Αθανάσιος Έλλις ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ
Πάλι δεν θα ψηφίσουν οι Ελληνες του εξωτερικού
KATHIMERINI
Για άλλη μια φορά θα διεξαχθούν εκλογές στην Ελλάδα στις οποίες δεν θα μετάσχουν οι απόδημοι. Ούτε θα ψηφίσουν ούτε θα εκλέξουν αντιπροσώπους τους στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Το τελευταίο διάστημα, κάποιοι επέλεξαν να μη διευκολύνουν την προσέλευση στις κάλπες εκατό χιλιάδων 18άρηδων, φοβούμενοι ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι άλλοι αστειεύονται με τον εγκλωβισμό μερικών εκατοντάδων χιλιάδων παππούδων στα σπίτια τους ώστε να μην ενισχύσουν τη Ν.Δ. Κανείς δεν ασχολήθηκε με την ψήφο των εκατομμυρίων Ελλήνων του εξωτερικού. Δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται το τεράστιο όφελος που θα είχε η χώρα από τη συμμετοχή των αποδήμων στις εκλογές, κάτι άλλωστε που συμβαίνει στις περισσότερες προηγμένες χώρες.
Κατά την πρόσφατη συζήτηση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας –η οποία θα επανέλθει στο προσκήνιο και μετά τις βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, καθώς η νέα Βουλή θα κληθεί να εκλέξει τον αντικαταστάτη του κ. Κάρολου Παπούλια– πολλοί υιοθετούσαν την άποψη ότι η καλύτερη επιλογή για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα θα ήταν ένας σημαντικός Ελληνας του εξωτερικού, κάποιος, από τους πολλούς που υπάρχουν, ο οποίος να έχει διαπρέψει σε μια μεγάλη χώρα. Πολλά ονόματα ακούστηκαν: από τη σημαντική βυζαντινολόγο, πρώτη γυναίκα πρύτανι στην ιστορία του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, μέχρι τον διαστημικό επιστήμονα του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, το όνομα του οποίου η Διεθνής Αστρονομική Ενωση έδωσε σε αστεροειδή. Ανθρωποι εγνωσμένης αξίας, παραδείγματα προς μίμηση που θα μπορούσαν να εμπνεύσουν τους πολίτες.
Η Ελλάδα θα ωφεληθεί από την εμβάθυνση των δεσμών της με την ομογένεια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι είναι ένας από αυτούς. Θα αποκαταστήσει ένα ουσιαστικό έλλειμμα δημοκρατίας μέσα από μια δικαιότερη εκπροσώπηση του Ελληνισμού. Στο εξωτερικό ζουν σχεδόν όσοι Ελληνες ζουν και στο εσωτερικό της χώρας.
Η συμμετοχή των ομογενών στη λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας και στην ανάδειξη κυβερνήσεων θα εμπλουτίσει την πολιτική ζωή του τόπου, θα προσδώσει μια υπερκομματική και οικουμενική διάσταση στη διακυβέρνηση, την οποία έχει ανάγκη η Ελλάδα.
Οι ομογενείς που ζουν σε σημαντικές χώρες του κόσμου –όπως η Γερμανία, η ισχυρότερη της Ευρώπης, και η Αμερική, η ισχυρότερη του κόσμου– είναι σημαντικές «γέφυρες», έχουν χρήσιμες και διδακτικές προσλαμβάνουσες, εκπέμπουν ένα ενωτικό στίγμα και μια θετική αύρα. Δεν βλέπουν τα πάντα μέσα από τον αρρωστημένο ελληνικό κυνισμό, είναι άνθρωποι που σε μεγάλο βαθμό –υπάρχουν και εξαιρέσεις– θα ψήφιζαν με γνώμονα το καλό της μητέρας πατρίδας. Διέπονται από τις αρχές της αξιοκρατίας και της υπευθυνότητας, χαρακτηριστικά που τόσο ανάγκη έχει η Ελλάδα.
Δεν είναι της παρούσης, αλλά πολύ εύκολα μπορεί να συμφωνηθεί ένας δίκαιος και πρακτικός τρόπος που θα επιτρέπει στους ομογενείς να ψηφίζουν, αλλά και να εκλέγουν εκπροσώπους. Θα ήταν, επίσης, χρήσιμο αν είχαμε και ομογενείς υπουργούς.
Τολμώ να πω ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι Ελληνες του εξωτερικού αγαπούν την Ελλάδα περισσότερο από τους κατοίκους της. Διατηρούν μια ρομαντική σχέση με τη γενέτειρα επιζητώντας το καλό της χωρίς να προσβλέπουν σε «ανταλλάγματα». Πιστεύουν ειλικρινά στη γνωστή ρήση του Τζον Κένεντι, «μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα, σκέψου τι μπορείς να κάνεις εσύ για την πατρίδα σου».
Είναι απορίας άξιον γιατί τα τελευταία δύσκολα για τη χώρα χρόνια, τα κόμματα δεν επιχείρησαν να συσφίγξουν τους δεσμούς με την ομογένεια, την ισχύ της οποίας φαίνεται πως αντιλαμβανόμαστε μόνον όσοι ζούμε στο εξωτερικό. Η Ελλάδα θα γίνει καλύτερη και θα αποκτήσει πιο δυνατή φωνή αν ψηφίζουν οι απόδημοι.
