Tου Πατρός Κωνσταντίνου Κουτρούμπα
Μόλις γιορτάσαμε την εορτή της Πεντηκοστής, όταν γιορτάζουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους και στην Εκκλησία. Όταν λέμε “Εκκλησία,” ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εννοούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία. Όταν προσευχόμαστε στο “Πιστεύω,” “Εἰς μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν,” εννούμε την Ορθόδοξη Εκκλησία, που την βλέπουμε ως την πρώτη και αρχαία Εκκλησία, την Εκκλησία που ίδρυσε ο Χριστός, την Εκκλησία που την οδηγεί το Άγιον Πνεύμα, την Εκκλησία που διέδωσαν οι Απόστολοι, την Εκκλησία που επικράτησε τις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων και των Αγίων διά των αιώνων μέχρι σήμερα. Το εννοούμε αυτό με σεβασμό και αγάπη σε όλους τους ανθρώπους. Αυτή είναι η Πίστη μας.
Βλέπουμε τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία διά των βίων των Αγίων. Αυτοί είναι οι καρποί που μας ξεδροσούν και μας ενθαρρύνουν. Οι Άγιοι ήταν και είναι υπέροχα παραδείγματα για μας για το πως να ζήσουμε ζωή εν Χριστώ, ζωή εν τη Εκκλησία, ζωή γεμάτη πίστη και αγάπη για κάθε άνθρωπο- άσχετα από που προέρχεται. “Θαυμαστὸς ὁ θεὸς ἐν τοῖς ἁγίο
Οι Άγιοι όμως έβαλαν όρια όταν χρειάστηκε για να προστατέψουν τις ψυχές τους και για να προσπαθήσουν να προστατέψουν τις ψυχές των ανθρώπων γύρω τους.
Προσφέρω αυτές τις σκέψεις ως μια εισαγωγή να αφήσουμε τους εαυτούς μας να καλασκεφτούμε την πραγματικότητα πως οι Άγιοι ήταν άνθρωποι σαν και εμάς, από διαφορετικές συνθήκες ζωής, και όμως, ακόμη και στους 20ο και 21ο αιώνες, έβαλαν τον Χριστό και την Εκκλησία Του ως πρώτα στην ζωή. Υπάρχουν δοκιμασίες που συναντιόμαστε σήμερα που προσπαθούμε να ζήσουμε Ορθόδοξη Χριστιανική ζωή. Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια δοκιμασία, από τις πολλές, για την οποία πρέπει να είμαστε ενημερωμένοι ως Ελληνορθόδοξοι Χριστιανοί.
Παρόλο που δυστυχώς πολλοί περιφρονούν τα του Θεού πράγματα, έχει γίνει όμως μόδα να στραφούμε σε δεισιδαιμονία που έχουν την επιρροή του πονηρού, όπως τα ωροσκόπια, την αστρολογία, τα μέντιουμ,ouiji boards, διάβασμα του φλιτζανιού για να μάθουμε το μέλλον- ακόμη σήμερα και πανθεϊστικά, ειδωλολατρικά, και ορισμένα βουδιστικά και ινδουιστικά δόγματα και “ενέργειες.” Δεν μπορούμε να στραφούμε σε αυτά ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Όπως λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος, Πάπας Ρώμης (την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία του Αγίου Γρηγορίου την τελούμε κατά την διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής), ο άνθρωπος δεν πλάσθηκε για τα άστρα αλλά τα άστρα πλάσθηκαν για τον άνθρωπο. Λέει πως αν ένα άστρο μπορεί να είναι ο κυρίαρχος του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος πρέπει να θεωρηθεί δούλος των δικών του υπηρετών. Άμα αποφασίσω, για παραδείγματος χάριν, να χαστουκήσω κάποιον (όχι ότι πρέπει να χαστουκήσω και όχι ότι θα το κάνω!), δεν φταίνε τα άστρα ότι αποφάσισα εγώ να χαστουκήσω κάποιον! Αν κάποιος γίνει ληστής, δεν φταίνε τα άστρα για αυτόν τον άνθρωπο που έγινε ληστή. Εμείς παίρνουμε την ευθύνη για τις πράξεις μας. Ο Θεός μας έδωσε ελεύθερη βούληση και μας καλεί να αφήσουμε την δική μας θέληση να συνεργαστεί με την χάρη Του. Όπως μας λέει ο Άγιος Βασίλειος ο Μέγας, ο Θεός δεν μπορεί να κάνει δύο πράγματα: Δεν μπορεί να πάει με το ζόρι κατά την ελεύθερη θέλησή μας και δεν μπορεί να πράξει κακό.
