3 /10 /2017 : ΕΔΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΜΠΑΛΕΤΑ (ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ, ΤΟΤΕ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΕΝ.Ε.Κ.)
Το 1984 είχαν έλθει στον Λυκαβηττό τα Αλβανικά Μπαλέτα . Φιλοξενούνταν εδώ από τους διάφορους που δεν καταλαβαίνανε τι έκανε η αλβανική προπαγάνδα. Την στιγμή που το αλβανικό καθεστώς είχε φυλακισμένους χιλιάδες Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας, και στις φυλακές να πεθαίνουν άλλοι, εδώ οι Αλβανοί έκαναν χορευτικά, προωθώντας χορούς ηπειρώτικους, σαν δικούς τους.
Εμείς τότε, ως ΕΝΕΚ, πήγαμε να μοιράσουμε ένα φυλλάδιο που έλεγε επάνω :
«Ἁδελφε Έλληνα, αυτή την στιγμή που πας να παρακολουθήσεις τα αλβανικά μπαλέτα, έχε υπόψη σου ότι στην Αλβανία υπάρχουν 400.000 Βορειοηπειρώτες, αδέλφια μας, που δεν έχουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δεν έχουν δικά τους σχολεία, εκτός από μία μικρή μειονότητα , και μόνο για τις δύο πρώτες τάξεις . Ούτε θρησκευτική ελευθερία έχουν, ούτε πολιτική ελευθερία έχουν, όλα αυτά για τα οποία υποτίθεται ότι αγωνίζονται και υπερασπίζονται για τους άλλους οι δήθεν «δημοκράτες Έλληνες», ιδίως δε οι αυτοαποκαλούμενοι ¨προοδευτικοἰ¨».
Πήγαμε να μοιράσουμε αυτά τα φυλλάδια και βρήκαμε ένα σκηνικό φοβερό. Ο Τύπος έγραφε ότι στο σημείο εκείνο υπήρχαν 600 αστυνομικοί: 400 ένστολοι και 200 με πολιτικά. Ούτε καν το καταλάβαμε πως μας συνέλαβαν. Έγινε σύλληψη δικιά μου, μαζί με δύο Βορειοηπηρώτες, τον Σπύρο Λέκκα και τον Κώστα Μούκα. Μας έβαλαν στην ¨κλούβα¨, η οποία κατέβαινε από τον Λυκαβηττό, δίπλα από την Αμερικάνικη Πρεσβεία, για να μας πάνε στην Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας, που ήταν στην Μεσογείων, τότε. Και όπως κατεβαίναμε, σταμάτησε η κλούβα, γιατί πέρναγε μία πορεία της ΕΦΕΕ, διαμαρτυρόμενη για δύο δημοσιογράφους κομμουνιστές που η Τούρκική Κυβέρνηση είχε δολοφονήσει.
Δεν σας κρύβω ότι μου ήλθαν δάκρυα στα μάτια, βλέποντας ότι εγώ ήμουν μέσα σε μία κλούβα με δύο Βορειοηπειρώτες φυγάδες που αγωνιζόντουσαν για τον τόπο τους, και μας πήγαιναν σαν εγκληματίες στην Γενική Διεύθυνση Ασφάλειας, ενώ δίπλα μας πέρναγε η πορεία υπέρ της Τουρκίας , αποτελούμενη από ¨ επαναστατημένους¨ Έλληνες φοιτητές .
Φθάνουμε στην Ασφάλεια και βρίσκω μία ευκαιρία και παίρνω τηλέφωνο στο ΕΝ.Ε.Κ. και το σηκώνει ο Σχοινάς, ο οποίος μου έβαλε τις φωνές γιατί δεν είχαμε πάει ακόμα στον Λυκαβηττό, μην γνωρίζοντας βέβαια τι μας είχε συμβεί. Και του είπα ότι μας έχουν συλλάβει και μας πάνε στην Ασφάλεια. Την συνομιλία μας διέκοψε ένας αστυνομικός, ο οποίος με άρπαξε και με ξαναπέταξε μέσα στην κλούβα. Εντωμεταξύ, ο Σχοινάς μαζί με τον Π. Δάκογλου, ειδοποίησαν άλλα 20 άτομα να ανεβούν στον Λυκαβηττό και να πράξουν το πατριωτικό τους χρέος.
Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ
Τελικά θα μας τρελάνουν: από την μία καταδιώκουν την Ε.Ε.Μ., από την άλλη προωθούν νόμο που να προστατεύει τα δικαιώματα των μειονοτήτων.
