Ομογενειακή Σπίθα
Η άνετη επικράτηση το Κυριάκου Κ. Μητσοτάκη στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών της Νέας Δημοκρατίας ήταν μία έκπληξη για πολλούς, που ξαφνιάστηκαν από την αυτοπεποίθηση του νεαρού και τολμηρού Κυριάκου, αλλά και την ικανότητα του να πείσει την πλειοψηφία του κόμματός του, ότι είναι ο καταλληλότερος τώρα για την Προεδρία της ΝΔ.
Πάντως το γεγονός ότι εξελέγη από την βάση του κόμματος με δημοκρατικές και αδιάβλητες διαδικασίες ενέχει ιδιαίτερη σημασία. Μεταξύ άλλων σημαίνει ότι κάτι πάει ν’ αλλάξει ριζικά για τη Νέα Δημοκρατία ως κόμμα, αλλά και για την πολιτική στην Ελλάδα, όπως αυτή διαμορφώθηκε δυστυχώς μετά την Μεταπολίτευση τα τελευταία σαράντα και πλέον χρόνια.
Με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Προεδρία του κόμματος της ΝΔ, το εκλογικό σώμα φαίνεται ότι παρέδωσε την σκυτάλη του κόμματος και την ευθύνη της ηγεσίας του σε ένα νέο πρόσωπο με όραμα αλλαγής για την παράταξη και την Ελλάδα. Ο ίδιος, ίσως από περισσή μετριοφροσύνη, στην επίσημη δήλωσή του ως Νέου Προέδρου έκαμε λόγο για μία «νέα γενιά ανθρώπων» που τους διακρίνει, κατά την δήλωσή του, «ικανότητα, αισιοδοξία και ελπίδα.»
Στην ίδια δήλωση ο Νέος Πρόεδρος της ΝΔ δεν παρέλειψε ν’ αναφερθεί, κατά πάγιο έθιμο, και στον Απόδημο Ελληνισμό, με ιδιαίτερη μνεία στην Ομογένεια της Αμερικής. Την κάλεσε να λάβει μέρος στη μάχη που θα δώσει η Ελλάδα στο εγγύς μέλλον για ανανέωση. Είπε επί λέξει ο Νέος Πρόεδρος της ΝΔ και κατά πάσα πιθανότητα μέλλων Πρωθυπουργός της Ελλάδος, αν η ευχή του πατέρα του τέως Προέδρου της ΝΔ και Πρωθυπουργού πιάσει και βγει αληθινή:
«Με τον δυναμισμό, τις εμπειρίες, τις επιτυχίες και την αγάπη που σας διακρίνει για την μητέρα πατρίδα μπορείτε να αποτελέσετε τον σπινθήρας για μια νέα Ελλάδα, ανταγωνιστική, με ίσες ευκαιρίες, με ευημερία, με ισονομία έναντι όλων των πολιτών της.»
Στα λόγια αυτά ενυπάρχουν πολλές και καλές αλήθειες. Είναι γεγονός ότι οι Απόδημοι Έλληνες, όπου κι αν ευρίσκονται, δείχνουν δυναμισμό, ανταγωνίζονται και σημειώνουν επιτυχίες στις χώρες που τους φιλοξενούν. Αλλά για να γίνουν η σπίθα ή ο σπινθήρας για μια Νέα Ελλάδα της ισονομίας και της αξιοκρατίας, θα πρέπει οι Έλληνες εντός της Ελλάδος να θελήσουν να τους μιμηθούν και να διδαχτούν από το καλό παράδειγμά τους.
Ο Κύριος Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και ο Κύριος Αλέξης Τσίπρας και οι άλλοι πολιτικοί ηγήτορες της Ελλάδος την σήμερον ημέρα, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι νουνεχείς και άξιοι Έλληνες της απανταχού Διασποράς είναι κουρασμένοι και απογοητευμένοι από την κρίση της Πατρίδας. Απαιτούν από τους Νέους Πολιτικούς Ηγέτες να ξεκαθαρίσουν δύο βασικά θέματα, δηλαδή, πού πήγαν τα τεράστια ποσά του υπέρογκου δημόσιου χρέους, και πώς θα ξεπληρωθεί.
