Το κείμενο αναρτήθηκε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, με σκοπό να ανιχνεύσει την γνώμη, τα σχόλια, των αναγνωστών. Υπήρξε και η αντίθετη άποψη(υγιές και απαραίτητο), η οποία παρατίθεται, όπως και η απάντηση.
« Ό άνθρωπος που έχει έξη στο ψέμα εκτός όλων των άλλων, είναι και κακομοίρης, φουκαράς, καημένος, έρμος και έρημος, κακοδαίμων, άραχλος, δύστυχος, καψερός. Ξεχνώντας ότι η αποκάλυψη της αλήθειας είναι μια αναγκαία εξίσωση, όσο και απαράβατος (χωρίς καμία εξαίρεση) νόμος βίου, υποκύπτει στο ψέμα του ψέματος: πως οι πλάνες δεν θα αποκαλυφθούν και χρησιμοποιεί όρη ψευδολογιών, έχοντας την ηλίθια(και είναι… ηλίθιο να αναμετρηθεί κάποιος με την… ηλιθιότητα) πεποίθηση πως τα βουνά όσο μεγαλώνουν, γίνονται λιγότερο ορατά! Πιστεύει, επειδή πολλάκις χρησιμοποιεί συνεχείς βεβαιώσεις και διαβεβαιώσεις(και εκεί που δεν χρειάζεται), πως τα αντικρουόμενα τερατουργήματα αναληθείας γίνονται πιστευτά. Σύντομα αναγκάζεται να λέει ψέματα ακόμη και στον ίδιο του εαυτό, βυσσοδομώντας στην ίδια του την ψυχή, κάνοντας τη ύπαρξή του βδέλυγμα και την ζωή του εξάμβλωμα, έκτρωμα.
Και όμως… μια φορά μόνο, να εισέλθει στα σύνορα της γνήσια αληθείας, όποια και αν είναι αυτή, θα γευτεί το γλυκύτερο κρασί: αυτό το της α-λήθειας, της «ζωντανής» ζωής. Και η μέθεξη αυτού του οίνου θα τον κάνει να μείνει στην χώρα της χαράς. Η ψυχή του θα αστράψει, θα αποτινάξει από πάνω της την ζωώδη της, πλαστή και μαύρη ταυτότητα και θα πετάξει προς την ημέρα που θα προβάλλει υπέρλαμπρη, υγιαίνουσα, αγλαΐζουσα, διασκορπίζοντας και διώχνοντας αεί, κάθε μελανή νεφέλη.
Και αυτό… είναι αλήθεια…!
Αν ήξερε, έστω αν είχε μια ελάχιστη υποψία, αυτό το είδος των πλασμάτων… σε τι πλάνη τους βάζει η πλάνη… αλλά και τι τους στερεί… αν ήξερε..» είπε ο Λουκάς, παραδίδοντας στον Άρη την ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα…
…………………………
Σχόλιo και απάντηση:
κα A. I. – Δεν είναι πάντα όλοι άξιοι για την αλήθεια ….κάποιες φορές τα κατά συνθήκη ψεύδη, η ακόμη και η απόκρυψη της αλήθειας εξασφαλίζουν ισορροπίες απαραίτητες, και προστατεύουν τους πιο ευάλωτους συνανθρώπους μας…ας μην είμαστε απόλυτοι λοιπόν. … εξάλλου άλλο η αλήθεια άλλο η ωμότητα και άλλο η κακοήθεια. ..
Απάντηση
Ιωάννης Γκλάβατος: -Η αλήθεια είναι άξια για όλους τους άξιους υποθέτω. Βέβαια ΠΡΕΠΕΙ να λέγεται με ευγένεια και σαφώς είμεθα κατά της ωμότητας, αλλά και της κακοήθειας. Όμως… όμως η έλλειψη, ( ή η απόκρυψη μέρους της αλήθειας, διότι τα μεγαλύτερα ψέματα έτσι κατασκευάζονται) δεν συνιστά απουσία ευγένειας αλλά (και) προφανώς υψίστη κακοήθεια(σύμφωνα με τους ορισμούς και τις σημασίες των λέξεων); Επίσης μάλλον η απουσία από τον χώρο της αληθείας, ανισορροπία παράγει και όχι ισορροπία, όπως φιλόσοφοι, κοινωνιολόγοι, ψυχίατροι κτλ υπογραμμίζουν. Πέραν όλων το ψεύδος δεν έχει μέλλον( για αυτό δεν χαρακτηρίζεται η ψευδολογία από εξυπνάδα), δηλαδή σύντομα, σχετικά, αποκαλύπτεται, άρα δεν προστατεύει –επί της ουσίας- κανέναν. Ας μην ξεχνούμε, όπως ο δάσκαλος – ποιητής ορίζει: «Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτέ» (μτφρ: Έχε θάρρος. Όταν λες την αλήθεια, δε θα κάνεις ποτέ λάθος) και «Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου»( μτφρ: κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο) ενώ υπερθεματίζοντας θα τονίσει: «Ουκ εξάγουσιν καρπόν οι ψευδείς λόγοι». Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός. Ο Πολύβιος θα σημειώσει: «Η αλήθεια είναι η πιο ισχυρή Θεά, αυτή που κυβερνάει τους ανθρώπους με τόσο αυταρχική κυριαρχία. Γιατί αν και πολλοί την πολεμούν και πολλές φορές το ψέμα κρύβεται κάτω απ’ την αληθοφάνεια, αυτή στο τέλος πάντα θριαμβεύει, νικώντας κάθε αντίσταση”.