Ένας νέος νόμος ενισχύει το καθεστώς και τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Αλβανία και ονομάζει δύο ακόμη μειονότητες ως αναγνωρισμένες – τους Βόσνιους και τους Αιγυπτίους – παρόλο που η Βουλγαρία είναι δυσαρεστημένη, επειδή η μειονότητά της έχει απομείνει έξω από τον κατάλογο. Η Αλβανία αναμένεται να υιοθετήσει νέο νόμο για τις μειονότητες στα μέσα Οκτωβρίου, ο οποίος θα τους προσφέρει περισσότερα δικαιώματα, σύμφωνα με τα καλύτερα διεθνή πρότυπα. Το νομοσχέδιο παρουσιάστηκε ως κοινό έγγραφο τεσσάρων υπουργείων, αφού μια ομάδα εργασίας εργάστηκε για αυτό επί τρία περίπου χρόνια. Η πρώτη παρουσίαση του νέου νόμου έγινε την περασμένηΤρίτη στην κοινοβουλευτική επιτροπή, από τον Υπουργό Εξωτερικών Ντιμίρ Μπουσάτι.
“Η έλλειψη αυτού του νόμου ήταν ανησυχητική, καθώς είχε προγραμματιστεί να εγκριθεί το 2006 και το 2007, αλλά ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα”, ανέφερε ο υπουργός.
Το έγγραφο ακολουθεί επίσης αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε μια εποχή που ένα από τα πέντε κριτήρια που πρέπει να πληροί η Αλβανία για την έναρξη των ενταξιακών συνομιλιών με την ΕΕ είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η προστασία των μειονοτήτων. Σύμφωνα με το σχέδιο, η Αλβανία θα αναγνωρίσει επισήμως οκτώ εθνικές μειονότητες, αντί για έξι, προσθέτοντας για πρώτη φορά βοσνιακές και αιγυπτιακές μειονότητες. Οι άλλες έξι παραδοσιακές μειονότητες, Έλληνες, Σκοπιανοί, Βλάχοι, Ρομά, Σέρβοι και Μαυροβούνιοι, θα παραμείνουν.
Ωστόσο, το σχέδιο δεν αναφέρει βουλγαρική μειονότητα, αν και το Βουλγαρικό MEPS το προώθησε αυτό με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του Φεβρουαρίου 2017 για την Αλβανία.
Για πρώτη φορά, το σχέδιο νόμου αναγνωρίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων να χρησιμοποιούν επίσημα τη γλώσσα τους σε αλληλεπίδραση με τις τοπικές αρχές, εάν αποτελούν το 20% του τοπικού πληθυσμού και υπάρχει πραγματική ανάγκη γι ‘αυτό.
Ο νέος νόμος επιτρέπει επίσης στις οκτώ μειονότητες να ονομάζουν δρόμους και διοικητικούς χώρους στις γλώσσες τους, παράλληλα με τα αλβανικά ονόματα, όταν η μειονότητα αποτελεί το 20% του τοπικού πληθυσμού. Το σχέδιο υποχρεώνει επίσης την κυβέρνηση να διαθέσει πρόσθετη χρηματοδότηση για την υποστήριξη των μειονοτήτων και να δημιουργήσει επίσημες επιτροπές για τις εθνικές μειονότητες.
ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΟΙΝΑΣ – ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ : ΣΤΟ ΝΟΣΟΣΚΟΜΕΙΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΠΛΑΚΕΤΑ
ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΧΟΙΝΑ
Το 1ο Τραπέζι Συζητήσεων της Γιορτής του Ίωνος 2017 – Β΄Μέρος ήταν αφιερωμένο στον εκδότη της ¨ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ¨, Γιάννη Σχοινά, ο οποίος πέρσι τέτοιες μέρες ¨έφυγε¨ από κοντά μας, νικημένος από την επάρατη νόσο. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Αντιπρόεδρος της διοργανώτριας Επιτροπής, Σπύρος Δημητρίου και Εισηγητές (κατά σειράν ομιλίας) οι :
– Παναγιώτης Λιάκος (δημοσιογράφος, συγγραφέας)
-Γιάννης Γιαννάκενας (εκδότης -, συγγραφέας)
-Γιάννης Παναγιωτακόπουλος (δημοσιογράφος, υπεύθυνος τύπου της Επιτροπής
Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων)
– Πολύδωρος Δάκογλου (δημοσιογράφος, επικεφαλής του ΕΝΕΚ)
Οι ομιλίες των Εισηγητών έχουν ως εξής
ΛΙΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ο Γιάννης Σχοινάς ήταν ένας άνθρωπος που έφερε εμάς σε επαφή με την ζωή, τις σκέψεις, την δράση και πάνω από όλα τα κείμενα του Ίωνος Δραγούμη. Ο Ι.Δρ. τιμήθηκε, όσο λίγοι από τον Γ.Σχ., ο οποίος έκανε πλήρεις εκδόσεις (1.000, 2.000 αντίτυπα για να πουλήσουν 10, 20, 25, 5 κομμάτια). Έχω εργαστεί στον Εκδοτικό Οίκο, ¨ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ¨και γνωρίζω τις αντίξοες συνθήκες , υπό τις οποίες λειτουργούσε ένα μαγαζί που πουλούσε βιβλία και είχε μετρήσει 23 εμπρηστικές επιθέσεις σε βάρος του. Δηλαδή, ο Γ.Σχ. ανέλαβε την αποστολή να φωταγωγήσει τους νόες των Ελλήνων σε μία περίοδο που άνθρωποι σαν εκείνον και τους ομοφρονούντες τουΠΥΡΠΟΛΟΥΝΤΑΝ . Το κυνήγι των μαγισσών στην Ελλάδα, ο Ελληνικός Μεσαίωνας, δεν έχει ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ ποτέ, δεν έληξε ποτέ, έχει ξεκινήσει εδώ και αιώνες.
