Συντονισμένη προσπάθεια αφύπνισης της Αμερικανικής ηγεσίας για το Κυπριακό.
Αποστολή της Hellenic News of America στο συνέδριο της ΠΣΕΚΑ στην Ουάσιγκτον.
Του Φ. Καλιαμπάκου
Ιδιαίτερα επιτυχημένη μπορεί να χαρακτηριστεί το φετινό ετήσιο συνέδριο της ΠΣΕΚΑ στην Ουάσιγκτον. Αυτό δεν οφείλεται τόσο στη μεγάλη συμμετοχή των φορέων και οργανώσεων της ομογένειας, την υψηλή εκπροσώπηση των κυβερνήσεων της Ελλάδας και της Κύπρου, την παρουσία της πολυάριθμης και ισχυρής κυπριακής κοινότητας της Μεγάλης Βρετανίας και το γεγονός ότι περισσότερα από 50 μέλη του Κογκρέσου, ένας πραγματικά εντυπωσιακός αριθμός δεδομένου και του χρονικού σημείου στο οποίο βρισκόμαστε, με τις εντατικές διαπραγματεύσεις των Αμερικανών νομοθετών για την αποφυγή της στάσης πληρωμών, χαιρέτησαν τις εργασίες του ετήσιου συνεδρίου, αλλά κυρίως σε δύο άλλα επιπλέον στοιχεία.
Πρώτον το ποια ήταν αυτά τα μέλη του Κογκρέσου, στην πλειοψηφία τους πολλοί ισχυροί παράγοντες της Αμερικανικής πολιτικής με κομβικές θέσεις στις επιτροπές που παίρνουν τις αποφάσεις για τις σχέσεις των ΗΠΑ με το τρίγωνα Αθήνας-Άγκυρας-Λευκωσίας και δεύτερον το τι ακριβώς έλεγαν στους εμφανώς επιμελώς προετοιμασμένους λόγους τους. Το τρίτο στοιχείο είναι ο εμφανής αντίκτυπος που έχει στην παρουσία των Ελλήνων στην Ουάσιγκτον το πολύ καλό σημείο στο οποίο βρίσκονται τα τελευταία χρόνια οι ελληνοαμερικανικές θέσεις.
«Διαβασμένα» τα μέλη του Κογκρέσου!
Το περιεχόμενο των περισσότερων ομιλιών ήταν χαρακτηριστικό για τις προσπάθειες της ίδιας της ΠΣΕΚΑ, των παλαίμαχων της ελληνικής προσπάθειας στην αμερικανική πρωτεύουσα Άντυ και Μάικ Μανάτος αλλά και των διαρκών ενημερώσεων στα θέματα των παραβιάσεων στο Αιγαίο από την HALC, την οποία εκπροσωπούσε ο εκτελεστικός της διευθυντής Έντυ Ζεμενίδης. Ασφαλώς είχε συντελέσει και η κατά τεκμήριο ιδιαίτερα επιτυχημένη ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού ενώπιον των μελών του Κογκρέσου, την οποία πολλοί από τους ομιλητές ανέφεραν και εκθείασαν. Οι περισσότεροι ομιλητές εκθείαζαν τη συνεισφορά της Ελλάδας και της Κύπρου, ας μην ξεχνάμε, από τα βάθη της προϊστορίας μέχρι και σήμερα στον ανθρώπινο πολιτισμό, έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στη δημοκρατία, ενώ οι αναφορές πολλών Αμερικανών ομιλητών σε αρχαίους συγγραφείς, τουλάχιστον συναγωνίζονταν τις αντίστοιχες των ελληνικής καταγωγής μελών του Κογκρέσου.
Πέραν όμως από τo καθιερωμένo Captatio benevolentiae κάθε ομιλητή φάνηκε ότι αυτοί γνώριζαν και μιλούσαν με ευνοϊκή για τα ελληνικά και κυπριακά συμφέροντα διάθεση για τα τωρινά καυτά ζητήματα. Αναφέρθηκε επανειλημμένα και χαρακτηριστικά ότι το ζήτημα της Κύπρου είναι ένα ζήτημα εισβολής και κατοχής, με αναπόφευκτη τη σύγκριση με την σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία. Αναφέρθηκαν επίσης επανειλημμένα οι παράνομες τουρκικές παραβιάσεις της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και οι παραβιάσεις στο Αιγαίο, ιδιαίτερα οι εξόφθαλμα προκλητικές υπερπτήσεις ελληνικών νησιών από την Τουρκική πολεμική αεροπορία, η παραβίαση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ιδιαίτερα όσον αφορά τα Βαρώσια, οι απειλές των Τούρκων αξιοματούχων και όλοι οι καλεσμένοι υπόσχονταν να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να βελτιωθεί η κατάσταση. Κάποιοι ήταν πιο γενικόλογοι, αρκετοί όμως υπόσχοντας συγκεκριμένες ενέργειες, όπως το μπλοκάρισμα των Τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων και ιδιαίτερα του εκσυγχρονισμού στο επίπεδο Viper των τουρκικών F-16. Επίσης τονιζόταν ο ρόλος της ελληνικής και κυπριακής ομογένειας στις ΗΠΑ
Παρόντες όλοι οι ομογενείς-μέλη του Κογκρέσου
Ακόμα πιο έντονες και παθιασμένες οι ομιλίες των ομογενών μελών του Κογκρέσου, οι οποίοι επίσης πρωτοστατούν στις ενέργειες για το «μπλόκο» στα F-16, αλλά και για το σύνολο των θεμάτων. Οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές και γερουσιαστές παρέστησαν όλοι στις εργασίες του συνεδρίου και μίλησαν με πάθος αλλά και γνώση για τα εθνικά ζητήματα. Ο Κρίς Πάππας, ο Τζον Σαρμπάνης, η Νικόλ Μαλιωτάκη, Ντίνα Τάιτους.
