Thursday, March 28, 2024

      Subscribe Now!

 

spot_img
spot_img
In GreekΟι στρατηγικές επιλογές για το διπλό έγκλημα Ελλάδα & Κύπρος .

Οι στρατηγικές επιλογές για το διπλό έγκλημα Ελλάδα & Κύπρος .

Hellenic News
Hellenic News
The copyrights for these articles are owned by HNA. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of HNA and its representatives.

Latest articles

Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com

 

Οι στρατηγικές επιλογές για το διπλό έγκλημα Ελλάδα & Κύπρος . 1 δώ και αρκετά χρόνια βιώνουμε μια πραγματικότητα που είναι έξω από κάθε λογική, και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια τεχνητή οικονομική κρίση που έχει επηρεάσει ολόκληρη την αν- θρωπότητα. Όμως θα ήταν εξαιρετικά απλό να μπορέσει η χώρα να απεμπλακεί από αυτή την παγίδα, αν ακολουθούσαν οι κυβερνώντες συγκεκριμένες στρατηγικές επιλογές, που ακόμη και αυτή τη στιγμή θα μπορούσαν να βγάλουν τον ελληνικό λαό από το οικονομικό αδιέξοδο και να πάρει η χώρα τη δυναμική που χρειάζεται μέσα στη διεθνή πολιτική σκηνή. Ένα από τα βασικά λάθη που κάνουν όλοι οι αναλυτές που α- σχολούνται με το ελληνικό πρό- βλημα, είναι ότι αναζητούν τρό- πους με τους οποίους θα πάρει δάνεια η χώρα για να μπορέσει να αποπληρώσει το εξωτερικό της χρέος, που σε ένα μεγάλο μέρος του είναι πλασματικό. Πα- ρόλα αυτά αν αποδεχτούμε ότι ολόκληρο το εξωτερικό χρέος α- νέρχεται στα 420 δισ. € και άλλο τόσο είναι το χρέος των Ελλήνων πολιτών, τότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το συνολικό χρέος ανέρχεται στα 840 δισ. €. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την κοστολόγηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αξιοποιηθούν, ώστε να αποπληρωθεί, αθροιστικά, το σύνολο αυτών των 840 δισ. €. Πολλοί οικονομολόγοι, και ιδιαίτερα αυτοί που ασχολήθηκαν με το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα, έχουν εστιάσει το ζήτημα στη δανειοδότηση της χώρας με μικρότερο ή μεγαλύτερο επιτόκιο από τις αγορές και από το μηχανισμό στήριξης (Ε.Ε. και Δ. Ν.Τ). Στην πραγματικότητα μια τέτοια θεώρηση οδηγεί στην εξυπηρέτη- ση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας, χωρίς αυτό να οδηγεί στην αποπλη- ρωμή των οικονομικών υποχρεώσεων. Μια τέτοια πραγματικότητα δεσμεύει, ανε- πανόρθωτα, την εξωτερική πολιτική της χώρας, είτε υποθηκεύοντας το σύνολο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, είτε υποχρεώνοντας την πολιτική ηγεσία της χώρας να πάρει αποφάσεις που δεν θα εξυπηρετήσουν ποτέ τα εθνικά συμφέροντα. 1 Το συγκεκριμένο κείμενο είναι υπόμνημα που στάλθηκε στην πολιτική ηγεσία της χώρας στις 30.11.2010 και στους έλληνες ευρωβουλευτές και σήμερα παρουσιάζεται συμπληρωμένο και με βελ- τιώσεις, που βασίζονται στις εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Ε Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com Το ζήτημα δεν βρίσκεται λοιπόν αποκλειστικά στις δανειακές ανάγκες και στην εξυπηρέτηση του ελληνικού δημόσιου χρέους, που από τον τρόπο που εμφανίζεται είναι αμφίβολο αν είναι προϊόν της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας τα τελευ- ταία 40 χρόνια, αλλά ακουμπά ένα βαθύτερο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο που καλύπτει το σύνολο των χωρών που βρίσκονται στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι τόσο η Ελλάδα, όσο και η Ιρλανδία, η Πορτογα- λία, Ισπανία, Ιταλία και Κύπρος αντιμετωπίζουν παρόμοια δημοσιονομικά δεδομένα με στόχο να επιβληθεί σε αυτές τις χώρες μια «πειθαρχία» που στην πραγματικότη- τα αναιρεί την εθνική τους ανεξαρτησία και την κυριαρχία επί κινητών και ακινήτων αξιών. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χώρα είναι υποχρεωμένη να βρει τρόπους, όχι μό- νον να αυτονομηθεί αλλά και να επιβιώσει από την προσπάθεια φαλκίδευσης μιας διεθνούς οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής επέμβασης. Εδώ και αρκετά χρόνια είναι γνωστές οι μελέτες που έχουν γίνει είτε από διά- φορους διεθνείς οργανισμούς που ασχολούνται με τις έρευνες για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και άλλων μεταλλευμάτων, είτε από εκθέσεις του ΙΓΜΕ που αφορούσαν παρόμοιες έρευνες. Όλες αυτές οι εκθέσεις καταλήγουν στο γεγονός ότι υπάρχει ορυκτός πλούτος (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ουράνιο, όσμιο, κόκκινος υ- δράργυρος, διαμάντια, γαληνίτης, χρυσός και άλλα υλικά) που η αξία του ανέρχεται σε ένα ποσό που αγγίζει αρκετά τετράκις εκατ. €, άλλωστε αν δεν υπήρχε ένα τόσο μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον η πορεία της χώρας θα ήταν εντελώς διαφορετική και το ενδιαφέρον των ευρωπαϊκών και αμερικανικών κυβερνήσεων δεν θα ήταν τόσο έντονο στην περιοχή των Βαλκανίων. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί το γεγονός ότι τα προβλήματα με τη γειτονική Τουρκία και η ισορροπία στο Αιγαίο δεν επιτρέπει την αυτόνομη και ανεξάρτητη αξιοποίηση των πλουτο- παραγωγικών πηγών της χώρας, ακό- μη θα μπορούσε να ισχυριστεί την έλ- λειψη τεχνογνωσίας και υλικοτεχνικής υποδομής για την εκμετάλλευση του υπόγειου πλούτου. Από τη μια πλευ- ρά, όμως όλα έχουν αλλάξει μέσα στο διεθνές δίκαιο, κυρίως με την οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (Α- ΟΖ) για όλες τις χώρες και κάτι ανάλογο θα μπορούσε να ισχυριστεί η εκάστοτε πο- λιτική ηγεσία της Ελλάδος για να κάνει έρευνες σε περιοχές που δεν είναι αμφισβη- τούμενες και να εκμεταλλευτεί τα δεδομένα. Από την άλλη πλευρά, έχει τη δυνατό- τητα να εκμεταλλευτεί την πανθομολογούμενη αξία των κοιτασμάτων και να κό- ψει νόμισμα με εγγύηση τον ορυκτό πλούτο. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να προβεί στην εξόφληση της οφειλής του ελληνικού κράτους αλλά και των Ελλήνων πολιτών και ταυτόχρονα να βάλει ασφαλιστικές δικλίδες που θα κινούσαν την ελληνική οικονομία από την αρχή, χωρίς να υπάρχει ανάγκη οποιασδήποτε δη- μοσιονομικής περικοπής από το πενιχρό εισόδημα των πολιτών αυτής της χώρας. Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com Είναι κοινό μυστικό το γεγονός ότι τα μέτρα του μνημονίου για την κάλυψη των δανειακών αναγκών τις χώρας βασίζονται στην υποθήκη που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση στους δανειστές της, επομένως με ανάλογες εγγυήσεις θα έχει τη δυ- νατότητα να κόψει χρήματα που θα μπορούσαν να βγάλουν ολοκληρωτικά την Ελλάδα από τις υποχρεώσεις της. Είναι μια πρακτική η οποία εφαρμόστηκε ήδη σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα στο χρηματιστήριο τη στιγμή που αρκετοί επενδυτές επενδύουν τα χρήματά τους σε άυλους τίτλους που αποδέχεται το χρηματοπιστωτικό σύστημα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερι- κό. Υπάρχει και ακόμη μια παράμετρος που αφορά τη διακίνηση αρκετών εκατομ- μυρίων δολαρίων που κόπηκαν για να εξυπηρετήσουν τις οικονομικές ανάγκες των ΗΠΑ και μάλιστα αυτό συνέβη το τελευταίο χρονικό διάστημα της προεδρίας του Μπάρακ Ομπάμα. Διεθνείς αναλυτές ομολογούν ότι στα 1000 $ μόνο τα 15 $ έχουν αντίκρισμα και τα υπόλοιπα 985 $ αποτελούν προϊόν οικονομικής συναλλαγής και μόνο, κάτι που σημαίνει ότι στην πραγματικότητα η διεθνής αγορά κινείται σε οικο- νομικά μεγέθη πολύ μεγαλύτερα από την πραγματική αξία του όγκου των νομισμά- των που κυκλοφορούν. Στη δική μας περίπτωση, τα πράγματα είναι διαφορετικά αφού η παραγωγή νομίσματος θα μπορούσε να είναι πολύ μικρότερη από το μέ- γεθος της αξίας των κοιτασμάτων που διαθέτει η Ελλάδα, ενώ θα μπορούσε να είναι ίση με το ποσό των άμεσων οικονομικών αναγκών, χωρίς να γίνει αρχικά καμιά προσπάθεια εξόρυξης τους. Ασφαλώς μια τέτοια πραγματικότη- τα θα απαιτούσε μια ευρύτερη κοινω- νική και πολιτική συναίνεση και με αυτό τον τρόπο η χώρα θα έμπαινε σε μια τελείως διαφορετική τροχιά με πολλά πλεονεκτήματα και λιγότερες θυσίες. Αυτό, βέβαια, δεν θα αποτε- λούσε άλλοθι για το νοικοκύρεμα της χώρας και τη δημοσιονομική πειθαρ- χία που πρέπει να δείξει το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός, αλλά αποτελεί ίσως τη μοναδική ευκαιρία να μη στραγγαλιστεί η ελληνική αγορά και ο κόσμος να βρεθεί σε ένα νέο πλαίσιο πολιτικής και κοινωνικής ανόδου. Μια τέτοια λογική έχει πραγματικά εθνικό χαρακτήρα και βάζει ένα ζήτημα ανε- ξαρτησίας τόσο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και στρατηγικής συνεργασίας, όσο και ένα ζήτημα εθνικής αυτονομίας απέναντι σε οικονομικές και πολιτικές σκοπιμό- τητες που όλοι υποψιάζονται αλλά κανείς δεν τολμά να τις αποκαλέσει με το όνομά τους. Η διεθνής σκηνή βρίσκεται σε μια διαδικασία πολιτικών και οικονομικών με- ταβολών που είναι προαποφασισμένες από τα κέντρα εξουσίας που βρίσκονται μέ- σα και έξω από την Ευρώπη. Οι λαοί όμως βρίσκονται στο επίκεντρο των προσπα- θειών και είναι αυτοί από τους οποίους θα ζητηθούν οι θυσίες για τη νέα οικονομι- Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com κή πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όλες οι χώρες που δέχονται τη βοήθεια του οικονομικού μηχανισμού στήριξης βρίσκονται σε σημείο απόγνωσης, ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με τους μηχανισμούς που αναλαμβάνουν τη στήριξη το περιοχών με δημοσιονομικά ελλείμματα. Πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε μια τέτοια πραγματικότητα, αβασάνιστα, χωρίς να αναζητήσουμε τρόπους απεμπλοκής από την οικονομική μέγγενη και πολύ πε- ρισσότερο, πως είναι δυνατό να μην απαιτήσουμε την αλλαγή των στρατηγικών επιλογών που προσπαθούν να επιβάλουν εξωθεσμικοί παράγοντες στην ελληνική πολιτεία, γιατί κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την προσπάθεια που καταβάλλει η ελ- ληνική πολιτεία να περιορίσει το μέγεθος των απαιτήσεων της τρόικας, μόνο που με μαθηματική ακρίβεια αναδιαπραγμάτευση των υποχρεώσεων της Ελλάδας θα την οδηγήσει σε οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό, ενώ κάποια στιγμή όλος αυτός ο υπόγειος πλούτος θα δοθεί «αντί πινακίου φακής» για τη διαγραφή του εξωτερι- κού χρέους ή στη χειρότερη περίπτωση για ένα μέρος του. Η έλλειψη ενεργειακών πηγών και η στροφή σε περιοχές που δεν έχουν ακόμα αποδώσει τους θησαυρούς τους οδηγεί σε ένα πόλεμο ε- ντυπώσεων και οικονομικών συμμαχιών με θύματα τους λα- ούς των περιοχών που αποτε- λούν «σφαίρες επιρροής» για χώρες και επιχειρήσεις. Στην πραγματικότητα μιλάμε για τον οικονομικό πόλεμο που έχει πολύ περισσότερα κοινωνικά θύματα από όσο τα θύματα του δεύτερου παγκόσμιου πολέ- μου. Οι προσπάθειες της ελλη- νικής πολιτείας να δεσμεύσει για τον εαυτό της τα κοιτάσμα- τα και τον ορυκτό της πλούτο αποτελεί εθνική ανάγκη, ώστε να μην καταρρεύσει ολόκληρο το κοινωνικό, πολιτικό και οικο- νομικό οικοδόμημα της Ελλά- δας, πράγμα που θα μας υπο- χρεώσει σε μια νέα εθνική υπο- δούλωση. Είναι κοινό μυστικό ότι η «Σύμβαση Cooper» με το Ελληνικό Κράτος (ΦΕΚ 65/ 17.2.1940)2που παραχωρεί τον ελληνικό ορυκτό πλούτο και κυρώθηκε με τον Α. Ν. 2https://dimkoud.wordpress.com/2012/01/09/cooper/ ανακτημένο 26.3.2013 11 π.μ Περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946). Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com 2220/19403 . Πρόκειται για την παραχώρηση του «οικοπέδου άνευ ιδιοκτήτου» (της Ελλάδας) στην Hellenic Hydro-Electric and Metallurgical Corporation και της Hugh L. Cooper and Co Inc και Chemical Construction Corporation. Εδώ υπάρχουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με τη σύμβαση και όλο τον ορυκτό πλούτο, που ενώ υπάρχει ποτέ δεν έγινε εξόρυξη είτε για λογαριασμό της εταιρείας, είτε για λογαριασμό της Ελλάδας και μάλιστα μια σύμβαση που έληξε 31.12.2010. Αν δούμε τη διάρκειά της – 70 χρόνια – και τη λήξη της – 12.2010 – η αδράνεια όλων των κυβερνήσεων είναι εγκληματική, αφού μπορούσαν να ζητήσουν την ακύ- ρωσή της και την αξιοποίηση του πλούτου για τις εθνικές ανάγκες. O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μη- χανικών κ. Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα «Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα», η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα απο- τελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Έ- νωση. Και συγκεκριμένα: 1.Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκ- μεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου. 2.Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε α- λουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινί- ου, με χιλιάδες εφαρμογές. 3.Βωξίτης: Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού. 4.Μαγγάνιο: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που πε- ριέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν ε- ντοπισθεί στο νομό Δράμας. 5.Νικέλιο: Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωρ- γίου, η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοι- τάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλυτέρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται. 3 https://www.inews.gr/224/i-alitheia-gia-tous-ydrogonanthrakes-kai-ton-orykto-plouto-tis-choras—oapoprosanatolismos-tis-kyvernisis-kai-i-methodefsi-tis-arpagis.htm ανακτημένο 26.3.2013 11.35 π.μ Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com 6.Σμηκτίτες: Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πο- λιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα. 7.Μαγνήσιο: Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολι- κής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης. 8.Χρωμίτης: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πε- ριέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη. Τα σημα- ντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυ- ρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα. 9.Ουράνιο: Όπως ανέφερα ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη. Το τεύχος της 28ης Απριλίου 1999 της εφημερίδας «Αθηναϊκή» είχε ως τίτλο «Θησαυροφυλάκιο η Βόρεια Ελλάδα» και α- ναφερόταν σε αυτό ακριβώς το θέμα. Η Θράκη λοιπόν είναι ένας στρατηγικός κόμβος, διότι εκτός των πλουσίων κοιτα- σμάτων ουρανίου, χρυσού και πετρελαίου, επιπλέον από εκεί πρόκειται να περάσουν στο μέλλον και οι αγωγοί φυσικού αερίου και πετρελαίου. ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ: Υπάρχει άφθονο στο Αιγαίο. Στην ίδια διάλεξη για τα στρατηγικά ορυκτά του κυρίου Παπαγεωργίου έγινε εκτενής λόγος για τα πετρέλαια στο Αιγαίο. Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιο- τάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία ε- κεί παίζεται. Άλλοι ερευνητές (Κων/νος Νικολάου, Αντ. Φώσκολος) αναφέρονται με ενεργειακούς χάρτες όπου φαίνεται εκμεταλ- λεύσιμο πετρέλαιο και φυσικό αέριο τόσο σε ελληνικά όσο και σε κυπριακά χωρικά ύδα- τα4 . Υπάρχει, δηλαδή, τουλά- χιστον μια εναλλακτική επιλο- γή που επιτρέπει την Ελλάδα και την Κύπρο να διαπραγματευτούν. Μια διαπραγμάτευση όχι με το eurogroup και το Δ. Ν. Τ , αλλά με επενδυτές και να καλύψουν το δημοσιονομικό έλλειμμα, αφού εξετάσουν τι ποσοστό ανήκει στο έλλειμμα και τι σε ληστρικές επιλογές. Το γεγονός ότι το 2010 μπήκε η Ελλάδα στο 1ο μνημόνιο και το 2013 είναι σε μια κατάσταση ύφεσης, αποδεικνύει την εσκεμμένα καταστροφική οικονομική επιλογή των δανειστών της. Το ζήτημα είναι ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν οι ελληνικές κυ- βερνήσεις από το 2010 μέχρι τώρα. 4https://www.antinews.gr/2010/11/29/73747/ ανακτημένο 26.3.13 1.37 μ.μ. Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com Η κοινή τύχη των δύο χωρών (Ελλάδας και Κύπρου) δεν είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής, είναι περισσότερο θέμα ‘συμμαχικών’ μεθοδεύσεων και ηγετών που δεν έχουν ηγετικά οράματα. Δυστυ- χώς η άσκηση πολιτικής για εσω- τερική κατανάλωση δεν επιτρέπει την εφαρμογή μιας εθνικής πολι- τικής με όραμα την Ευρώπη. Έτσι η ευρωπαϊκή προοπτική έγινε φό- βητρο για να οδηγήσει στη δια- πραγματευτική πανωλεθρία των ηγεσιών (ελληνικής & κυπριακής), κάτι που μετέ- τρεψε τις χώρες σε πολιτικοοικονομικά προτεκτοράτα των δανειστών. Η ευρωπαϊκή προοπτική λειτουργεί σαν προπέτασμα καπνού για τη ληστρική επι- λογή ιδιωτικών funds που στο όνομα μιας αναπτυξιακής λογικής θα πάρουν υπόγειο και υπέργειο πλούτο, αντί πινακίου φακής. Η τεχνητή υποδούλωση του κυπριακού ελληνισμού, τη στιγμή που το «οικόπε- δο 12 έχει πλούσια ενεργειακά αποθέματα, αποδεικνύει τη ληστρική πολιτική ο- ρισμένων ευρωπαίων εταίρων σε βάρος του ευρωπαϊκού νότου. Όταν η κυπριακή πραγματικότητα έδωσε διέξοδο σε πολλές επιχειρηματικές συναλλαγές και στήριξε την οικονομική δραστηριότητα πολλών οικονομικών παραγόντων ήταν ένας «οικο- νομικός παράδεισος», είχε την εκτίμηση όλων. Σήμερα που προσπάθησε να βρει υποστηρικτές για να στηρίξει το τραπεζικό της σύστημα δέχεται την πολιτικοοικονομική αναλγησία ακόμη κι από τη Ρωσία. Η πο- λιτική των στρατηγικών εταίρων, Ελλάδας και Κύπρου, έχει ένα ‘μακιαβελικό χα- ρακτήρα’, που δεν ενδιαφέρεται για την πολιτικοοικονομική σταθερότητα, αλλά για την αρπαγή του ενεργειακού πλούτου της περιοχής από τους πολιτικούς ει- σβολείς και στρατιωτικούς προμηθευτές των δύο χωρών. Η Ελλάδα και η Κύπρος δέχονται την τιμωρητική πολιτική των ευρωπαϊκών οργά- νων (Eurogroup), χωρίς να υπολογίσουν την πιθανότητα να υποστούν ανάλογες ε- πιπτώσεις και οι χώρες / τιμητές των υπολοίπων. Έρχεται κάποια στιγμή που η γενί- κευση της κρίσης αγγίζει την πόρτα όλων των εμπλεκομένων στη συνενοχή της κρί- σης. Η λογική του οικονομικού πολέμου με ε- πικεφαλής το μπλοκ της Κεντρικής & Β. Ευ- ρώπης αποπνέει μια νοοτροπία πολιτικού επικυρίαρχου χωρίς καμιά αλληλεγγύη. Πρόκειται για την αναβίωση του ευρωπαϊκού τυχοδιωκτισμού στους γηγενείς πληθυσμούς των ΗΠΑ, του ψυχροπολεμικού κλίματος στους υποτελείς δορυφόρους των ΗΠΑ και της πρώην ΕΣΣΔ, ακόμη πρόκειται για την αναβίωση του «ιμπεριαλιστικού ειδώλου» των χαμένων αυτοκρατοριών που κάλυπταν την περιοχή της Βαλκανικής. Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com Όλα όσα δεν ολοκληρώθηκαν στο πρώτο τέταρτο του 20ου αιώνα, ανέλαβαν ‘ερ- γολαβικά’ να τα ολοκληρώσουν οι τιμητές της ανθρωπότητας. Η πολιτική του ΝΑ- ΤΟ, μετά τη συνεδρίαση του 1990, για τον εκδημοκρατισμό των δυτικότροπων κοινωνιών και η αναδιάταξη ολόκληρου του ενεργειακού χάρτη άνοιξε την όρεξη στα μεγάλα funds που κατέχουν τις κε- ντρικές τράπεζες των χωρών. Η τοκογλυφική λογική των εταίρων πέρασε στο προσκήνιο για να διαλύσει τη κοινωνική συνοχή στους λαούς τους ευ- ρωπαϊκού νότου (Ελλάδα, Κύπρος, Ισπα- νία, Ιταλία, Πορτογαλία). Έδειξε ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί λειτουργούν ως κα- τακτητικό πλαίσιο που εξυπηρετεί την αποσύνθεση των κοινωνιών και την κα- ταστροφή των χωρών ολόκληρης της Ευρώπης. Η ευρωπαϊκή ιδέα εκποιήθηκε μέσα στα ασφάλιστρα κινδύνου της ευ- ρωζώνης, ενώ το € δημιουργήθηκε για να θωρακίσει τις οικονομίες των χωρών, α- νέτρεψε την οικονομική πολιτική των ευ- ρωπαϊκών ηγεσιών. Βέβαια, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδείχτηκαν κατώτερες του θεσμικού τους ρόλου, εκπροσωπώντας τη διαχειριστική λογική των αγορών. Αλλά ποιον εκφρά- ζουν οι αγορές; Μήπως είναι τα λογιστικά ζόμπι που ‘τρέφονται’ με τη δυστυχία των λαών και την αποσύνθεση των κοινωνιών; Κανείς δε μπορεί να απαντήσει με από- λυτη βεβαιότητα. Ούτε μπορεί κάποιος να ισχυριστεί κάποιος, ότι η αφυδατωμένη κοινωνία ενισχύει την αγοραστική δραστηριότητα και καλύπτει τις κοινωνικές ανάγκες. Κανείς δε σκέφτηκε ότι, αν αποδεχτούμε πως υπάρχει κοινή ευρωπαϊκή μοίρα, θα πρέπει να περιμένουμε κοινό πολιτικοοικονομικό μέλλον. Διαφορετικά το ευ- ρωπαϊκό οικοδόμημα αυτοκαταστρέφεται από τα ίδια τα στοιχεία που το αποτε- λούν. Όταν οι διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές δομές αλληλοϋποβλέπονται, τότε δεν υπάρχει πεδίο επικοινωνίας. Αλλά και η κοινή μοίρα των λαών δεν έχει σχέση με το ευρωπαϊκό όραμα των εμπνευσμένων ηγετών της. Οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες βυθισμένοι στη διαχειριστική τους μετριότητα, δεν τολμούν να κάνουν υπερβάσεις και γίνονται ουραγοί των επιλογών ενός οικονομι- κοπολιτικού trust με στόχο την υποθήκευση των ενεργειακών πηγών και όχι την α- ποπληρωμή των δημοσιονομικών οφειλών. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν τα διαχειριστι- κά ελλείμματα του πιστωτικού συστήματος και τις αστοχίες που γίνονται με το σύ- στημα εξουσίας κάθε χώρας. Η διεθνοποιημένη πραγματικότητα «π ρ ο κ α λ ε ί» τον ανταγωνισμό και ευνοεί τις «π α ρ ε ν έ ρ γ ε ι ε ς» κάτι που δεν αποτελεί και- νούριο φαινόμενο στην ιστορική και πολιτική σκηνή. Μόνο που η σημερινή πραγ- ματικότητα φαίνεται πιο πολύ, αφού δεν επηρεάζει μόνο τις χώρες του €, αλλά το Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com σύνολο του πλανήτη, αφού οι παγκόσμιες συναλλαγές σε € επηρεάζουν τη διεθνή οικονομική πραγματικότητα. Θα μπορούσαμε να ισχυριστού- με πως γίνεται ένα οικονομικό πεί- ραμα, ανάλογο με το πείραμα του CERN, μόνο που εκεί αναζητούν ένα σωματίδιο που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της σωματιδια- κής Φυσικής, αφού είναι εκείνο που θα λύσει τον γρίφο για την ύπαρξη της μάζας στην ύλη. Αντί- θετα, εδώ επιχειρούν τον τρόπο να διαλύσουν τις εθνικές οικονομίες, να οικειοποιηθούν τον υπόγειο ε- θνικό πλούτο και να εξαλείψουν κάθε έννοια ιδιοκτησίας σε εθνικό επίπεδο. Η νέα πολιτική αντίληψη που θα κυριαρχεί στις χώρες, θα εκπορεύε- ται μέσα από ένα διευθυντήριο (βλέπε τρόικα) με απρόσωπη / ά- χρωμη τοποθέτηση που θα βάζει στόχους στο όνομα των φορέων που δημιουργήθηκε. Τα υψηλόβαθμα / χαμηλόβαθμα στελέχη του δε μπο- ρεί να έχουν καμιά σχέση με την κοινωνική πραγματικότητα των χωρών, ενώ οι εθνικοί ηγέτες θα είναι διαχειριστές της οργουελιανής πραγματικότητας. Η κοινωνία μπαίνει μέσα σ΄ έναν οικονομικό επιταχυντή που εκβιάζει τις εξελί- ξεις για χάρη των εμπνευστών του. Σε τελική ανάλυση, κανείς δε γνωρίζει ποιος έχει την ευθύνη και σε ποιο βαθμό ευθύνεται πραγματικά για την κατάσταση των λαών που ταλαιπωρούνται από ανεδαφικές και αψυχολόγητες επιλογές. Βιώνουμε την τραγωδία των αντιθέσεων, όπου στο όνομα της ευρωπαϊκής ταυ- τότητας:  υλοποιούνται θεσμικές εκτροπές μέσα από το ίδιο το εθνικό κοινοβού- λιο,  καταρρέει κάθε έννοια κοινωνικού πλαισίου,  έχουμε εκλεγμένη ηγεσία που υποτάσσεται στη λογική της διορισμένης τρόικας  υπάρχει κοινή δυσαρέσκεια για τα τεκταινόμενα  υπάρχει όμως κοινωνική αποσυσπείρωση Δρ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Α ΔΡΟΓΙΔΗΣ Διδάκτωρ Ιστορίας Παν/μίου Paris 1 Pantheon Sorbonne τ. Υπότροφος Unesco Σχολικός Σύμβουλος Α/θμιας Εκπαίδευσης Λεοφ. Βασ. Ολγας 64 54642 Θεσσαλονίκη 23108310071 6945723757 [email protected] [email protected] https://dr-dimitrios-a-drogidis.blogspot.gr/ https://dimitriosdrogidis.webnode.com Όποιος μελετήσει προσεκτικά τις παραπάνω παραμέτρους, θα διαπιστώσει ότι το έλλειμμα δεν είναι μόνο ‘οικονομικό’, έχει κι άλλα χαρακτηριστικά είναι ‘πολιτι- κό’, ‘αξιακό’, ‘κοινωνικό’, ‘ψυχολογικό’ και ‘θεσμικό’, ιδιαίτερα η αδράνεια των θε- σμών και των προσώπων που υπηρετούν τους θεσμούς σημαίνει δυο πράγματα: o Οι θεσμοί δε λειτουργούν γιατί είναι παρωχημένοι για την εποχή μας o Τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τους θεσμούς είναι κατώτερα των θε- σμικών ρόλων που κλήθηκαν να υπηρετήσουν Αν συμβαίνει το πρώτο, πρέπει να προχωρήσουμε, άμεσα, στον εκσυγ- χρονισμό του θεσμικού πλαισίου και τη δημιουργία ενός σύγχρονου, δημο- κρατικού, κοινωνικού, εθνικού πλαισί- ου. Το ζητούμενο σ’ αυτή την περίπτω- ση είναι ποιος θα στηρίξει μια τέτοια προσπάθεια. Οι υπάρχοντες πολιτικοί εκπρόσωποι, πέρα από το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους είναι μέρος του προβλήματος, έχουν χάσει την πολιτι- κή τους υπόσταση, τόσο με αρχαιοελληνική έννοια του όρου, όσο και με την ενδο- τική τους πρακτική. Από πολιτική σκοπιά αποτελούν τη βάση του προβλήματος που οι ίδιοι εξέθρεψαν, τα τελευταία 40 χρόνια. Αν συμβαίνει το δεύτερο, τα πρόσωπα που έχουν θεσμικό ρόλο επιλέχτηκαν με γνώμονα ένα προφίλ, αλλά κι αυτό με τη σειρά του περιχαρακώθηκε μέσα στα πλαίσια πολιτικής συναλλαγής, για να μην ενοχληθεί το πολιτικό κατεστημένο. Επομένως πρέπει να αντικατασταθούν όχι μόνο τα πρόσωπα για την ολιγωρί- α, αλλά να συμπαρασύρουν και τους «εκλεκτούς» που τους επέλεξαν, για να μην κάνουν πάλι λάθος επιλογές. Τελικά το ζήτημα δεν είναι μέσα ή έξω από το μνημόνιο, μέσα ή έξω από την Ευρώπη. Η απάντηση έρχεται από μόνη της, δεν υπάρχει Ευρώπη χωρίς την Ελλάδα, αλλά και δεν υπάρχει Ελ- λάδα μέσα στο μνημόνιο, ούτε με την έννοια της ελευθερίας, ούτε με την έννοια της ανεξαρτησίας κι αυτό ισχύει για κά- θε χώρα που σέβεται την ιστορία της μέσα στο χρόνο.

The copyrights for these articles are owned by the Hellenic News of America. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of the Hellenic News of America and its representatives.

Get Access Now!

spot_img
spot_img
spot_img