28 Ὀκτωβρίου 2011
Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.
Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Ἀδελφές ἐν Χριστῷ,
Ἡ ἱστορική μνήμη τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, μέ τόν ἐτήσιο ἑορτασμό τῆς Ἡμέρας τοῦ ΟΧΙ, ἀποτελεῖ ἐξαιρετική εὐκαιρία γιά νά τιμήσουμε τό θάρρος αὐτῶν πού ὀρθώθηκαν ἀκλόνητοι ἐναντίον τῆς τυραννίας καί νά χαροῦμε τήν ἐλευθερία τήν ὁποία κληρονομήσαμε διά τῆς μεγάλης θυσίας των. Αὐτή εἶναι ἡμέρα μνήμης γιά τούς Ἕλληνες οἱ ὁποῖοι δέν δέχθηκαν ὑποτασσόμενοι στίς ἀπειλές ἀπολυταρχικῶν καθεστώτων νά βεβηλώσουν τήν ἐλευθερία ἡ ὁποία κερδήθηκε ἀπό παλαιότερες γενεές. Ἡ ἀπάντηση ΟΧΙ στίς ἀπαιτήσεις τῶν τυράννων καί στά καταστροφικά σχέδιά των ὑπῆρξε ἀληθινή καί παραδειγματική πράξη θάρρους γιά ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα. Αὐτή εἶναι, ἐπίσης, ἡμέρα εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας. Καλῶς ἐνθυμούμεθα τίς μεγάλες θυσίες αὐτῆς τῆς ἐποχῆς, γεμίζει ἡ καρδιά μας εὐγνωμοσύνη γιά ὅλα ὅσα προσφέρθηκαν χάριν τῶν ἰδεῶν τῆς ἐλευθερίας, τῆς αὐτοδιαθέσεως καί τῆς ἀληθείας. Ἐξακολουθοῦμε κάθε χρόνο νά μνημονεύουμε καί νά δοξάζουμε τούς πατέρες καί τίς μητέρες μας καί νά εὐχα-ριστοῦμε γιά τίς εὐλογίες τῆς κληρονομιᾶς μας οἱ ὁποῖες γεμίζουν τίς ζωές μας μέ χαρά καί εἰρήνη.
Στό πνεῦμα αὐτό τῆς μνήμης καί εὐγνωμοσύνης, πρέπει ἐπίσης νά ἀναγνωρίσουμε ὅτι ἡ Ἡμέρα τοῦ ΟΧΙ ἀποτελεῖ μεγάλη πρόκληση. Πρόκειται βεβαίως περί προκλήσεως γιά μεγαλύτερη συμμετοχή σέ κοινωνικά θέματα καί γιά ἐπίγνωση, ἔτσι ὥστε νά εἴμεθα σέ θέση νά προσφέρουμε τό καλό καί τό δίκαιο στίς κοινότητες καί στό ἔθνος. Ἀποτελεῖ ἐπίσης πρόκληση γιά τήν διαφύλαξη καί καλλιέργεια μιᾶς ὑπεύθυνης καί ὥριμης κατανοήσεως τῆς ἐννοίας τῆς ἐλευθερίας ὄχι ὅμως εἰς ἀφορμήν τῇ σαρκί, ἀλλά ὡς δυνατότητα ἵνα διά τῆς ἀγάπης δουλεύουμεν ἀλλήλοις (Γαλ. 5:13).
