Του Φώτη Καλιαμπάκου
Δεξίωση προς τιμήν του Ανδρέα Μανάτος (Andrew Manatos) παραχώρησε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου. Ο κύριος Μανάτος υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του: «Οι ξεχωριστοί Έλληνες»
Τόσο ο Άντυ Μανάτος και ο γιός του Μάικ, όσο και η εταιρία που συνδιοικούν «Manatos and Manatos» δεν χρειάζονται, ιδιαίτερα μεταξύ των ομογενών συστάσεις. Η παρουσία τους και η φωνή τους για τα θέματα της Ελλάδας και της ομογένειας στην Ουάσιγκτον είναι αποφασιστική, ενώ εντυπωσιακή είναι και η καριέρα του Άντυ Μανάτος στην πολιτική, όσο και η εντυπωσιακή κοινωνική άνοδος της οικογένειας του, αφού πρόκειται για τον εγγόνο μεταναστών που εργάστηκαν ως εργάτες ορυχείου! Αυτή τη φορά ο Άντυ Μανάτος θέλησε με ένα βιβλίο να διατυπώσει την δική του ιδιαίτερη πρόσληψη της Ελληνικότητας και να εκφράσει για άλλη μια φορά την αφοσίωσή του στον Ελληνισμό. Ο πλήρης τίτλος του βιβλίου είναι: «Οι ξεχωριστοί Έλληνες: Τα αξιοσημείωτα επιτεύγματά τους και η φιλοσοφία για την ζωή από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα» («The Extraordinary Greek People: Their Remarkable Achievements and Philosophy for Living from Ancient Times to Today») και αναφέρεται στη διαχρονική προσφορά των Ελλήνων στον παγκόσμιο πολιτισμό από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με έμφαση όσον αφορά τον εικοστό αιώνα στο Έπος του Σαράντα καθώς και στα επιτεύγματα της ελληνοαμερικανικής ομογένειας. Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη θέλησε με μια δεξίωση να τιμήσει τον διακεκριμένο ομογενή.
«Ενσάρκωση του Αμερικανικού ονείρου»
Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη και οικοδεσπότης της εκδήλωσης κ. Ντίνος Κωνσταντίνου καλωσόρισε της προσκεκλημένους και προλόγισε τον τιμώμενο συγγραφέα, αναφερόμενος στην πορεία του ίδιου και της οικογένειάς του της την καταξίωση, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι ο κύριος Μανάτος αποτελεί την ενσάρκωση του Αμερικανικού ονείρου: «Είναι πραγματικά μεγάλη της τιμή που φιλοξενούμε σήμερα τον Άντυ Μανάτο, με αυτήν την τόσο μεγάλη ιστορία των 4 γενεών και πλέον στην Αμερική. Είναι η ενσάρκωση, αν θέλετε, του αμερικανικού ονείρου, ανθρώπων που ήρθαν για ένα καλύτερο αύριο για τους εαυτούς τους και τις οικογένειές τους και τα κατάφεραν υπό αντίξοες συνθήκες. Για αυτό όχι μόνο πρέπει να είμαστε περήφανοι, αλλά δημιουργεί και ένα ειδικό χρέος σε εμάς, της νεότερες γενιές, αυτό να το προστατεύσουμε, να το διαφυλάξουμε και να το μεταλαμπαδεύσουμε»!
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο γιος του Andrew και συνεργάτης του στον οργανισμό “Manatos and Manatos” ο οποίος εκθείασε το έργο του πατέρα του, τονίζοντας το γεγονός ότι αποτελούσε πάντα πηγή έμπνευσης για τον ίδιο με αναφορά της ενέργειές του για τον Ελληνισμό, στην περηφάνια του για την καταγωγή του και ασφαλώς στο νέο του βιβλίο.
Από τον Ερατοσθένη τον Κυρηναίο … στον Μάικλ Δουκάκη!
Αμέσως μετά το λόγο πηρέ ο Άντυ Μανάτος και αναφέρθηκε σε μια σειρά θέματα που πραγματεύεται το βιβλίο του. Αναφέρθηκε αρχικά στην ελληνική αρχαιότητα και στα μοναδικά για τον ανθρώπινο πολιτισμό επιτεύγματα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού, τονίζοντας την απλότητα των μέσων, λέγοντας χαρακτηριστικά «με χώμα και αξίνες», με τα οποία αυτά επετεύχθησαν και αναφέροντας ένα μόνο, ανάμεσα ασφαλώς σε χιλιάδες, παράδειγμα. Την μέτρηση με εντυπωσιακή για την εποχή ακρίβεια της περιμέτρου της Γης από τον Ερατοσθένη τον Κυρηναίο στην Αίγυπτο των Πτολεμαίων! Ο Άντυ Μανάτος έκανε αναφορά της αρχαίες ελληνικές αξίες και ιδανικά που ενέπνευσαν όλη την ανθρωπότητα αναφέροντας χαρακτηριστικά ένα απόσπασμα από ομιλία του του Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Φιτζέραλντ Κένεντυ, ενώ αναφέρθηκε και στην αρχαιομάθεια των «πατέρων της ανεξαρτησίας» του Αμερικανικού έθνους για της οποίους η γνώση των αρχαίων ελληνικών θεωρούνταν απαραίτητη.
Η Ελλάδα στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Με ένα άλμα χιλιετιών ο Άντυ Μανάτος βρέθηκε στον εικοστό αιώνα και τον Ουίνστων Τσώρτσιλ ο οποίος είχε κάνει μια χαρακτηριστικά αναφορά στην προσφορά των Ελλήνων και των Εβραίων στον παγκόσμιο πολιτισμό τονίζοντας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που αυτοί οι λαοί διατηρούν, ακόμα κι όταν είναι πολλούς αιώνες μακριά από τη γενέτειρα γη της. Από τον Τσώρτσιλ προέρχεται και η φράση: «Από εδώ και πέρα (1940) δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Αυτή ήταν και η επόμενη αναφορά του κυρίου Μανάτος, η προσφορά της Ελλάδας στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με την ηρωική αντίσταση του ελληνικού λαού στα βουνά της Βορείου Ηπείρου να τηςφέρει την «πρώτη νίκη» εναντίον των δυνάμεων του άξονα, όταν 14 μεγάλες και μικρές χώρες της Ευρώπης είχαν υποταχθεί, οι ΗΠΑ δεν ήταν ακόμα στον πόλεμο και οι Βρεττανοί είχαν άτακτα αποσυρθεί από την ηπειρωτική Ευρώπη μέσω της Δουνκέρκης. «Τη μέρα που οι Γερμανοί ξεκίνησαν την απόβαση στην Κρήτη υπέστησαν περισσότερες απώλειες από κάθε άλλη μέρα του πολέμου ως τότε» ανέφερε ο κύριος Μανάτος.
«Συνήθως μας κρεμάνε»! – Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός
Συνεχίζοντας την αναφορά του στη συνεισφορά της Ελλάδας στη νίκη του ελεύθερου κόσμου στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο κύριος Μανάτος αναφέρθηκε και στην ηρωική στάση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κατά τη διάρκεια της Κατοχής Δαμασκηνού, τον οποίο ο Γερμανός φρούραρχος των Αθηνών είχε απειλήσει με τουφεκισμό, αν δεν σταματούσε της προσπάθειές του να διασώσει όσους μπορούσε από της Έλληνες Εβραίους της Αθήνας. Ο ηρωικός ιεράρχης συνδέοντας το όνομά του με της αντίστοιχους ιεράρχες του 21 και παλιότερα αρνήθηκε να υποταχθεί απαντώντας με το ιστορικό: «Είναι παράδοση οι Έλληνες ιερείς να απαγχονίζονται και όχι να τουφεκίζονται. Της παρακαλώ να σεβαστείτε αυτή την παράδοση»! Οι Γερμανοί δεν τόλμησαν τελικά να στραφούν εναντίον του εμβληματικού ιεράρχη. Τελειώνοντας την αναφορά στον Β’ΠΠ ο κύριος Μανάτος αναφέρθηκε και στην δήλωση της ανώτατου Γερμανού αξιωματικού, ο οποίος στη δίκη της Νυρεμβέργης είπε ότι αν δεν ήταν οι Έλληνες, να καθυστερήσουν αποφασιστικά την επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, οι Γερμανοί θα είχαν κερδίσει τον πόλεμο και θα δίκαζαν αυτοί της Συμμάχους σε ένα αντίστοιχο δικαστήριο!
Από την ελληνική επαρχία στην Αμερικανική ελίτ- Ραγδαία κοινωνική ανάδειξη
Στη συνέχεια ο Άντυ Μανάτος επικέντρωσε στην αξιοθαύμαστη κοινωνική άνοδο των Ελληνοαμερικανών. Ο παππούς του ήταν εργάτης ορυχείου. Και η οικογένεια Μανάτου της και εκατοντάδες χιλιάδες ομογενών, όταν έφυγαν από την Ελλάδα ανήκαν στην κατώτερη οικονομικά αλλά και μορφωτικά τάξη. (Σημ. της ήταν και ο λόγος άλλωστε της μετανάστευσής της την εποχή εκείνη, σε αντίθεση με της πτυχιούχους μετανάστες της πρόσφατης κρίσης) Και αυτοί οι άνθρωποι που της τα πρώτα χρόνια στην Αμερική είχαν της πιο δύσκολες και ανεπιθύμητες δουλειές κατάφεραν σε μία μόνο γενιά να μορφώσουν τα παιδιά της και να ανέλθουν της ανώτατες θέσεις της αμερικανικής κοινωνίας, μέχρι και τη διεκδίκηση και της της της της προεδρίας από τον Μάικλ Δουκάκη. Η ομογένεια κυρίως, τόνισε ο Μανάτος λέγοντας χαρακτηριστικά, «εμείς το κάναμε» συγκέντρωσε για την προεκλογική εκστρατεία του Δουκάκη για το «χρίσμα» των Δημοκρατικών τα περισσότερα χρήματα από οποιονδήποτε άλλο υποψήφιο ανεξαρτήτως κόμματος, σε Primaries στην ιστορία των εκλογικών αναμετρήσεων.
Δίψα για παιδεία, φιλότιμο και «γυναικοκρατία»…!
Τις επιτυχίες της ομογένειας αλλά και των απανταχού Ελλήνων ο κύριος Μανάτος της απέδωσε στο ελληνικό φιλότιμο, μια ευρεία και δύσκολα προσδιορίσιμη έννοια, η οποία περιλαμβάνει την αγάπη για τις τιμές, την καλώς εννοούμενη φιλοδοξία για αναγνώριση από την κοινότητα για ξεχωριστά επιτεύγματα καθώς και την δίψα των Ελλήνων για την παιδεία των ίδιων, αλλά κυρίως των παιδιών τους. «Οι παππούδες μου και οι άλλοι εργάτες ορυχείων ή οι εργαζόμενοι στις κατώτερες τότε, σε αντίθεση με τώρα, θέσεις των εστιατορίων, δεν παραπονούνταν, γιατί οι θυσίες τους έδιναν τη δυνατότητα στα παιδιά τους να πάνε σχολείο», τόνισε ο κύριος Μανάτος. Σε σχέση με το φιλότιμο, σαν μια διάσταση του φιλότιμου αλλά και του αγωνιστικού πνεύματος των Ελλήνων ο κύριος Μανάτος ανέφερε μια στατιστική, στην οποία οι προερχόμενοι από την Ελλάδα απάντησαν κατά πλειοψηφία θετικά στην ερώτηση, για τον αν αισθάνονται ότι έχουν μια ξεχωριστή και προνομιακή άποψη για τον κόσμο και πρέπει εξ’ αυτού να είναι σε ηγετικές θέσεις. Στην ίδια στατιστική και πάλι οι προερχόμενοι από την Ελλάδα απάντησαν ότι η γυναίκα στο σπίτι είναι αυτή που έχει τον τελικό λόγο στα σημαντικά θέματα, κάτι που οι γνώστες των παλαιοτέρων τουλάχιστον γενεών αντιλαμβάνονται πλήρως. Μάλιστα ο κύριος Μανάτος ανέφερε χαρακτηριστικά ότι όταν παρουσίασε αυτή τη στατιστική στον κουμπάρο του και εκείνος είπε ότι πράγματι η γυναίκα του «κάνει κουμάντο», εκείνη σχεδόν τον χτύπησε και τον ανάγκασε να το πάρει πίσω..! Το περιστατικό αυτό προκάλεσε το γέλιο ενίοτε με νόημα των αντρών και γυναικών της αίθουσας και χαλάρωσε την ατμόσφαιρα, καθώς πλέον ο κύριος Μανάτος εμφανώς ευδιάθετος και προσηνής υπέγραφε τα αντίτυπα του βιβλίου του και οι καλεσμένοι απολάμβαναν τα εδέσματα και το κρασί της δεξίωσης.
Υψηλές παρουσίες και συμμετοχές
Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν μεταξύ πολλών άλλων διακεκριμένων ομογενών, η διευθύντρια του Γραφείου Δημόσιας Διπλωματίας κ. Μαρία Βαξεβανίδου, η υπεύθυνη πολιτισμού του Γενικού Προξενείου κ. Έβελυν Κανελλέα, ο διακεκριμένος συγγραφέας Νίκος Γκατζογιάννης (Nicholas Gage), ο πρόεδρος της Red Apple Group Τζον Κατσιματίδης με τη σύζυγό του Μάργκιτ, ο πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ Φίλιπ Κρίστοφερ, η σύμβουλος της ALMA Bank Νάνσυ Παπαϊωάννου, ο πρόεδρος του Cosmos Fm Στέλιος Τακετζής, ο πρόεδρος τoυ Capital Link, Νικόλας Μπορνόζης κ.α.
Στο τέλος του βιβλίου, μετά το τέλος της αφήγησης του Άντυ Μανάτος υπάρχουν μια σειρά άρθρων διακεκριμένων ομογενών που διατυπώνουν τις δικές σκέψεις για τον Ελληνισμό και την ομογένεια, μεταξύ πολλών άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, Τζον Κάλαμος, οι παρόντες στην αίθουσα Τζον Κατσιματίδης και Φίλιπ Κρίστοφερ, ο Θεόδωρος Μποζονέλης, ο Κωνσταντίνος Μπιλιράκης κ.α.