Ο Γ.Σχ. ήταν ένας επίμονος εκδότης , ακατάβλητος από τις δυσκολίες , και παράδοξα αισιόδοξος. Ευρηματικός, μετερχόταν διαφόρων ευρημάτων, τεχνασμάτων και εφευρημάτων για να επιβιώσει ο Εκδοτικός του Οίκος και να συνεχισθεί το διαφωτιστικό του έργο Απέδειξε την αγάπη του για τους Έλληνες και τον Ελληνισμό με έργα. Έχουν μείνει στα ράφια του βιβλία, τα οποία δεν υπήρχε περίπτωση να βγουν από άλλον, άλλωστε οι πατριωτικά σκεπτόμενοι Εκδοτικοί οίκοι στην Ελλάδα είναι μετρημένοι. Ο Γ.Σχ. έκανε αυτό που πίστευε και πίστευε αυτό που έκανε, χωρίς να θέλει να διεκδικήσει δάφνες αποδεκτού από το σύστημα, γιαυτό και ήταν διαρκώς αποκλεισμένος.
Κάψανε 23 φορές την ¨Νέα Θέση¨ και αυτό δεν απασχόλησε την επικαιρότητα . Οι Έλληνες που αγαπούν την Ελλάδα ήταν μία διωκόμενη μειονότητα μέσα στην χώρα τους και οι διώκτες είχαν μία συνεχή κάλυψη από το κράτος. Θεωρείται σχεδόν θεμιτό και από το κράτος να πυρπολούνται βιβλία, από την στιγμή που δεν υπάρχουν και τόσο μεγάλες αντιδράσεις. Η δική μας η αντίδραση είναι να αγοράζονται τα βιβλία που οι άλλοι θέλουν να πυρπολήσουν και να ενισχύονται οι Εκδοτικοί Οίκοι που οι άλλοι θα ήθελαν να κλείσουν.
Ο Γ.Σχ. ήταν ένας άνθρωπος με πηγαίο χιούμορ και κατανόηση. Σε αντίθεση με όλους τους επαγγελματίες που επιδιώκουν το κέρδος, αυτός δεν ήθελε χρήματα, πάση θυσία. Ήθελε να πετύχει δημοσιεύοντας έργα που ωφελούσαν την χώρα και ανταποκρίνονταν στα υψηλά αισθητικά, ηθικά και εθνικά κριτήρια που είχε. Εγώ θα ήθελα να τον ευχαριστήσω για την βοήθεια την προσωπική που είχε δώσει σε εμένα που ήμουν υπάλληλός του στην ¨ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ¨,( μία ιδιότητα που φέρω υπερηφάνως), και για όλα τα καλά που έχει κάνει για τους συναγωνιστές και για το έθνος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑΣ
Σήμερα (1η /10) έγινε και το ετήσιο μνημόσυνό του στην Αργολίδα, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Το πρώτο μέρος της εκδηλώσεως τιμής για τον Ίωνα Δραγούμη, που γίνεται35 χρόνια τώρα, από το 1982 κάθε Ιούλιο, στην στήλη όπου δολοφονήθηκε, ξεκίνησε με εντολή της πολιτικής δράσεως του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος (ΕΝ.Ε.Κ.). Υπεύθυνος της πολιτικής δράσεως ήταν τότε ο Γ.Σχ. , εγώ ήμουν Πρόεδρος Αμπελοκήπων ,με τον Τάκη Κωνσταντίνου που ήταν Πρόεδρος Παγκρατίου, όταν ξεκίνησε η συνδιοργάνωση αυτή, να τιμάμε κάθε χρόνο τον Δραγούμη, ακόμη και μετά το τέλος της πορείας του οργανικού ΕΝΕΚ.
Στην περσινή μας εκδήλωση, ενώ ο Γ.Σχ. ζούσε και βρισκόταν στον νοσοκομείο. Θελήσαμε να τον τιμήσουμε και του στείλαμε μία τιμητική πλακέτα που του φτιάξαμε στο νοσοκομείο, με ένα Βορειοηπειρώτη αντιστασιακό, τον Ανδρέα Μαρτίνο, και αυτό τον συγκίνησε ιδιαίτερα.
Όταν μου πρωτοκάψανε το βιβλιοπωλείο μου στου Γκύζη, αμέσως ήρθε ο Σχοινάς εκεί και μου είπε ότι είμαι πλέον στοχοποιημένος και θα συνεχίσουν να με καίνε και γιαυτό έπρεπε να βάλω ρολά, μου έδωσε πολλές χρήσιμες συμβουλές και έφυγε. Μετά από μία ώρα, μου έστειλε με τον τότε υπάλληλό του, Παναγιώτη Λιάκο, έναν φάκελο, τον άνοιξα και είδα ότι μέσα είχε αρκετά δεκαχίλιαρα (σε δραχμές που είχαμε τότε). Εγώ θέλησα να του τα επιστρέψει, αλλά ο Γ.Σχ. δεν τα δέχθηκε.
