο κλάδο με το ευρύτερο προσδιορισμό “information society” είναι η ΙΒΜ με έσοδα 94,128 δις.
Πέμπτη είναι η γνωστή στην καθημερινή μας εργασία μέσω υπολογιστή, η Microsoft η οποία με έσοδα $ 88,372 δις παρουσιάζει μεγαλύτερη κερδοφορία και και από την Apple ακόμη ($ 22,074 δις!).
Έκτη, η παροχέας ηλεκτρονικών διευθύνσεων σε πολλούς από μας, η Google με έσοδα $ 71,487 δις.
Εβδόμη είναι ένα παγκόσμιας κλάσης και απόδοσης πολυεθνικό μεγαθήριο στο τομέα της καλωδιακής τηλεόρασης και παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, η Comcast με έσοδα $ 68,775 δις.
Όγδοη είναι ο παγκόσμιος και μακράν πέραν κάθε ανταγωνισμού ηγέτης στην αγορά των ημιαγωγών, η Intel. Εκτός από τα $ 55,870 δις που παρήγε το 2014, η εταιρία έχει γίνει παγκόσμια γνωστή για την ανάπτυξη του «Διαδικτύου των Πραγμάτων – Internet of Thinks». Σε παλαιότερο τεύχος του περιοδικού μας είχαμε γνωρίσει με λεπτομέρειες την παγκόσμια αγορά των ημιαγωγών της οποίας ηγείται.
Ενάτη είναι ο πλέον αναγνωρίσιμος κατασκευαστής πάντος είδους δικτύων στον κόσμο, η Cisco Systems. Οι εθνικές και διεθνείς της αγορές της απέφεραν το 2014 $ 47,142 σε έσοδα.
Δέκατη τέλος, η πολυδιαφημισμένη και γνωστή σε όλους Oracle, με $ 38,275 δις έσοδα το 2014.
Η αποτελεσματικότητα της παγκόσμιας αυτής σύγκρουσης και της επίτευξης εμπορικού και επικοινωνικού αποτυπώματος στην παγκόσμια αυτή αγορά της Information society απεικονίζεται από την αντικειμενική εμπορική και επικοινωνική αξία την οποία έχουν τα εταιρικά ονόματα. Πριν δούμε την παγκόσμια κατάταξη ας αξιολογήσουμε την ισχύ ενός εταιρικού ονόματος σε παγκόσμιο επόπεδο από το πρόσφατο παράδειγμα της Apple. Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Apple – μια εταιρία κινητών τηλεφώνων μπήκε την αγορά των ρολογιών με εκπληκτική επιτυχία, προκαλώντας μια ισχυρή πτώση στις εξαγωγές ωρολογιών της Ελβετίας μιας παραδοσιακής υπερδύναμης στη παγκόσμια αγορά των ωρολογιών. Το «όπλο» ενός ισχυρού ονόματος δημιουργεί ομοσπονδίες εταιριών –πραγματικά επιχειρησιακές υπερδυνάμεις με παγκόσμια δυναμική σε σειρά μη συγγενών κατ’ ανάγκη εταιριών. Η πρακτική των conglomerates όπως ονομάζεται στο αμερικανικό Management είναι η ίδια είτε στην Αμερική είτε σην Ρωσία, όπου οι ρώσοι ολιγάρχες αναπτύσσουν ήδη τα δικά τους επιχειρηματικά σχήματα. Στην Ιαπωνία λέγονται Zaibatsu και στην Κορέα Chaebol. H Apple έχει πάρει το μάθημά της από την αρχιανταγωνίστριά της, την Samsumg η οποία έχει το 24,5% της παγκόσμιας αγοράς κινητών τηλεφώνων με έσοδα 196 δις δολλάρια, αλλά όταν προτίθενται το έσοδα από σειρά άλλη δραστηριοτήτων, που περιλαμβάνουν τραπεζικές εργασίες, ημιαγωγούς, ασφάλειες, μεγάλα έργα, κατασκευή πλοίων κλπ, το έσοδά της εκτινάσσονται στα 320 δις δολλάρια, μπαίνοντας στην πρώτη δεκάδα των μεγαλύτερων εταιριών του πλανήτη.
