ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, είστε στο Ουλάν Μπαντορ, την πρωτεύουσα της Μογγολίας, για την 11η Διάσκεψη της Ασίας- Ευρώπης, ωστόσο μια είδηση που ήρθε από τη Νίκαια, από τη νότια Γαλλία, θα έλεγα ότι έχει επισκιάσει όλα τα γεγονότα στον πλανήτη. Ποια είναι η εκτίμησή σας, πια είναι η άποψή σας για την επίθεση στη Γαλλία;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Νομίζω ότι ζούμε σε μία εποχή μεταβατική, που πολλοί νομίζουν ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία ή δικαιούνται άλλοι τιμωροί να χτυπούν ότι πιο πολύτιμο έχει η κοινωνία μας, την ίδια τη ζωή. Καταδικάζω και καταδικάζουμε ως ελληνική Κυβέρνηση και όλη η Ελλάδα το στυγνό αυτό έγκλημα και συμπαραστεκόμαστε στον γαλλικό λαό κα στη γαλλική Κυβέρνηση και στέλνω τα συλλυπητήριά μου και μέσω του ΑΠΕ στις οικογένειες των θυμάτων.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, η Διάσκεψη Ασίας – Ευρώπης είναι κάτι πολύ σημαντικό, γίνεται εδώ και 20 χρόνια. Τι καινούργιο έχει να δώσει;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Μάλιστα, ξεκίνησε επί ελληνικής προεδρίας το 1996.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και θα έλεγα ότι ήσασταν εκ των προτεργατών στις διαπραγματεύσεις τότε…
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Ναι, και πάντα πιστεύω ότι η Ευρώπη και η Ασία πρέπει να διαθέτουν ειδικά θεσμικά συστήματα και μορφές συνεργασίας προς όφελος των δύο πλευρών και όλων των λαών στις δύο αυτές μεγάλες ηπείρους.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Στη διάσκεψη μετέχουν 51 χώρες, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της Ένωσης κρατών της νοτιοανατολικής Ασίας, του ASEAN. Ποιο είναι το κεντρικό θέμα;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Το κεντρικό θέμα είναι πως θα συνδέσουμε τις κοινωνίες και τις οικονομίες ανάμεσα στην Ασία και στην Ευρώπη. Στη δεύτερη παρέμβαση που έκανα σήμερα, υπογράμμισα τη σημασία του πολιτισμού και την ανάγκη να βρούμε μορφές κοινής πολιτιστικής δράσης ανάμεσα στα ευρωπαϊκά και ασιατικά κράτη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, πρόσφατα επισκεφθήκατε μαζί με τον πρωθυπουργό την Κίνα, το Πεκίνο και τη Σαγκάη, όπου έγινε θα έλεγα μια σημαντική παρέμβαση σε ότι αφορά την ενίσχυση των πολιτικών και οικονομικών δεσμών των δύο χωρών. Πώς βλέπετε το ρόλο της Ελλάδας στην Ασία; Μήπως είμαστε μια πολύ μικρή χώρα για να μπορέσουμε να παίξουμε κάποιο ρόλο;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Αυτό που λέτε είναι σωστό. Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, αλλά έχει μια μεγάλη ιστορία και ένα μεγάλο πολιτισμό και δεν είναι τυχαίο ότι συμφωνήσαμε με τον κινέζο υπουργό Εξωτερικών να υλοποιήσουμε την πρόταση που έχω διατυπώσει εδώ και ένα χρόνο σε σειρά από κράτη σε όλο τον κόσμο, για τη διαμόρφωση μιας ένωσης των κρατών με ιστορικό πολιτισμό, που σφραγίζει μέχρι σήμερα τον πολιτισμό της ανθρωπότητας. Οι Κινέζοι, π.χ. θεωρούν ότι μόνο ένα κράτος, μόνο ένας πολιτισμός ήταν ισότιμος με τον δικό τους που διαμόρφωσε την Ασία πριν από χιλιάδες χρόνια και αυτός είναι ο ελληνικός. Έχουν μια μεγάλη παράδοση, πρέπει να την σεβαστούμε και να την αξιοποιήσουμε προς όφελος και του ελληνικού λαού και της Ευρώπης. Υπενθυμίζω ότι ο πολιτισμός δεν είναι μόνο κάτι όμορφο και καλό, ο πολιτισμός είναι μία ήπιας μορφής ισχύς, μία έξυπνη ισχύς, που συνδυάζει και οικονομικά πλεονεκτήματα, καθώς στη σημερινή εποχή η βιομηχανία του πολιτισμού είναι μία από τις σημαντικότερες οικονομικές δραστηριότητες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, μία τελευταία ερώτηση. Στη Σύνοδο αυτή θα έλεγα ότι έχει γίνει πολύς λόγος για τις εξελίξεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου για πολλούς παρατηρητές υπάρχουν ανάλογες, αν όχι παρόμοιες εξελίξεις ή θέματα με τη γειτονιά μας, στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο. Πώς βλέπετε να εξελίσσεται αυτή η κατάσταση;
Ν. ΚΟΤΖΙΑΣ: Στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας εξελίσσεται μια διαφορετική ερμηνεία του Διεθνούς Δικαίου αλλά και του ρόλου της παράδοσης και της ιστορίας ανάμεσα στην Κίνα και σε επτά κράτη που έχουν διαφορετικές ερμηνείες. Ένα από αυτά, οι Φιλιππίνες, παρέπεμψε την Κίνα σε διεθνή διαιτησία- δεν την παρέπεμψε στο Διεθνές Δικαστήριο- γιατί ήταν μονόπλευρη η παραπομπή από την πλευρά μόνο των Φιλιππίνων. Και η απόφαση αυτή καταδικάζει την Κίνα, η οποία όμως Κίνα δεν αποδέχεται το νόμιμο αυτής της ενέργειας καθότι η ίδια δεν είχε συμφωνήσει – αυτό που λέμε δεν υπήρξε συμφωνητικό για την παραπομπή σε αυτή την διαιτησία. Εγώ θα ήθελα να σημειώσω το εξής : ότι το κείμενο της απόφασης, που είναι 475 σελίδες, έχει πάρα πολύ μεγάλο πολιτικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Πάρα πολύ λίγοι πολιτικοί αυτή τη στιγμή το έχουν μελετήσει. Εμείς στο υπουργείο Εξωτερικών, μαζί με την ομάδα των ειδικών συνεργατών μας, το έχουμε μελετήσει. Έχει πάρα πολλά θετικά στοιχεία όσο αφορά τη συμφέροντα και τις απόψεις της Ελλάδος. Έχει και ένα- δύο σημεία όπου χρειάζεται μία κριτική αξιολόγηση.