Εγώ προσωπικά δούλεψα στην ¨ΝΕΑ ΘΕΣΗ¨ ένα χρόνο, όταν ήμουν άνεργος φοιτητής , και κοντά του έμαθα πολλά. Θα ευχαριστώ και θα ευγνωμονώ πάντα ανθρώπους σαν τον Γιάννη Σχοινά και τον Πολύδωρο Δάκογλου.
(Ο Γιάννης Γιαννάκενας αναφέρθηκε και σε ένα γεγονός του αγώνα του ΕΝΕΚ για το Βορειοηπειρωτικό, για το οποίο γράφουμε στην Στήλη μας ¨ΕΔΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ¨)
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Εγώ, ως νέα γενιά θα αναφέρω ένα περιστατικό που συνέβη την δεκαετία του ’90, όταν είμαστε μαθητές. Εγώ έμαθα τον Ι.Δρ. από τον Γ.Σχ., παρακολουθώντας στην τηλεόραση μία εκπομπή του Κώστα Πλεύρη , που τότε ήταν ένας δίαυλος και έλεγε πράγματα που εμείς οι νεώτεροι δεν μπορούσαμε να μάθουμε από πουθενά αλλού. Η εκπομπή αυτή ήταν ένα αφιέρωμα στον Ιωνα Δραγούμη και προέβαλε τις Εκδόσεις ¨ ΝΕΑΣ ΘΕΣΙΣ¨ και το έργο
¨ΤΑ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ¨ , δίνοντας παράλληλα και την διεύθυνση του βιβλιοπωλείου.
Εγώ, ηλικίας 15 χρονών τότε, το σημείωσα και , σε κάποια φάση πήγα σε αυτή την διεύθυνση ( Ιπποκράτους 69),αλλά δεν μπορούσα να το βρώ στην αρχή. Τελικά, βρέθηκα μπροστά το βιβλιοπωλείο της¨ ΝΕΑΣ ΘΕΣΙΣ¨ που μόλις είχε καεί και έβγαζε μαύρους καπνούς. Εκεί πρωτοείδα τον Γ.Σχ. και όταν του είπα τι θέλω, βρήκε και μου προσέφερε ένα αντίτυπο του βιβλίου ¨ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ¨, ελαφριά καψαλισμένο, το οποίο το έχω κρατήσει εις ανάμνηση. Αυτό δείχνει πόσο αγωνιζότανε ο Γ.Σχ. για να κάνει τον Ιωνα Δραγούμη γνωστό στην δικιά μας γενιά και στις επόμενες
ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΔΑΚΟΓΛΟΥ (φανερά συγκινημένος)
Ήταν άνθρωπος που τον εαυτό του δεν τον μέτραγε ποτέ . Ήταν δοσμένος σε αυτό που πίστευε, σε αυτό που έκανε. Δεν έκρυβε αυτά που πίστευε και δεν έλεγε ψέματα ποτέ του. Δούλευε από τα 13 του χρόνια. Στα 18 του είχε επιχείρηση: πουλούσε καλαμάκια σε σουβλατζίδικα, τα οποία έφτιαχνε μόνος του, κόβοντας καλάμια από τον Ασπρόπυργο,
και είχε και αυτοκίνητο δικό του. Ήταν απόλυτα ανιδιοτελής και έβαζε την Ελλάδα πάνω από όλα. Στον αγώνα αυτό έγινε φτωχός και πέθανε πάμπτωχος, όπως ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος και όπως ο Σταϊκόπουλος, ο πορθητής του Ναυπλίου.
Διέκρινε ποιοι νέοι ήταν αγωνιστικά εξελίξιμοι και τους έδινε ό,τι μπορούσε να τους δώσει. Δεν υποχωρούσε ποτέ και σε τίποτα και είχε την ικανότητα να ξεσηκώνει τους άλλους. Γιαυτό έβγαλε τα ¨ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ¨ , τα οποία μαζί δημιουργήσαμε και τυπώσαμε, κάτω από τυπογραφικά πρωτόγονες συνθήκες και χωρίς να έχουμε χρήματα.