Αισιοδοξούν και πιστεύουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα επαναλάβει το σφάλμα του Αλέξη Τσίπρα να θέσει ως στόχο της Προεδρίας του Κόμματός του να πάρει την θέση του Πρωθυπουργού από τον προκάτοχό του το συντομότερο δυνατόν πάση θυσία, άσχετα αν αυτό σημαίνει επιδείνωση της θέσης της χώρας. Και η Ελλάδα και ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν ίσως σε καλύτερη κατάσταση σήμερα, αν εκείνος δεν είχε ωθήσει τα πολιτικά πράγματα στα άκρα για να γίνει Πρωθυπουργός τον Γενάρη αντί για τον Σεπτέμβρη του 2015. Έτσι θα είχε αποφύγει το εξάμηνο θέατρο παραλόγου, που σκάρωσε ο δήθεν Υπουργός των Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης και στοίχισε στην ταλαίπωρη Πατρίδα πολλά δισεκατομμύρια Ευρώ, από τα δανεικά φυσικά!
Χρήστος Κ. Ευαγγελίου
Καθηγητής Φιλοσοφίας
Επίτιμος Πρόεδρος ΔΕΕΦ
Σπίθα
Τα χρόνια που βαραίνουνε
τους ώμους δε μπορούνε
την φλόγα να τη σβήσουνε,
τα στήθια που κρατούνε.
Σαν σπίθα θα ξεπεταχτεί,
σαν αστραπή θ’ αστράψει,
κι ό,τι σαθρό κι ακάθαρτο,
σαν φρύγανα, θα κάψει!
Η σπίθα φλόγα θα γενεί,
σαν πυρκαγιά θα δράσει,
με πυρ το καθαρτήριο
νέα γενιά θα πλάσει.
Πατρίδα την ταλαίπωρη,
θα την παρηγορήσει,
και με νεότητας ορμή
θα την αναγεννήσει.
Ελλάδα, σε κατάντησαν,
σαν ξέφραγο τ’ αμπέλι,
παγκόσμιο περίγελο,
των δανειστών κοπέλι!
Υπομονή, σαν τον Χριστό,
σταυρό τον φορτωμένο,
θα κάμεις πολυδάκρυτη,
με φρόνημα πεσμένο.
Υπομονή, εγρήγορση,
θέλει πολλή και σκέψη,
θάρρος και δράση σύσσωμη,
ώσπου το φως να φέξει.
Ώσπου μια μέρα χαρωπή,
μέρα χαριτωμένη,
θ’ ακούσεις βάρδου τη φωνή,
την ξαναγεννημένη!
Καλεί, σαν εγερτήριο,
συστρατιώτες θέλει,
αγάλια-αγάλια γίνεται
κι η αγουρίδα μέλι.
Ο πόνος νέα δύναμη,
αισχύνη σου ελπίδα
θα ξαναγίνει κάποτε,
πολύπαθη Πατρίδα!
Περήφανος ένας λαός,
με ρόπαλο στο χέρι,
σαν Ηρακλής θα το δεχτεί,
των δανειστών τ’ ασκέρι!
Τους τοκογλύφους τους δειλούς,
τους τραπεζίτες όλους,
θα τους ξορκίσει, πονηρούς
της Κόλασης διαβόλους.
Αρματωμένοι Έλληνες,
με αρετής την δάδα,
φως πάλι θα σκορπίσουνε
και δόξα στην Ελλάδα!
Νέος ρυθμός στη μουσική
καρδιά θα ξεφυτρώσει,
όταν το δέντρο Λευτεριάς
θα δει να γιγαντώσει.
Θ’ ακούς καμπάνες να χτυπούν,
σαν Πασχαλιάς τη μέρα,
και μελωδίες μουσικές
θα φτάνουν στον αιθέρα.
Ο Χάρος τότε, σαν αρνί,
θα έρθει να τον πάρει,
κι όχι σαν άλλο Διγενή,
με το βαρύ κοντάρι!
Ο νους του, σαν περιστερά,
λεύτερος θα πετάξει,
κι από κορφή αλλοδαπή,
Ελλάδα θα κοιτάξει.
Χαρούμενη θα την ιδεί,
σαν γελαστή παρθένα,
οι δυο ψυχές ερωτικά
πάλι να γίνουν Ένα!
Χ. Κ. Ε.