Στην παγκόσμια αυτή κατάταξη της ισχύος του εταιρικού ονόματος σε σύνολο των εκατό πρώτων εταιριών στον πλανήτη (πηγή Millward Brown) κυριαρχούν 33 εταιρίες ΜΟΝΟ από τον κλάδο τεχνολογία-τηλεπικοινωνίες, ενώ η δύναμη των αμερικανικών εταιριών είναι καταλυτική! Αναφέρουμε στη συνέχεια τα 33 ονόματα με την σειρά ισχύος τους και την εθνικότητά τους:
1.Apple (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 2. Google (Τεχνολογία-ΗΠΑ) 3. Microsoft(Τεχνολογία – ΗΠΑ), 4. IBM (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 6. AT&T (Τηλεπικοινωνίες- ΗΠΑ) 7. Verizon (Τηλεπικοινωνίες- ΗΠΑ), 11. Tencent (Τεχνολογία-Κίνα), 12. Facebook (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 13. Alibaba (Ηλεκτρονικό εμπόριο-Κίνα), 14. Amazon (Ηλεκτρονικό εμπόριο-ΗΠΑ), 15. China Mobile (Τηλεπικοινωνίες- Κίνα), 21. Baidu (Τεχνολογία-Κίνα), 23. Vodafone (Τηλεπικοινωνίες-Αγγλία), 24. (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 27. Deutsche Telekom (Τηλεπικοινωνίες-Γερμανία) 39. Hewlett-Packard (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 44.Oracle (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 45. Samsung (Τεχνολογία-Κορέα), 46. Movistar (Τηλεπικοινωνίες-Ισπανία), 51. Accenture (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 56.Intel (Τεχνολογία-ΗΠΑ), 58. British Telecom (Τηλεπικοινωνίες-Αγγλία), 61. Orange (Τηλεπικοινωνίες-Γαλλία), 67. Cisco(Τεχνολογία-ΗΠΑ), 69.Siemens(Τεχνολογία-Γερμανία
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, αλλά και το «ταξίδι» μας μέσω του περιοδικού μας στις τηλεπικοινωνίες του κόσμου σήμερα θα εξηγήσουμε την περιπέτεια του ΟΤΕ τα τελευταία χρόνια και την αλλαγή του ονόματός του από μακροικονομική σκοπιά (την συνολική εικόνα τς οικονομίας) και μικροικονομική σκοπιά (την συνολική εικόνα του παγκόσμιου τηλεπικοινωνικού-τεχνολoγικού τομέα) με τις αναγκαίες ιστορικές διευκρινήσεις.
1. Μακροοικονομικά: Η περιπέτεια της πατρίδας μας τα τελευταία χρόνια άρχισε με την διαταραχή της σχέσης Ακαθορίστου Εθνικού Εισοδήματος /χρέους. Από 112% που έγινε χάρις σε μερικές κατευθυνόμενες κυβερνητικές δαπάνες, σήμερα μέσω της πολιτικής της Τρόϊκας φαίνεται να είναι πολύ περισσότερο. Το ελληνικό ΑΕΠ περιέχει βέβαια και τα έσοδα του ΟΤΕ που πριν 15 χρόνια έφταναν στα 6 δις. Σήμερα με την συνεχή πώληση κερδοφόρων θυγατρικών δημιουργήθηκαν κάποια τεχνητά κέρδη (όπως θα γίνονταν και στον μισθό σας αν πουλάγατε το σπίτι σας!) που έφυγαν εκτός Ελλάδος βέβαια και τα έσοδα έπεσαν στοχευμένα στα 3,8 δις περίπου! Παράλληλα η κυβέρνηση στερήθηκε ένα εργαλείο ανάπτυξης το οποίο θα μπορούσε με συστηματική εργασία να της δώσει την γρήγορη ανάπτυξη του ΑΕΠ που χρειαζόμαστε σήμερα (αν αποφάσιζε βέβαια εφαρμόσει μια στρατηγική!). Ετσι μπορεί να εξηγηθεί και η αποχώρηση της ΔΕΗ από τις τηλεπικοινωνίες και τα διεθνή προγράμματα ανάπτυξης, ή ακόμη και η εξόντωση σειράς εταιριών τηλεπικοινωνικών παρόχων. Ας θυμηθούμε μερικά παραδείγματα από τα προηγούμενα άρθρα μας εταιριών που συνεισφέρουν στην εθνική τους οικονομία: Vimpelcom, MTS στην Ρωσική Ομοσπονδία, China Mobile, China Telecom, China Unicom στην Κίνα, Zain στο Κουβέϊτ, Singtel στην Συγκαπούρη, Airtel στην Ινδία, MTΝ την Νοτιοαφρικανική Ένωση, Vodafone στην Αγγλία, Orange στην Γαλλία και βέβαια ο απίστευτος ορυμαγδός των αμερικανικών εταιριών παραπάνω, κλπ, κλπ. Φαντατείτε έναν ΟΤΕ που μετά το 2004 με παρουσία σε 20 τουλάχιστον κράτη (είμασταν τότε σε 11) θα έφερνε στην εθνική οικονομία 15 δις. Η εικόνα θα ήταν άλλη για την Ελλάδα, για την εταιρεία, για τους προμηθευτές μας, για τα κρατικά ταμεία και βέβαια για τους έλληνες εργαζομένους….
2. Μικροικονομικά: Με βάση την παραπάνω ανάλυση της Millward Brown διαπιστώνουμε την ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ της πολιτικής των γερμανοκίνητων Βρυξελλών στον τηλεπικοινωνιακό-τεχνολογικό τομέα όπου η αμερικανική καινοτομία και δημιουργικότητα τους έχει απλώς συντρίψει, με 17 στις 33 μεγαλύτερες παρουσίες. Μπορεί στην κατάταξη αυτή να υπάρχουν έξη μόνο κινεζικές εταιρίες αλλά με δεδομένο ότι η China Mobile για παράδειγμα ξεπερνά τους 830.000.000 πελάτες κινητής σήμερα, η Deutsche Telekom θα μπορούσε άνετα με μετατραπεί σε τηλεπικοινωνική περιφέρειά της στην Ευρώπη με δεδομένη τη τρέχουσα επενδυτική δυναμική των κινέζων σήμερα! Ήδη οι κινέζοι με το δικό τους οικονομικό «afrika corp» και σε συνεργασία με τις άλλες δυνάμεις των BRICS καταλαμβάνουν οικονομικά στην Αφρική στις τηλεπικοινωνίες και όχι μόνο, ενώ στην Ευρώπη προβαίνουν σε συνεχείς επενδύσεις σε συνεργασία και με τους Ρώσους που είναι ήδη στην γειτονική Ιταλία. Με την ίδια λογική οι νέες εταιρίες τύπου Tencent, Alibaba, Baidu απευθύνονται σε πάνω από 500 εκατ πελάτες η κάθε μία στην Κίνα σήμερα, γεγονός που εξηγεί και την μη παγκόσμια δυναμική του ονόματος τους μια και η εθνική τους αγορά είναι από μόνη της ένας δικός τους πλανήτης! Το όνομα Hellenic Telecom με δεδομένη την παγκόσμια δυναμική των χιλιάδων ονομάτων της ελληνικής ιστορίας και τα πολιτιστικά επίτευγματα που συνδέονται με αυτό, αποτελούσε ένα τρομερό κίνδυνο στις αρχές της δεκαετίας του 2000 με δεδομένο ότι το όνομα ΟΤΕ είχε εγκατασταθεί ήδη σε πληθυσμιακό αποτύπωμα μεγαλύτερο της γερμανική αγοράς και η συνέχιση της αυτόνομης δραστηριότητάς μας στις αναδυόμενες διεθνείς αγορές θα άλλαζε την τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη. Ήδη αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο εξόδου τους από την αμερικανική αγορά όπου ο αλύπητος ανταγωνισμός των αμερικανικών γιγάντων ΑΤ&Τ & Verizon, η σύγκρουσή τους με το αμερικανικό συνδικάτο τηλεπικοινωνικών εργαζομένων και οι κακιές δημόσιες σχέσεις τους με τις αμερικανικές αρχές, τους έχει φέρει στην τελευταία θέση και τους έχει προκαλέσει μια συνεχή οικονομική αιμοραγία.
Η διαγραφή του ιστορικού ονόματος του ΟΤΕ όπως και η καταστροφή της καρριέρας χιλιάδων συναδέλφων με τρομερή διεθνή εμπειρία και δυναμική, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Οργανισμό τα τελευταία χρόνια, εκτός του ότι επιβάρυνε τα κρατικά ταμεία με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και μείωσε το ελληνικό ΑΕΠ, ήταν «το χρονικό ενός προαποφασιμένου εγκλήματος» που στόχευε μια χώρα, τον πλούτο της και τον παραγωγικό της ιστό, μια ιστορία που θύμισε έντονα την λεηλασία του πλούτου της Κωνσταντινούπολης το 1204 και τα ναζιστικά δάνεια από της ελληνικές κατοχικές που δεν επεστράφηκαν ποτέ. Καθώς απλώνεται σφικτά το πλέγμα των παγκοσμίων εταιριών των πειθαρχιμένων λαών της Ανατολής σε Ευρασία και Αφρική και εσχάτως και πάνω από την υπόλοιπη Ευρώπη, καθώς οι γιγάντιες και παγκόσμια καινοτόμες πολυεθνικές των ΗΠΑ, αλλάζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα μεταφέροντας ευρωπαϊκό και όχι μόνο χρήμα στα αμερικανικά ταμεία η ανάγκη μιας άλλης πολιτικής για το ΟΤΕ και την Ελλάδα είναι πλέον μονόδρομος. ‘Οπως και το 1940, η ιστορία θα εκδικηθεί αυτούς που δεν αναγνωρίζουν τα λάθη τους!