Αποφάσισε να πάει στα Φάρσαλα οδικώς από την Αθήνα, μη έχοντας χρήματα επάνω του. Με χίλιες δυσκολίες έφθασε στα Φάρσαλα. Εκεί τους έκανε μεραρχία αρμάτων και φτιάχτηκε το ΕΝΕΚ. Ήταν μαζικός οργανωτής και δεν δίσταζε να κάνει τα χιλιόμετρα μέτρα για να φέρει αποτέλεσμα. Είναι ο άνθρωπος, στον οποίον χρωστάμε την ύπαρξη των ¨ΑΠΑΝΤΩΝ΄ του Ιωνος Δραγούμη. , του Περικλή Γιαννόπουλου και του ΠΥΘΑΓΟΡΑ,( τα οποία συνέγραψε ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ΔΑΚΟΓΛΟΥ, ο πατέρας μου). Ήτανε βιβλία που εκείνη την εποχή δεν ¨πουλάγανε¨. Και ανέλαβα εγώ να βγάλω το βιβλίο του πατέρα μου, τον πρώτο τόμο, που είχε μέσα τους ¨Νόμους¨ του Πυθαγόρα. Τους φωτογράφιζα και έβγαινε ΛΕΥΚΟ το φιλμ. Δεν έβγαιναν οι ΝΟΜΟΙ., το βιβλίο δεν προχωρούσε με ΤΙΠΟΤΑ. Μέχρι και τεχνικός της AGFA ήλθε από την Γερμανία: έκανε δοκιμές, όλα έβγαιναν. Του έδινα τους Νόμους, δεν έβγαιναν.
Εκείνη την εποχή χρειάστηκε και εγώ πια να φύγω από την Αθήνα. Μίλησα με τον Γ.Σχ., του παρέδωσα τον εκδοτικό οίκο ¨ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ¨ , του είπα «Συναγωνιστή μου, σου παραδίδω μία εταιρεία χρεωκοπημένη από τα 11 καψίματα που μας έχουν κάνει , πάρ’ τη και σήκωσέ τη. Επειδή το ΕΝΕΚ θα κλείσει τον κύκλο του, εδώ θα γίνει η φωλιά, ένα κρυφό σχολειό του εθνικισμού. Θα μπορέσεις?». «Μην ανησυχείς, συναγωνιστή», μου είπε «Θα προχωρήσουμε». Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ εκδόθηκε από τον Γ.Σχ.: αυτό που σε μένα τα μηχανήματα δεν άκουγαν, στο Γ.Σχ. άκουσαν. Και αν δεν ήταν τα μηχανήματα και ήταν κάποιες άλλες δυνάμεις που εγώ αγνοώ, αυτές οι άλλες δυνάμεις προφανώς έκριναν ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν πιο αγνός από εμένα και του το έκαναν το χατίρι και βγήκε το βιβλίο.
Ο Μυστικός Κώδικας του Πυθαγόρα εμφανίσθηκε, απεκαλύφθη και τότε έβγαλε χιλιάδες αντίτυπα και έγινε στοιχείο βιβλιογραφίας
Και το τελευταίο βιβλίο της σειράς, πάλι ο Γ.Σχ. το έβγαλε , όταν εγώ απέτυχα να το επιμεληθώ, ένα χρόνο πριν τον θάνατο του πατέρα μου. Το πήρε, όντας άρρωστος, με καρκίνο, σχεδόν ετοιμοθάνατος, το ολοκλήρωσε , το τύπωσε, το παρέδωσε και μετά ¨΄εφυγε¨. Αυτόν τον Γ.Σχ. τιμάμε σήμερα, κάνοντάς του ένα στοιχειώδες μνημόσυνο (?), μία στοιχειώδη αναφορά. Μπορούμε να μιλάμε ΜΕΡΕΣ για αυτόν . Πρέπει να τον θυμόμαστε και να τον τιμούμε, διαβάζοντας τα βιβλία που εξέδωσε. Αυτόν τον Γ.Σχ. να τον τιμήσουμε, χειροκροτώντας τον όλοι μαζί.
(Ακολούθησε χειροκρότημα)
ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
Την Κυριακή 1η Οκτωβρίου διεξήχθη το δεύτερο μέρος της ¨ Γιορτής του Ίωνος 2017¨ στον πολυχώρο του Polis Art Cafe (Πεσμαζόγλου 5) στο αίθριο της ¨Στοάς του Βιβλίου¨, με εκθέσεις, προβολές, αφιερώματα, τραπέζια συζητήσεων και παρουσίαση αγνώστων πτυχών του έργου του Ίωνος Δραγούμη. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με πρόγραμμα ζωντανής μουσικής και βραβεύσεις καλλιτεχνών. Στον χώρο της Γιορτής υπήρχε βιβλιοπωλείο και τραπεζάκια συλλόγων και περιοδικών.
Η ¨Γιορτή του Ίωνος¨ καθίσταται πλέον ένας θεσμός πολιτισμού, τέχνης και αναζήτησης νέων δρόμων για το μέλλον του Ελληνισμού. Διοργανωτής της εκδήλωσης ήταν η Ἑπιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων και οικοδεσπότης ήταν ο εκδότης Βασίλης Χατζηιακώβου.
1ο ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ : ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΣΧΟΙΝΑ
Η εκδήλωση άρχισε με το πρώτο τραπέζι συζητήσεων , που ήταν αφιερωμένο στον εκδότη της ¨ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ¨, Γιάννη Σχοινά, ο οποίος πέρσι τέτοιες μέρες ¨έφυγε¨ από κοντά μας, νικημένος από την επάρατη νόσο. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Αντιπρόεδρος της διοργανώτριας Επιτροπής, Σπύρος Δημητρίου.