Ἡ πρόκληση τῆς Ἡμέρας τοῦ ΟΧΙ μᾶς καλεῖ ὅλους νά στεκόμεθα ἀκλόνητοι ἔναντι τῆς τυραννίας, νά ἀναγνωρίζουμε τό κακό ἀκόμη καί ὅταν εἴμεθα ἀδύναμοι, νά δείχνουμε θάρρος ἐν μέσῳ καταπιέσεων, νά μαχόμεθα γιά τή δικαιοσύνη καί νά ἀντιμετωπίζουμε τή βία μέ καρδιά καί πνεῦμα εἰρήνης.Ἡ ἀπάντηση ΟΧΙ στίς 28 Ὀκτωβρίου 1940, φανέρωσε τήν ἄρνηση νά θυσιασθοῦν ἰδανικά στό βωμό τῆς εὐκολίας καί νά θυσιασθῇ ἡ κληρονομιά τῆς ἐλευθερίας καί τῆς δημοκρατίας στό βωμό τῆς ἀποφυγῆς δυσκολιῶν. Ἦταν μία σθεναρή καταγγελία τῶν πονηρῶν σχεδίων τά ὁποῖα τροφοδοτοῦσαν μηχανισμούς δυνάμεων διά τῆς καταστροφῆς τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς καί τῶν ἀνθρωπίνων κοινοτήτων. Οἱ Ἕλληνες τοῦ ΟΧΙ ἔδωσαν παράδειγμα θάρρους καί ἐλπίδος πού μᾶς ἐμπνέει νά γνωρίζουμε αὐτό τό ὁποῖο μᾶς ἀπελευθερώνει καί νά προσφέρουμε αὐτή τή διαβεβαίωση σ’ ὁλόκληρη τήν ἀνθρωπότητα.
Τό πράττουμε αὐτό τιμῶντας τήν Ἡμέρα τοῦ ΟΧΙ καί ἀποδεχόμενοι τήν πρόκληση πού αὐτή μᾶς προσφέρει. Ὅταν στεκόμεθα ἀκλόνητοι μάρτυρες τῆς κληρονομιᾶς μας, ἑδραιωμένοι στήν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας στόν Θεό, θά εἴμεθα σέ θέση νά ἀντιμετωπίσουμε τό κακό μέ θάρρος τό ὁποῖο ἀποκαλύπτει Ἐκεῖνον ὁ Ὁποῖος νίκησε τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο καί προσφέρει βεβαιότητα ζωῆς. Ὥς ἄνθρωποι πίστεως, οἱ ὁποῖοι δέν διακατεχόμεθα ἀπό πνεῦμα δειλίας ἀλλά δυνάμεως καί ἀγάπης καί σωφροσύνης (Β΄Τιμ.1:7), στήν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἀνθρωπότητος, θά μπορέσουμε νά ἀντιτάξουμε ἕνα ἠχηρό ΟΧΙ σέ ὁποιοδήποτε ἄτομο ἤ δύναμη ποὐ θά ἐπιχειρήσουν νά καταστρέψουν τήν ζωή ἤ νά καταργήσουν τήν ἐλευθερία μέ σκοπό τήν κυριαρχία. Ἀποδεχόμενοι αὐτή τήν πρόκληση, θά συνεχίσουμε νά ὑποστηρίζουμε τήν κάλυψη τῶν ἀναγκῶν ἐκείνων οἱ ὁποῖοι στεροῦνται τῆς ἐλευθερίας ἤ τῶν δικαιωμάτων νά ἀναπτύξουν ποιότητα καί ἀσφάλεια ζωῆς ἡ ὁποία ἁρμόζει σ’ ὅλα τά ἀνθρώπινα ὄντα.
Αὐτή τήν ἡμέρα τοῦ ΟΧΙ, προσκαλῶ ὅλους τούς πιστούς ἀνά τήν Ἀμερική, ὅλους ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι εἴμεθα δικαιοῦχοι αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς τῆς ἐλευθερίας καί τοῦ θάρρους καθώς καί τῆς βαθειᾶς πίστεως καί θυσίας, νά τιμήσουμε τίς θαρραλέες πράξεις τοῦ παρελθόντος μας καί ν’ ἀποδεχθοῦμε τήν πρόκληση αὐτῆς τῆς ἡμέρας γιά τό μέλλον μας. Μέ πίστη καί ἀλήθεια καί μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἄς σταθοῦμε ἀκλόνητοι ὡς μάρτυρες τῆς ἀγάπης ἡ ὁποία ὑπερνικᾶ τό κακό, τῆς δικαιοσύνης ἡ ὁποία ἐπικυρώνει τό καλό καί τῆς εἰρήνης ἡ ὁποία μᾶς δίδει ἐλπίδα κάτω ἀπό ὁποιεσδήποτε συνθῆκες ζωῆς ἀπό τό παρόν ἕως τήν αἰωνιότητα.
Μέ πατρική ἐν Χριστῷ ἀγάπη,
† ὁ ἈρχιεπίσκοποςἈμερικῆς Δημήτριος