Και για να προσεγγίσουμε ελάχιστα την φιλοσοφία της ανατολής: «Είναι πάντα τα ψεύτικα που σε κάνουν να υποφέρεις: οι ψεύτικοι φόβοι και επιθυμίες, οι ψεύτικες αξίες και ιδέες, οι ψεύτικες ανθρώπινες σχέσεις. Παράτα τα ψεύτικα και θα απελευθερωθείς από τον πόνο. Η αλήθεια φέρνει την ευτυχία, η αλήθεια απελευθερώνει(Sri Nisargadatta Maharaj, 1897-1981, Ινδός γκουρού). Θα αναφέρουμε και την άποψη του Τζάκ Λόντον: «Αν συνθλίψεις την αλήθεια, αν την κρύψεις, αν δεν την υψώσεις σαν έμβλημα, αν μιλήσεις σε συνάθροιση, χωρίς να την πεις ολόκληρη, τότε θα ‘σαι λιγότερο αληθινός από αλήθεια». Και μια και είμαστε στον της λογοτεχνίας χώρο, θα ήταν άδικο να μην παραθέσουμε και την μικρή φράση του ποιητή Ανδρέα Κάλβου: «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία(σ.σ. όχι μόνο αρετή αλλά και Τόλμη). Μάλλον αυτού τους είδους η τόλμη χρειάζεται στην αποκάλυψη της αληθείας η οποία οδηγεί στην ελευθερία της ψυχής, την πτήση στον ουρανό του αγαθού, ποιώντας την ζωή άξια να την ζεις και να την χαίρεσαι…
Θα τελειώσουμε με το ποιο σημαντικό: Την ρήση του Ιησού μας, ο Οποίος δίνοντας μια «περιγραφή» Του, χρησιμοποίησε τρείς λέξεις. Μια από αυτές ήταν η λέξη ΑΛΗΘΕΙΑ… Ιδού: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή», Ιωάννης 14:6.
ΥΓ. Θα επαναλάβουμε πως… οπωσδήποτε η ευγένεια, η έλλειψη κακοήθειας και γενικά οι καλοί τρόποι(ουσιαστικοί όχι τυπικοί), πρέπει να διέπουν την ζωή μας. Ναι, έτσι είναι… Αλλά… η αλήθεια πρέπει να λέγεται(με ευγένεια), να υφίσταται, να… λάμπει δια της παρουσίας της…
Σας ευχαριστώ που μας δώσατε την ευκαιρία να μιλήσουμε για την αλήθεια. Σας ευχαριστώ πολύ…
Υποσημείωση
* «(…)αναζητεί την αλήθεια, την θυγατέρα του Διός και μητέρα της Αρετής, όπως ήθελαν να την ονομάζουν οι Αρχαίοι. Ήθελαν την αλήθεια ως κάτι το θείον. Θεία ορμή θα αποκαλέσουν την αλήθεια: άλη(=ορμή) θεία. Πτήσις θεία. Θεία περιφορά του Όντος (Πλατ. Κρατύλος, 42 ΙΒ). Επίσης την ήθελαν ως ΄επιστήμη των αληθών΄ και ΄έξις εν καταφάσει, και αποφάσει΄, ως ΄αμετάβλητος, ενιαία και απλή ουσία των όντων, ή ιδέα΄. (Αποκρ. Διάλογοι, 413Γ)». ΝΙΚ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ . «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ (ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ)». ΕΚΔ. ΤΗΝΟΣ. ΑΘΗΝΑ 2007. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ. ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ.