Συγκινητικός Gus Bilirakis
Πιο συγκινητική από όλες αυτή τη φορά ήταν η παρουσία του ομογενούς βουλευτή (U.S. House of Representatives) Κωνσταντίνου (Gus) Μπιλιράκη, ο οποίος ταξίδεψε στην Ουάσιγκτον για το συνέδριο, παρά το γεγονός ότι πενθούσε την πρόσφατη απώλεια του αδερφού του Εμμανουήλ. Ο Gus Bilirakis μετά από μια παθιασμένη και συγκινητική ομιλία για τα εθνικά θέματα δέχτηκε τα συλλυπητήρια των παρευρισκόμενων.
Με τη γραφειοκρατία απέναντι
Στον απόηχο αυτών των εξαιρετικά ευνοϊκών ομιλιών θα αναρωτιόνταν κανείς πώς τόσα χρόνια τίποτα δεν έχει γίνει για τη μαρτυρική Κύπρο, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να προκαλεί και να απειλεί, όχι μόνο την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και άλλους φίλους και συμμάχους των ΗΠΑ. Η απάντηση που οι ομογενείς δίνουν σε αυτό το ερώτημα είναι ότι η γραφειοκρατία του State Department αλλά και του Foreign Office είναι κυρίως αυτές που καθορίζουν την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου αντίστοιχα, χωρίς οι νομοθέτες να μπορούν να αλλάξουν εύκολα παλιές πρακτικές και νοοτροπίες. Σε κάθε περίπτωση όμως βήματα μπορούν να γίνουν και οι προσπάθειες πρέπει να συνεχίζονται, καθώς ούτε και αυτές οι γραφειοκρατίες μπορούν αενάως να αγνοούν πραγματικά και να εθελοτυφλούν μπροστά σε μεγάλες και ιστορικές αλλαγές που συμβαίνουν σε χώρες όπως η Τουρκία. Χαρακτηριστικό πάντως είναι ότι οι τότε επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα, αλλά κυρίως στην Τουρκία ήταν στο επίκεντρο στα «πηγαδάκια» στο περιθώριο των εργασιών.
Ψυχή της προσπάθειας ο Φίλιπ Κρίστοφερ
Οργανωτής των εκδηλώσεων αλλά και ψυχή της προσπάθειας ο Φίλιπ Κρίστοφερ, ο οποίος αγωνίζεται για το Κυπριακό ήδη από τους πρώτους μήνες μετά την εισβολή. Και ενώ γνωρίζει τις δυσκολίες και τα όρια αυτού του αγώνα, όχι μόνο παραμένει στην πρώτη γραμμή αλλά κάθε στιγμή δεν παραλείπει στα μέλη του Κογκρέσου, στους φορείς να πει μια λέξη ακόμα, ελπίζοντας ότι θα μείνει. Δύο μικρές λεπτομέρειες μας έκαναν στον υπογράφοντα ιδιαίτερη εντύπωση. Σε κάποια απόληξη του λόγου του, βραχνιασμένος πια, στο αποχαιρετιστήριο πρωινό του την Τρίτη μέρα του συνεδρίου, ο κ. Κρίστοφερ αναφέρθηκε σε μια παλιότερη «τολμηρή» και ίσως λίγο «αντισυμβατική» πρόταση που είχε κάνει σε έναν πρώην Κύπριο πρόεδρο για την αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου ζητήματος. Η πρόταση, όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, δεν έγινε δεκτή και ο Κρίστοφερ συντάχθηκε με την επιλεχθείσα από την κυβέρνηση της Κύπρου «γραμμή» στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αυτό δείχνει κατά την ταπεινή μας γνώμη πώς ένας ηγέτης και βασικός χρηματοδότης της εθνικής προσπάθειας, προσφέρει χωρίς να απαιτεί να εισακούγονται οι απόψεις του, δέχεται να είναι ένας απλός στρατιώτης παραμένοντας σεμνός και υποστηρίζοντας με κάθε τρόπο όλους τους συμμετέχοντες.
Επιπλέον στις αναφορές του για τη βοήθεια για τις παλαιότερες υποσχέσεις Αμερικανών πολιτικών, οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν όταν αυτοί πράγματι ανέλαβαν θέσεις ευθύνης, είναι σαφές ότι ο Κρίστοφερ έχει πιο σαφή και καθαρή εικόνα από τον καθένα για το πού μπορούν να φτάσουν αυτές οι ενέργειες, αλλά δεν εγκαταλείπει στιγμή τις προσπάθειες για δικαίωση των Κυπρίων και μέχρι να αποχωρίσει και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης από τη μαρτυρική μεγαλόνησο. Μετά από κάθε μέλος του Κογκρέσου που έπαιρνε το λόγο, ιδιαίτερα όταν οι ομιλίες αναφέρονταν στη βελτίωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, ο κ. Κρίστοφερ ήταν εκεί για να επαναφέρει στο επίκεντρο το θέμα της Κύπρου.