(ΒΛΕΠΕ ΕΙΔΙΚΟ ΑΡΘΡΟ )
Ακολούθησαν άλλα δύο τραπέζια συζητήσεων, αλλά, λόγω ελλείψεως χώρου, επιλέξαμε τις
κάτωθι ομιλίες (περιληπτικά) :
2ο ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ: ΜΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ἙΛΛΗΝΙΚΗ (Πρόσωπα του Δραγουμικού
κύκλου)
-ΕΛΙΝΑ ΜΑΣΤΕΛΛΟΥ –ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ (Λογοτέχνης, Συγγραφέας)
ΘΕΜΑ : Αναφορά στον Παύλο Μελά
Ο Παύλος Μελάς ήτανε γαμπρός επ’ αδελφή του Ιωνος Δραγούμη, έχοντας παντρευτεί την αδελφή του, Ναταλία. Ο Ιων Δραγούμης μιλάει για αυτόν στο βιβλίο του «ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΑΙΜΑ», που έγραψε το 1907. Ο Παύλος Μελάς ξεκίνησε τον αγώνα αφήνοντας πίσω ό,τι αγαπούσε περισσότερο, την οικογένειά του, εγκαταλείποντας επίσης την προοπτική μίας εξαιρετικής σταδιοδρομίας σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο. Είναι ο πρωτομάρτυρας του Μακεδονικού αγώνος, ο ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ, ο θρυλικός καπετάν Μίκης Ζέζας (ψευδώνυμο από τα ονόματα των παιδιών του)
Το πέρασμα του Παύλου Μελα από την ζωή σημάδευσε την εποχή του, τους ανθρώπους της και άφησε ένα διαχρονικό μήνυμα στους Έλληνες, έτσι όπως περιγράφεται στο προαναφερθέν βιβλίο του Ιων Δραγούμης, και καταλήγει «… βρίσκονται μπροστά σας ο δρόμος ζωής και πολέμου … διαλέξτε και πάρετε, ειδεμή σαπίστε εκεί που είστε !».
Στις 13/10 είναι η επέτειος του θανάτου του. Πέρασαν από τότε 113 χρόνια (1904 – 2017). Η τραγική απώλειά του, τότε, στοίχησε πολλά στην οικογένειά του, όμως έγινε το έναυσμα και η αφετηρία να σπεύσουν στην Μακεδονία εκατοντάδες νέοι που συγκίνησε και ενέπνευσε η θυσία του. Σήμερα ο αγώνας αυτός έχει παραγκωνιστεί. Συνήθως, στα σχολικά βιβλία βρίσκονται στο τέλος της ύλης και δεν τον διδάσκονται στα παιδιά, με αποτέλεσμα, αυτά να μην γνωρίζουν σχεδόν τίποτα από αυτά τα γεγονότα. αλλά μόνο διαβάζοντάς τα εκτός ύλης. Σε μας εναπόκειται πλέον σήμερα αν θα ακολουθήσουμε τον σωστό δρόμο , έχοντας τέτοια μεγαλειώδη παραδείγματα, ή αν θα σαπίσουμε εδώ που είμαστε.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΡΑΣ (Πολιτικός Επιστήμονας -Συγγραφέας) :
ΘΕΜΑ : Αναφορά στόν Ἀθανάσιο Σουλιώτη – Νικολαΐδη
Ο Αθανάσιος Σουλιώτης Νικολαΐδης ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, αρχηγός της μυστικής ¨Οργάνωσης Κωνσταντινουπόλεωςλεως¨ , κατά τα έτη 1908 -1912 στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και συγγραφέας, αρθρογράφος και συνεκδότης με τον Ι.Δρ.
του περιοδικού ¨ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ¨. Στα μετέπειτα χρόνια του διετέλεσε Νομάρχης Ιωαννίνων, Φλώρινας και Διοικητής Θράκης. Ήταν αγωνιστής και οραματιστής μίας Ανατολικής Αυτοκρατορίας, μέσα στην οποία οι Έλληνες θα είχαν τον πρωτεύοντα ρόλο. Με τον Ι.Δρ. γνωρίστηκε το 1906 στην Αλεξανδρούπολη και από τότε έγιναν στενοί φίλοι και συναγωνιστές. Ο Ι.Δρ. τον αναφέρει στο βιβλίο του ¨ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ¨ , στο κεφάλαιο ¨Συναγωνιστής και Φίλος¨.
Η ¨Οργάνωση Κων/λεως ¨ (παρουσιαζόταν¨ ως ασφαλιστική εταιρεία, με την επωνυμία ¨ΑΜΟΙΒΑΙΑ¨) ιδρύθηκε από τον Ι.Δρ. και τον Α.Σ.-Ν. το 1908, Ο Α.Σ.-Ν. ¨χώρισε¨ την Κων/λη και την ευρύτερη περιφέρεια σε 6 τμήματα , μοίρασε όπλα σε ομογενείς , διέταξε να μην υπάρχει εμπορική συναλλαγή με τους Βουλγάρους και πήρε μέτρα για την εξύψωση του εθνικού φρονήματος και την ισχυροποίηση του Ελληνικού στοιχείου. Το 1908 είχε γίνει η Επανάσταση των Νεοτούρκων και ετοιμάζονταν εκλογές. Ο Α.Σ.Ν¯ προτρέπει τους Έλληνες να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και να ψηφίσουν για τις οικουμενικές εκλογές και έτσι εκλέγονται 26 βουλευτές Έλληνες, μέσα στην Οθωμανική Βουλή.
