Του Αριστοτέλη Μιχόπουλου, Hellenic College –
Μετά την πρόσφατη απώλεια του απανταχού ελληνισμού με την αδόκητη «εκδημία εις Κύριον» του Θόδωρου Σπυρόπουλου στο Σικάγο, ο ελληνισμός εδέχθη ένα δεύτερο πλήγμα, με την απώλεια (10/12/14) του καθηγητή Ιωάννη Αντωνόπουλου, πιό γνωστού ως John Anton, στην Τάμπα της Φλώριδας.
Καίτοι μας άφησε «πλήρης ημερών», γεννηθείς στις 2 Νοεμβρίου 1920, εντούτοις το κενό που άφησε πίσω του είναι μεγάλο. Ο Τζών Άντον εσπούδασε στο φημισμένο Παν/μιο Κολούμπια της Ν. Υόρκης, όπου έλαβε τα πτυχία Β.Α., Μ.Α. και το Ph.D. (1954) στη Φιλοσοφία. Μετά από τις λαμπρές σπουδές του ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία, που τον έφερε σε διάφορα παν/μια της Αμερικής, όπου εμύησε γενεές αμερικανών στα νάματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και πολιτισμού, με τελευταίο το γνωστό παν/μιο University of South Florida, στην Τάμπα.
Το υψηλό κύρος του επιστημονικού του έργου και οι διοικητικές τους ικανότητες ανταμείφθηκαν επαξίως από το παν/μιό του, το οποίο του απένειμε τον τίτλο του Διακεκριμένου Καθηγητού Φιλοσοφίας. Ταυτοχρόνως το πλούσιο ακαδημαϊκό και συγγραφικό έργο του –συγγραφέας δέκα βιβλίων και δεκάδων επιστημονικών μονογραφιών– ανεγνωρίσθη δεόντως τόσον από την Ακαδημία Αθηνών που τον εξέλεξε Αντεπιστέλλον Μέλος της, όσον και από τα παν/μια Αθηνών, Θεσ/νίκης, Πατρών και Ιωαννίνων, τα οποία τον ετίμησαν με Honorary Degrees.
Πέραν των πλουσίων και διακεκριμένων υπηρεσιών του στον ακαδημαϊκό χώρο ο Τζών ΄Αντον υπήρξε και ένθερμος υποστηρικτής των εθνικών μας θεμάτων, αλλά και σημαντικό στέλεχος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Αμερικής. Ανεπανάληπτοι θα μείνουν οι συναρπαστικοί λόγοι του στα διάφορα συνέδριά της, όπου ήταν Κύριος Ομιλητής, καθώς και η συνεισφορά του στις διάφορες επιστημονικές επιτροπές της. Πάντα αρωγός στο δύσκολο έργο του εστάθη η πιστή και αξιαγάπητη συζυγός του Ελένη, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά.
Για την πολλαπλή, πολυσχιδή και πολυετή προσφορά του στα ελληνοαμερικανικά, αμερικανικά και ελληνικά δρώμενα ο Απανταχού Ελληνισμός, καταθέτει ένα αμάραντο στεφάνι Αρκαδικής Δρυός, σαν ελάχιστο φόρο τιμής, σε ένα από τα μεγαλύτερα και διαπρεπέστερα τέκνα του. Είμαστε βέβαιοι, ότι θα είναι ΑΙΩΝΙΑ ΑΥΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.