Έτσι και δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε καθόλου ouiji boards, που αν κάποιος το έχει, πρέπει αμέσως να το πετάξει έξω από τα σπίτι στα σκουπίδια. Κατ’αρχήν δεν πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι. Η ψυχή του Αγίου Προφήτου Σαμουήλ στην Παλαιά Διαθηκή επιτίμησε τον βασιλιά Σαούλ, ο οποίος βρήκε μάντισσα για επικοινωνήσει με τους κεκοιμημένους. Δεν επικοινωνούμε με τους κεκοιμημένους διά μέσου του ouiji board. Δυστυχώς η επικοινωνία είναι με σκοτεινά πνεύματα, με δαιμόνια. Συγνώμη για τα βαριά λόγια, αλλά χρειάζονται να ειπωθούν αυτά. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί, επικοινωνούμε με τους κεκοιμημένους διά της προσευχής, διά ελεημοσύνης υπέρ αυτών, διά της Θείας Λειτουργίας, διά των τρισαγίων, με τα μνημόσυνα και τα κόλλυβα, με το να φέρνουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων στους ιερείς να προσευχηθούν για εκείνους. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που Άγιοι και δίκαιοι άνθρωποι που έχουν ήδη κοιμηθεί εν Κυρίω εμφανίστηκαν στον ύπνο σε άλλους και ζωντανά ακόμη στους ξύπνιους. Να πάρετε για παράδειγμα τους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη της Μυτιλήνης και τον Άγιο Εφραίμ της Νέας Μάκρης, οι οποίοι, μετά από 500 χρόνια εμφανίστηκαν σε ευσεβούς Χριστιανούς- μέσα ακόμη και στον 20ο αιώνα! Ή, να πάρετε από τις δικές μας ημέρες, τις συναντήσεις των Αγίων Παϊσίου, Πορφυρίου και Ιακώβου της Ευβοίας με την Παναγία (που έγιναν όταν ζούσαν ακόμη εν τούτη τη ζωή την προσωρινή). Αλλά, όμως βλέπετε, πως δεν στράφηκαν σε ouiji boards και μέντιουμ να κάνουν αυτά!
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί επίσης δεν συμφωνούν με το κάρμα. Αν ήταν αλήθεια το κάρμα, γιατί συμβαίνουν και κακά πράγματα σε καλούς ανθρώπους; Πως μπορεί να εξηγήσει ειδικά την ζωή του Χριστού και την ζωή της Παναγίας, αλλά και τις ζωές όλων των Αγίων, ζωές τις οποίες δεν ήταν πάντα ρόδινες; Ο Χριστός και η Παναγία ήταν, είναι και πάντα θα είναι οι καλύτεροι άνθρωποι, όμως ο Χριστός σταυρώθηκε και η πολύτιμη Μητέρα Του Τον είδε να πάσχει, να βασανίζεται και να σταυρώνεται. Πως τα εξηγεί αυτά το κάρμά; Πρέπει να θυμηθούμε πως υπάρχει ζωή μετά αυτήν εδώ στην γη, πως είμαστε καλεσμένοι σε μια επουράνια Βασιλεία, σε μια επουράνια Ιερουσαλήμ, σε μια επουράνια Κωνσταντινούπολη.
Πιστεύουμε πως ο διάβολος και οι δαίμονες είναι πραγματικότητα, αλλά πως είναι ένα μεγάλο μηδέν ενώπιον της δυνάμεως του Θεού. Δεν πρέπει όμως να εκθέτουμε τους εαυτούς μας και να παίζουμε με φωτιά γιατί έτσι καιγόμαστε πνευματικά. Άμα αρνούμαστε την πραγματικότητα του διαβόλου και των δαιμόνων, μετά είναι σαν να λέμε πως ο Χριστός είναι άφρων και επιπόλαιος, αφού ο ίδιος ο Χριστός θεράπευσε ανθρώπους που ήταν δαιμονισμένοι στα Ευαγγέλια. Άμα αρνούμαστε την πραγματικότητα του διαβόλου και των δαιμόνων, κάνουμε και τον Άγιο Γεράσιμο της Κεφαλονιάς άφρων και επιπόλαιο, τον Άγιο που έχει θεραπεύσει πολλούς δαιμονισμένους. Αυτήν την πραγματικότητα του διαβόλου και των δαιμόνων την δεχόμαστε κάθε φορά που γίνεται μια βάπτιση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού την ώρα των ευχών της κατηχήσεως που λέγονται στον νάρθηκα πίσω στην εκκλησία, λέγονται και ευχές εξορκισμού και ο ανάδοχος φτύνει τρεις φορές προς τον διάβολο να δείξει πως ο διάβολος και οι δαίμονες δεν τους θέλουμε και τους απορρίπτουμε. Το φτύσιμο ενός ανθρώπου προς τον άλλον ήταν τρόπος ειδικότατος για να δείξει κάποιος την έλλειψη του σεβασμού στην Μέση Ανατολή.
Όλα αυτά τα ειδωλολατρικά πράγματα είναι πνευματικά βλαβερά και επικίνδυνα, εκθέτοντας τους εαυτούς μας σε δαιμονική επιρροή. Ξέρω πως τα λόγια ίσως ακούγουνται βαριά, αλλά όπως είπα, καμμιά φόρα είναι αναγκαία τα λόγια τα βαριά.
Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα θέματα και περισσότερα από τους θησαυρούς της εθνικής μας κληρονομιάς που ανήκουν στην Εκκλησία, φέρνω δίπλα μας τον αγαπητό μας Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος γιορτάζει στις 24 Αυγούστου, που ήταν σαν άλλος Απόστολος Παύλος στην Ελλάδα την εποχή των Οθωμανών Τούρκων, ταξιδεύοντας παντού για να κηρύξει την Πίστη και να βοηθήσει τους ραγιάδες να συντηρήσουν την Ορθόδοξη Πίστη τους και την Ελληνική γλώσσα επίσης.
Λέει ο Άγιος Κοσμάς πως αυτά που οι Άγιοι Πατέρες και η Εκκλησία μας διέταξαν είναι καλά και ιερά, πνευματικά. Όσα γίνονται έξω από την Εκκλησία είναι του διαβόλου και πολλές φορές ο διάβολος δημιουργεί φαντασίες για να βάλει κάποιος φωτιά μέσα του και να καεί πνευματικά και σωματικά. Λέει επίσης ο Άγιος Κοσμάς πως αν θέλει κάποιος να δει το μέλλον του ή την μοίρα του, να σηκωθεί την ώρα της αυγής και να πάει στην εκκλησία και να δει τα μνημεία των κεκοιμημένων. Να σκεφτεί τότε και να ρωτήσει τον εαυτό του “Δεν ήταν και εκείνοι άνθρωποι σαν εμένα και πέθαναν. Και εγώ θα πεθάνω αύριο και έτσι δεν θα τολμήσω να κάνω αυτά τα διαβολικά πράγματα γιατί θα χαθώ και θα καταστρέψω τον εαυτό μου.”
Ας πούμε “όχι” στις παραπλανητικές επιρροές και “ναι” στο Πανάγιο Πνεύμα, όπως έζησαν το Πανάγιο Πνεύμα οι Ελληνόρθοδοξοι και οι άλλοι Ορθόδοξοι Αγίοι μας.