Μετείχε των Βαλκανικών πολέμων με την ανάθεση σε αυτόν προκεχωρημένου τμήματος παρακολούθησης της βουλγαρικής μεραρχίας Θεοδωρώφ στα τουρκοβουλγαρικά σύνορα. Ήταν αυτός που ειδοποίησε για την κίνηση της Μεραρχίας του Θεοδωρώφ προς την Θεσσαλονίκη. Χάρη σε αυτήν την πληροφορία, ο Ελληνικός Στρατός θα προελάσει και θα προλάβει να μπει στην Θεσσαλονίκη να την απελευθερώσει και να υψώσει την πρώτη σημαία στην Μητρόπολη στις 26/10/1912.
3ο ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ : ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΡΑΓΟΥΜΗ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΡΙΑΝΝΙΔΗΣ (Εκδότης του Περιοδικοῦ «Ἐνδοχώρα»)
ΘΕΜΑ : Η Σαμοθράκη του Ίωνος Δραγούμη
Η νήσος Σαμοθράκη ενέπνευσε στον Ι.Δρ. την συγγραφή του ομώνυμου βιβλίου του.
Ο ίδιος το χαρακτηρίζει ως ένα δοκίμιο για την Ιστορία, την γη και τους ανθρώπους της . Ένα δοκίμιο αναζήτησης των στοιχείων που διαμορφώνουν γενικότερα και σφυρηλατούν μία εθνική συνείδηση. Το βιβλίο ξεκινάει αρκετά λογοτεχνικά, με περιγραφές τοπίων και συναισθημάτων στις παραλίες και στην θάλασσα της Θράκης, κατ’ αρχήν, και μετά στις πρώτες του στιγμές του στο νησί. Εκεί, βρέθηκε σε έναν τόπο που αποπνέει μυστικισμό και που οι κάτοικοί του πορεύονταν, τόσο με την κρυφή περηφάνια του αρχαίου μεγαλείου, (όπως το έβλεπαν στα ερείπια της Παλαιάπολης) , όσο και από τις πικρές τους θύμισες, από τον χαλασμό του 1821, όπου η Σαμοθράκη είχε την μοίρα των Ψαρών, της Κάσου, της Χίου. Αυτός ο τόπος εντυπώθηκε βαθειά στην ψυχή του και αποτυπώθηκε στο βιβλίο του.
Γράφει ότι η Σαμοθράκη έμεινε πάντα ιδιοκυβέρνητη και Ελληνική, παρά το πέρασμα ξένων κατακτητών, οι οποίοι τελικά έφευγαν και έμεναν πάλι οι Σαμοθρακίτες ακέραιοι και ΕΛΛΗΝΕΣ.
Στο έργο του ο Ι.Δρ. κάνει λόγο για τον ¨δασκαλίστικο σχολαστικισμό¨ που τον θεωρεί ως μία από τις καταστροφές των Ελληνικών Κοινοτήτων. Συνάντησε έναν τέτοιο ¨σχολαστικο¨ δάσκαλο, τον Φαρδύ τον Σαμοθρακίτη. Πριν από αυτόν συνάντησε έναν δάσκαλο ¨κακομοίρη¨ και μονόχειρα στα νότια του νησιού, στο Λάκωμμα., για τον οποίον όμως μόνο καλά λόγια είχε να πει. Μάλιστα τον θεωρεί πρότυπο δασκάλου επειδή δεν είχε χάσει την τοπική νησιώτικη φυσιογνωμία του. Αλλά και ο Φαρδύς ήταν μία μεγάλη φυσιογνωμία πνευματικού ανθρώπου και δασκάλου, που δίδαξε τα Ελληνικά γράμματα και στην Κορσική ακόμη, αλλά ο Ι.Δρ. τον αποπαίρνει, ίσως γιατί ήταν κοσμοπολίτης
Ο Ι.Δρ. επίσης συναντήθηκε με έναν καλόγερο, σε ένα μετόχι της Μονής των Ιβήρων στα δυτικά της χώρας και στο βιβλίο του περιγράφει ένα διάλογο μεταξύ τους, αλλά ελέγχεται αν έγινε όπως τον περιγράφει. Ο Ι.Δρ. τονίζει επίσης πως οι Έλληνες κατέκτησαν άλλους λαούς δίχως πόλεμο αλλά με τον τρόπο σκέψης τους και τις ιδέες τους, όμως παράλληλα θα πρέπει να είναι και ετοιμοπόλεμοι και να μάχονται ενάντια στου βαρβάρους, που «προσπαθούν να τους χάψουν», με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
4ο ΤΡΑΠΕΖΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ : ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΔΡΑΓΟΥΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΑΜΟΥΤΟΣ (Πολιτικός Επιστήμονας, Υποψήφιος Διδάκτωρ του
Πολιτικού της Νομικής Αθηνών)
ΘΕΜΑ : Ὁ Πολιτικός Ρομαντισμός του Ίωνος Δραγούμη
Από τα μέσα του 18ου μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνος εμφανίστηκαν στην Ευρώπη δύο πολιτικά αντίπαλα κινήματα, ο Διαφωτισμός και ο Ρομαντισμός.
