Friday, March 29, 2024

      Subscribe Now!

 

spot_img
spot_img
In GreekΟΙ ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

ΟΙ ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

Hellenic News
Hellenic News
The copyrights for these articles are owned by HNA. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of HNA and its representatives.

Latest articles

Το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015, στις 6.00’ μμ, πραγματοποιήθηκε στο Polis Art Café (Στοά του Βιβλίου), η παρουσίαση των 2 νέων ποιητικών συλλογών του Βορειοηπειρώτη ποιητή ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ(*), οι οποίες κυκλοφόρησαν πρόσφατα , στην σειρά «Βορειοηπειρωτική Βιβλιοθήκη», των Εκδόσεων ‘’ΠΕΛΑΣΓΟΣ’’, με τίτλο «ΕΠΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ» και «ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΜΕΘΕΞΗ».

Πρώτος πήρε τον λόγο ο υπεύθυνος του Polis Art Café, ΒΑΣΙΛΗΣ  ΧΑΤΖΗΙΑΚΩΒΟΥ, ο οποίος καλωσόρισε τους παρευρισκομένους και , μιλώντας για τον εκδότη ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ, είπε ότι είναι όπως ο Προμηθέας που αναγεννάται και παρέχει την συμβολή του στην ιστορία του Ελληνικού βιβλίου. Μιλώντας για τον ποιητή κ. Σταύρο Παπουτσή, τον ευχαρίστησε που προτίμησε το Polis Art Café για να παρουσιάσει τις ποιητικές του συλλογές.

Στην συνέχεια, ο λόγος δόθηκε στον εκδότη ΙΩΑΝΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ, ο οποίος ευχαρίστησε, με την σειρά του, τον Βασίλη Χατζηιακώβου για την φιλοξενία της εκδήλωσης σε έναν χώρο πολιτισμού, όπως είναι το Polis Art Café. Φέτος είναι τα 30 χρόνια του Εκδοτικού Οίκου ‘’ΠΕΛΑΣΓΟΣ’’, και αισθάνεται ιδιαίτερη χαρά που εκδίδει αυτό το έργο, μαζί με άλλα προηγούμενα έργα του ιδίου, χαρακτηριστικότερο των οποίων είναι ‘’Στη χωρισμένη γη της Ηπείρου’’. Τέλος ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους καθώς και τους συντελεστές της παρουσίασης.

Μετά, η κεντρική παρουσιάστρια της εκδήλωσης, λογοτέχνης ΕΛΙΝΑ ΜΑΣΤΕΛΛΟΥ – ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ χαρακτήρισε τον Σταύρο Παπουτσή «καρποφόρο τεχνίτη του λόγου», και ενδιάμεσα της εκδήλωσης, απήγγειλε ποιήματα από τις παρουσιαζόμενες ποιητικές συλλογές.

 

Thanks for reading Hellenic News of America

Πρώτος ομιλητής ήταν ο λογοτέχνης και συγγραφέας ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ(**). Μιλώντας για την συλλογή ‘’ΕΠΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ’’, είπε ότι διακρίνουμε λόγο καταγγελτικό , σκληρό και βιωματικό, σε υπερ-ρεαλίζουσα αρκετά συχνά γραφή, ποίηση στιβαρή και μεστή, γεμάτη πατριδολατρία. Ο ποιητής χρησιμοποιεί πλήθος εκφραστικών μέσων, όπως παρομοιώσεις, αντιθέσεις, μεταφορές, ασύνδετα σχήματα και προσεχτικά διαλεγμένα ουσιαστικά. Οι εικόνες που μας δίνει είναι δυνατές και ενίοτε εντυπωσιακές. Θέτει καίρια ερωτήματα, φιλοσοφεί και τον διακατέχει μια βαθειά απογοήτευση. Θεματολογικά, ο ποιητής, αναφέρεται στην Ελληνικότητα της Βορείου Ηπείρου, στους αγώνες των Βορειοηπειρωτών για ελευθερία, μέσα από την πικρή σκλαβιά της σκληρής πραγματικότητας της Αλβανικής πολιτικής ζωής. Εδώ, διατρανώνεται η ελπίδα για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου, από τις επόμενες γενιές.

Η δεύτερη ποιητική συλλογή ‘’ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΜΕΘΕΞΗ’’, ακολουθεί τον συμβολισμό, με λέξεις κλειδιά, όπως «ψιλόβροχο», «βροχή», «απόβροχο», «σκοτάδι». Είναι ειδυλλιακή, λυρική και ατμοσφαιρική, διακρίνεται για την στοχαστικότητα, την τρυφερότητα, την φυσιολατρία και τη κοινωνική της χροιά, εκφράζει, δε , μίαν οικουμενικότητα. Μέσα από επώδυνες αναμνήσεις ο ποιητής περιγράφει ξανά την τυραννική ζωή στον υπαρκτό σοσιαλισμό. Και τέλος, με άκρα πατριδολατρία, υμνεί την ελευθερία και δεν παύει να εκφράζει την πίστη του στον Θεό.

 

Δεύτερος ομιλητής ήταν ο Βορειοηπειρώτης λογοτέχνης και συγγραφέας ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΣΑΛΙΔΑΣ (***). Αναφερόμενος συνολικά στην ποίηση του Σταύρου Παπουτσή, είπε ότι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί μία «στρατευμένη στοχαστική ποίηση». Διαβάζει την ποίηση του Στ.Παπ. επί πολλές δεκαετίες, βλέπει την άνοδό του και την δημιουργία του και επεσήμανε το γεγονός ότι μέσα στην αίθουσα βρίσκονταν πολλοί Βορειοηπειρώτες διανοούμενοι. Ο Στ.Π. προέρχεται από μία ποιητική παράδοση συγχωριανών του από το 1600 + , και έχει συγγράψει ένα έργο, γύρω στις 1000 σελίδες. Έχει γράψει , διηγήματα, ποιητικές συλλογές και ήταν φίλος με τον Αλέξη Ζορμπά. Ο Στ.Π. είναι και επικός και λυρικός, και ιδεαλιστής και υπερ-ρεαλιστής. Υπηρετεί ποιοτικά την τέχνη και βάζει το λιθαράκι του στον Βορειοηπειρωτικό και, κατ’ επέκταση, στον Ελληνικό πολιτισμό. Η ποίηση του Παπουτσή ξεκινάει από τον στοχασμό και καταλήγει στο συναίσθημα.

 

Τρίτος ομιλητής ήταν ο ίδιος ο συγγραφέας, ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ. Πολλές φορές του έρχεται στο νου το ρητό που λέει ότι «Μην περιμένεις να χιονίσει, για να δεις άσπρη μέρα», που σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψεις και να ‘’αρπάξεις’’ την έμπνευση, όταν σου έρχεται, για να μπορέσεις να την υλοποιήσεις και να την κάνεις στίχο, να πεις αυτό που θέλεις, και αυτή να σε πάει σε άγνωστα μονοπάτια. Η φαντασία μας μπορεί να μας ταξιδέψει νοερά σε στιγμές γεμάτες με αισθήματα ζωής αλλά και σε ελπίδες και ποθούμενα για το μέλλον.

Μετά έρχεται η Τέχνη, κατά την οποίαν πρέπει να προσπεράσεις τις δυσκολίες για να πετύχεις το ωραίο. Όπως λέει και ο Παλαμάς, « Ο ποιητής είναι όπως ένας γλύπτης που πρέπει να εργάζεται επί σκληρού μαρμάρου και όχι επί εύπλαστου αργίλου για να φθάσει στην αρμονική συνένωση ουσίας και μορφής». Όταν ένας ποιητής εκδίδει τα ποιήματά του, πρέπει να σκέπτεται αν αυτά εκφράζουν το μήνυμα που ήθελε να πει. Ο Στ. Π. προσπάθησε με την δουλειά του να περάσει μηνύματα, άμεσα και έμμεσα, στον αναγνώστη του και να τον προβληματίσει. Ως επιμύθιο, ανέφερε τη σκέψη ενός Αμερικάνου διανοούμενου:

«Ως αμοιβή για μία καλή εργασία, είναι ευκαιρία για περισσότερη εργασία».

Τελειώνοντας, ο Στ. Π. ευχαρίστησε το πάνελ της παρουσίασης, τον εκδότη Ιωάννη Γιαννάκενα και αυτούς που ήρθαν στην παρουσίαση των νέων ποιητικών του συλλογών.

 

Την εκδήλωση έκλεισαν η κεντρική παρουσιάστρια ΕΛΙΝΑ ΜΑΣΤΕΛΛΟΥ – ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ και ο υπεύθυνος του Polis Art Café, ΒΑΣΙΛΗΣ  ΧΑΤΖΗΙΑΚΩΒΟΥ, με ευχαριστίες και ευχές για τις γιορτές που έρχονται.

———-

Β Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Κ Α

 

(*) Ο Σταύρος Παπουτσής γεννήθηκε στο χωριό Μάλτσιανη των Αγίων Σαράντα. Έχει γράψει ποίηση, διηγήματα, στοχασμούς. Συνεργάστηκε με εφημερίδες του χώρου, όπως το ‘’ΛΑΪΚΟ ΒΗΜΑ’’, ‘’Παλμός της Λεσινίτσας’’, ‘’Ελληνισμός’’, ‘’Νέο Βήμα’’ κ.α. Πολλά γραπτά του εκδόθηκαν σε περιοδικά και ανθολογίες. Από το 1991 διαμένει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι ένας άνθρωπος που ψάχνει μέσα του συνεχώς. Σκαλίζει και ανακαλύπτει στον εαυτό του νέα βάθη, ψήγματα χρυσού, τα οποία καταθέτει συνεχώς με την γραφίδα του.

Έργα του είναι :

– «Στην χωρισμένη γη της Ηπείρου» [Εκδόσεις ‘ ΠΕΛΑΣΓΟΣ΄ Αθήνα 2006, Διηγήματα]

– «Το κομπολόι της ελπίδας» [Εκδόσεις ‘ΕΛΙΚΡΑΝΟΣ΄, Αθήνα 2009, Ποιήματα]

– «Εναγώνιες Προσδοκίες» [Εκδόσεις ‘ΠΕΛΑΣΓΟΣ’, Αθήνα 2012, Διηγήματα]

– «Το Πρέπον του Ανδρέα Μαρτίνου» [Εκδόσεις ‘ΠΕΛΑΣΓΟΣ’, Αθήνα 2015, Βιογραφία].

– «Αναπόφευκτη Μέθεξη» [Εκδόσεις ‘ΠΕΛΑΣΓΟΣ’, Αθήνα 2015, Ποιήματα]

-«Επί έναν αιώνα» [Εκδόσεις ‘ΠΕΛΑΣΓΟΣ’, Αθήνα 2015, Ποιήματα]

Σε αυτή τη συλλογή ξεχωρίζει το τελευταίο ποίημα «Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ», που είναι

αφιερωμένο στον Θύμιο Λώλη, και με το οποίο έκλεισε και η παρουσίαση

 

(**) Ὁ Γιῶργος Πετρόπουλος ἐγεννήθη εἰς τάς Ἀθήνας τὸ 1952. Ἐσπούδασε εἰς τὸ Πάντειον Πανεπιστήμιον Δημοσὶαν Διοίκησιν καὶ Πολιτικάς Ἐπιστήμας, ἐνῷ παρηκολούθησε τὸ Μεταπτυχιακὸν Σεμινάριον τοῦ Διοικητικοῦ Δικαίου εἰς τὴν ἰδὶαν Σχολήν. Εἶναι ὑπάλληλος τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης.

Εἶναι μέλος τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσός», τῆς Ἑταιρείας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν, τῆς Ἐθνικῆς Ἑταιρείας Ἑλλήνων Λογοτεχνῶν Κύπρου, τῆς Ἑστίας Νέας Σμύρνης, τοῦ Ὁμίλου Φθιωτῶν Συγγραφέων-Λογοτεχνῶν, τοῦ Ὀργανισμοῦ διὰ τὴν διεθνοποίησιν τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης, τοῦ Σωματείου Ἑλληνικὴ Γλωσσικὴ Κληρονομιὰ καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ τμήματος τῆς Διεθνοῦς Ἑνώσεως Κριτικῶν.

Συνεργάζεται μὲ πλῆθος περιοδικῶν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ εἰς τὸ Ἐξωτερικόν. Ἀλλὰ καὶ μὲ καθημερινάς ἐφημερίδας τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς Κύπρου. Συμμετέχει εἰς πολλάς Ἀνθολογίας. Ποιήματα καὶ δοκίμιά του μετεφράσθησαν Ἀγγλικά, Γαλλικά, Ἰταλικά, Σέρβικα, Ρώσσικα, Πολωνικά, Ἀλβανικὰ καὶ Βουλγάρικα.

 

(***)Ο Νίκος Κατσαλίδας γεννήθηκε στην Άνω Λεσινίτσα, περιοχής Θεολόγου των Αγίων Σαράντα, γιος του λαογράφου Γρηγόρη Κατσαλίδα. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Έκανε ανώτατες φιλολογικές σπουδές στα Τίρανα. Ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής, δοκιμιογράφος με πολλές τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Είναι μέλος και επίτιμο μέλος λογοτεχνικών ενώσεων και σωματείων. Υπηρέτησε ως καθηγητής φιλόλογος στην ιδιαίτερή του πατρίδα και στα χρόνια της μεταπολίτευσης ως λογοτεχνικός συντάκτης στον Τύπο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Αντιπροσωπευτικά του ποιήματα συμπεριλαμβάνονται σε διάφορες παγκόσμιες Ανθολογίες στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, βουλγαρικά, ενώ ο ίδιος μετέφρασε σαράντα Έλληνες ποιητές και πεζογράφους στην Αλβανική γλώσσα.

 

ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

15 / 12 / 2015: ΕΔΩ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΗ ΠΟΙΗΤΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ, ΣΤΑΥΡΟΥ ΠΑΠΟΥΤΣΗ

 

ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Στον επόμενο χειμώνα, για να ζεσταθείτε

Ντυθείτε με την μοίρα σας,

Αυτή που κρεμάσατε πριν λίγα χρόνια

Στο καρφί της λησμονιάς.

Ο επόμενος χειμώνας θα είναι πιο βαρύς

Επειδή θα παραπατάει στο άδειο στομάχι σας.

Γιατί οι δωρεές τους σας είχανε μπερδέψει.

Είχατε ξεχάσει να διαχωρίσετε

Το είδος του σημερινού βολέματος

Με το άγνωστο αύριο.

Αφ’ ενός, καλά κάνατε

Που σε κάθε ευκαιρία ανάβατε

Λαμπάδες ίσια με το μπόι τους.

Όμως, τον επόμενο χειμώνα,

Καλά θα είναι κάθε τόσο

Να δυναμώσετε την φωτιά στο τζάκι σας

Με αναμνήσεις της δικής σας μοίρας.

Ίσως σταματήσετε για λίγο την παγωνιά,

Ίσως σας φανεί ότι κάτι μασάτε,

Τον επόμενο χειμώνα.

 

ΤΟ ΙΔΙΟ ΟΝΕΙΡΟ

Συχνά βλέπω το ίδιο όνειρο.

Βαδίζω σε καμπυλωτό μονοπάτι

Μέσα στη νύχτα και σε μαύρο πυκνό δάσος.

Έκλεινε και όλο έκλεινε

Όσο που γινότανε κύκλος.

Και εγώ βρισκόμουν στο ίδιο σημείο

Με την χαμένη πορεία, σε αδιέξοδο

Και μέσα από τον κύκλο.

Ενώ απέξω έμενε πάντα έμενε

Κάποιο όραμα μακρινό.

Μια οπτασία ολόγλυπτη

Που κάποτε με είχε συναντήσει

Και τώρα πολλαπλασίαζε

Την απόσταση απομάκρυνσης

Κουβαλώντας πάνω της

Ένα κόκκινο μεγάλο Χ,

Σαν να το σβήσανε κάποιοι

Ή τουλάχιστον να προσπάθησαν.

Συχνά βλέπω το ίδιο όνειρο

Και τον εαυτό μου

Μέσα σε ένα κλειστό κύκλο.

 

Η ΘΕΙΑ ΘΕΑ ΔΗΜΗΤΡΑ

Την θεία Μαρίνα χθες καθώς σκεπτόμουν

Η πόρτα της μνήμης διάπλατα άνοιξε

Γλίστρησα στην άβυσσο, χάθηκα στις ψευδαισθήσεις…

Αγνό παιδάκι έτρεχα σε μονοπάτια

Μεσαιωνικής φτώχειας, μιας λαβωμένης ζήσης.

 

Τότε που στο παράθυρο της αυγής,

Η συκαμιά γλυκοχαμογελούσε,

Στο κουνιστό δοντάκι χόρευαν,

Της κορομηλιάς, της αχλαδιά σπορίδια,

Που κρυστάλλινες πηγές και ήχοι γλένταγαν,

Και λέγανε σε σκιές τραγούδια.

 

Τότε που με αγκάλιαζε η δωρήτρια – θεία

«Θεά Δήμητρα», γεμίζοντάς με

Με αγαθά από την ψυχική της αφθονία.

Και εγώ πελάγωνα σε μικρές θεότητες,

Ξερακιανές Νύμφες

Και σε μονοπάτια έπαιζα

Τον ύμνο Παιάνα ευλογίας.

 

ΤΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΜΑΣ  

Συμπατριώτες, αν ακόμα αυτό το όνομα στέκει,

Το νανούρισμα, ο σκοπός των πολιτικάντηδών μας.

Ας ξυπνήσουμε, μπορούμε και μόνοι μας

Όταν τρέφει την ψυχή μας

Η θεία κληρονομιά των ηρώων μας.

ΘΩΜΑΪΣ ΠΑΡΙΑΝΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The copyrights for these articles are owned by the Hellenic News of America. They may not be redistributed without the permission of the owner. The opinions expressed by our authors do not necessarily reflect the opinions of the Hellenic News of America and its representatives.

Get Access Now!

spot_img
spot_img
spot_img