Γράφει ο Γιάννης Γκλάβατος
Το μικρό ανέκδοτο απόσπασμα, από το μυθιστόρημά μας «Μύθος» που δημοσιεύσαμε στην εφημερίδα «Ταχυδρόμος», αποτέλεσε έναυσμα και έμπνευση για μια καλή μας φίλη. Το γεγονός ποιεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά για μας. Η καλή μας φίλη λοιπόν, συνέχισε το κείμενο με ιδιαίτερη τέχνη αλλά και γνήσιο, κατά την άποψή μας, ταλέντο. Παραθέτουμε το αρχικό κείμενο και την συνέχεια του, την οποία συνέγραψε η καλή μας φίλη, η οποία θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της. Την ευχαριστούμε πολύ από καρδιάς…
Ανέκδοτο απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Γιάννη Γκλάβατου «Μύθος».
Θα ήθελα να είμαι πλοίαρχος σε ένα καράβι που ταξιδεύει στην θάλασσα και στον ουρανό για να έρθω σε κλέψω!
Να έχω την ικανότητα να σταματήσω τον χρόνο, ώστε να μην γερνάς ποτέ , να είσαι πάντα ευτυχισμένη.
Να γελάς, να χαίρεσαι αιώνια, αεί!
Ο αέρας να σε κάνει πιο νέα , ο ήλιος πιο ευτυχισμένη.
Να σμίγουμε κάθε ανατολή και κάθε δύση.
Και μετά να κοιμόμαστε αγκαλιά. Καρδιά με καρδιά, ανάσα με ανάσα.
Πάντα ερωτευμένοι πάντα αγαπημένοι. Να λαχταρά ο ένας τον άλλον σκιρτώντας από γλυκιά προσμονή.Να σε νανουρίζω, να κοιμάσαι αγνά, ήσυχα σαν μωράκι νεογέννητο…
Και όπως λέει ο Στράτος να σε ακούω να περπατάς στην ψυχή μου…
Και η συνέχεια από την καλή μας φίλη: « Ήλιε μου…,
δώσε μου το χέρι σου, βοήθησε με, κράτα με να ανεβώ στο άρμα της ψυχής σου.
Εσύ θα οδηγείς στα πέρατα της γης στην αγκαλιά σου σαν μπω, αν θες… πυξίδα θα γίνω.
Θα βρούμε τόπο μακρινό στη γη ή και στον ουρανό.
Μη με ρωτάς που είναι ο έρωτας ψυχή μου, είναι υψιπέτης, είναι εσύ και εγώ.
Τη μέρα ζει σε οίκο μικρό, μακρινό… με παραθύρια ανοιχτά..
αγκαλιά θα αγναντεύουμε την θάλασσα, τον ουρανό τον ήλιο τον λαμπερό .
Σκιά μας θα έχουμε το δάσος το πυκνό, παρέα μας τη μουσική, την άρπα ,το βιολί, την ποίηση, όμορφα λόγια, με στόχο τη ψυχή!
Aς χαθεί η λογική!
Το βράδυ πετάμε προς τα αστέρια, την σελήνη, τον πλανήτη εκείνο που είναι κυβερνήτη της αγάπης… »
Των μυστικών…
Των εραστών!!
Όλη νύχτα ψηλά, στον έναστρο ουρανό .
Εξαντλημένοι στα σύννεφα θα γέρνουμε αγκαλιασμένοι, να κοιτούμε μια κάτω την γη , μια τον απέραντο χρυσόφωτο ουρανό …
Μαγεία πραγματική!
Την αυγή θα επιστρέφουμε αγκαλιά, με οδηγό το αντιφέγγισμα της λάμπας του οίκου του μικρού …»