Ο Διαφωτισμός έδωσε έμφαση στην νοητική δύναμη του εργαλειακού ορθολογισμού και πρότεινε μία ατομιστική στάση ζωής και στην πολιτική θεωρία, και έτσι δημιούργησε τον Φιλελευθερισμό.. Ο Ρομαντισμός ,πάλι, υιοθέτησε μία ιδεαλιστική και εσωτεριστική πνευματικότητα και έδωσε βάρος στην συλλογικότητα και ιδίως την Εθνική Συλλογικότητα και έτσι συνδέθηκε με πολιτικούς στοχαστές του Εθνικισμού.
Στην Ελλάδα τότε υπήρχε Τουρκοκρατία και τα ιδεολογικά ρεύματα ήταν διαφορετικά.
Στη αρχή επικρατεί ο Διαφωτισμός (εκπρόσωπός του, ο Αδαμάντιος Κοραής), που έχει στόχο να συνδέσει την Ελλάδα με τα φιλελεύθερα ρεύματα της Δυτικής Ευρώπης. Όλα αυτά συμβαίνουν μέχρι το 1830. Αργότερα και μέχρι το 1850, αρχίζει να υποχωρεί ο Διαφωτισμός και να αναδεικνύεται ως πρώτο αντίπαλο δέος, η προσέγγιση που υιοθετούσε η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ,( επικρατέστερος εκπρόσωπος της, ο Κων/νος Οικονόμου ο εξ Οικονόμων) που εστίαζε στον Βυζαντινό Μεσαίωνα και ήθελε να συνδέσει την χώρα μας με τον Ρωσικό παράγοντα.
Μετά το 1850, αναδεικνύεται ο Ελληνικός Ρομαντισμός, την στιγμή που ο Ρομαντισμός στην υπόλοιπη Ευρώπη υποχωρεί. Σύμφωνα με αυτόν, η αρχαιότητα, το Βυζάντιο και η νεώτερη Ελληνική Ιστορία απετέλεσαν μία αδιάσπαστη, αδιατάρακτη ενότητα.
Έλληνες ρομαντικοί ήταν οι Σπυρίδων Ζαμπέλιος, Κων/νος Παπαρηγόπουλος, Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής κ.α. Αρχίζει, όμως να υποχωρεί λογοτεχνικά γύρω στο 1880, όταν ρεύματα της Δυτικής Ευρώπης, με φιλελεύθερο προσανατολισμό αρχίζουν να ανέρχονται (με τον Ροϊδη ως εκφραστή τους). Όμως, ο Ρομαντικός Εθνικισμός στον πνευματικό κόσμο συνέχισε να είναι αρεστός. Υπήρχαν πνευματικοί άνδρες, οι οποίοι παρέμειναν εθνικιστές και προσπάθησαν να ανανεώσουν το νόημα της εθνικιστικής ιδεολογίας μέσα στις νέες συνθήκες των αρχών του 20ου αιώνα. Ο επιφανέστερος των ανδρών εκείνων ήταν ο Ιων Δράγουμης. Συνοδοιπόροι του ήταν ο Περικλής Γιαννόπουλος και ο Κωστής Παλαμάς, που στην Ακαδημαϊκή βιβλιογραφία αποτελούν το Τρίγωνο του Ελληνικού Εθνικισμού (1900 -1920).
Ο Ιων Δραγούμης κατάφερε να επαναφέρει τις πολιτικές προσεγγίσεις του Εθνικιστικού Ρομαντισμού στην επικαιρότητα και το κατάφερε τόσο μέσα από τα έργα του, όσο και από την προσωπική του δράση. Ο ίδιος έχει γράψει ότι καλό θα ήταν να χωρισθεί η πνευματική του διαδρομή σε δύο φάσεις : η πρώτη είναι η εθνικιστική και η δεύτερη (γύρω από 1916 -1917), είναι η φάση, κατά την οποίαν ο προσπάθησε να μπολιάσει τον Εθνικισμό με τις λεγόμενες παραδόσεις του Ουμανισμού, με τον Σοσιαλισμό, με τον Αναρχισμό , με επιπλέον θεωρητικά και πολιτικά ρεύματα. Όμως παρέμενε πάντα ένας ρομαντικός εθνικιστής., πράγμα που το επιβεβαιώνει σ το βιβλίο του «ὉΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ»
ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ
