Του Φώτη Καλιαμπάκου – Special to the Hellenic News of America
Στον απόηχο της μεγάλης συναυλίας του Μανώλη Μητσιά στο Queens Theater είχε οργανωθεί στο εστιατόριο Διόνυσος ένα εορταστικό δείπνο προς τιμήν των καλλιτεχνών, των οργανωτών αλλά και των χορηγών-δωρητών του τμήματος Ελληνικών και Βυζαντινών σπουδών του Queens College και το Hellenic American Project. Καθώς ο κύριος Φίλιπ Κρίστοφερ ευχαριστούσε το Μανώλη Μητσιά και όλους τους παρευρισκόμενους δεν μπορούσαμε να φανταστούμε την ευχάριστη έκπληξη που μας επεφύλασσε η βραδιά.
Λίγο αργότερα οι μουσικοί ανέβηκαν στη σκηνή και ο Μανώλης Μητσιάς πήρε το μικρόφωνο και αφού απευθύνθηκε με θερμά λόγια προς τους ομογενείς και άρχισε να τραγουδά και πάλι αγαπημένα τραγούδια από τα πιο γνωστά της πορείας του μιλώντας ταυτόχρονα για την ιστορία τους και να παίρνει και παραγγελίες από το κοινό. Το θερμό κλίμα οικειότητας και άμεσης επαφής με τα τραγούδια αλλά τους καλλιτέχνες σε απόσταση αναπνοής θύμισε την παλιά εποχή των μπουάτ της Πλάκας της δεκαετίας του 1960 και 1970, τις οποίες πολλές φορές νοσταλγικά αναπολεί σε συνεντεύξεις του ο Μανώλης Μητσιάς. Από εκείνη την εποχή και το τραγούδι στην «Ελευσίνα μια φορά» που τον βοήθησε όσο κανένα άλλο να αναδειχθεί και να γίνει γνωστός σε όλη την Ελλάδα. Αργότερα εξήγησε πώς όταν είχε πρωτοβγεί το εμβληματικό τραγούδι «Τσάμικος» των Μάνου Χατζιδάκη και Νίκου Γκάτσου, ο τύπος της εποχής είχε γράψει ότι αυτό θα πρέπει να τραγουδιέται κάθε πρωί στα σχολεία σαν ένας δεύτερος Εθνικό Ύμνος!
Ακολούθησαν κι άλλα τραγούδια υψηλού συμβολισμού και καθώς η βραδιά προχωρούσε σιγά σιγά η ατμόσφαιρα άρχιζε να μοιάζει με αυτή που κάποιοι ακόμα θυμούνται και νοσταλγούν, κάποιοι ίσως γνωρίζουν μόνο από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, αυτή των αυθεντικών κέντρων διασκεδάσεως που όλοι τότε αποκαλούσαν: «Τα μπουζούκια»! Σε αυτό συνετέλεσε ιδιαίτερα και η παρουσία ενός εξαιρετικού σολίστα του οργάνου, ο οποίος άλλωστε είχε διακριθεί και στη συναυλία.
Ο Ηρακλής Ζάκκας έδωσε ένα ακόμα ρεσιτάλ και επέδειξε και τις μουσικές του ικανότητες καθώς ο Μανώλης Μητσιάς θυμήθηκε και θέλησε να πει ένα τραγούδι εκτός προγράμματος του Μίκη Θεοδωράκη και άρχισε να το τραγουδάει μόνος του-a capella με τον Ηρακλή Ζάκκα να χρειάζεται μόνο μερικά δευτερόλεπτα «πειραματισμού» μέχρι να βρει τα πατήματά του και να αρχίζει να παίζει το κομμάτι με την υπόλοιπη ορχήστρα να τον ακολουθεί άμεσα.
Στην ωραία ατμόσφαιρα συνετέλεσε και η επίσης εξαιρετική για άλλη μια φορά επίδοση της Νάνας Μπινοπούλου, η οποία και πάλι με ζωντάνια και δυναμισμό (απελευθερωμένη ίσως και από το όποιο άγχος) με όμορφη σκηνική παρουσία και άμεση επικοινωνία με τους παρευρισκόμενους, κατέκτησε το κοινό σε μια μεγάλη σειρά από το τραγούδια, ενώ ενδιάμεσα τις ικανότητές του στο τραγούδι, σε αρκετά λαϊκά κομμάτια επέδειξε και ο Ηρακλής Ζάκκας, σε μια τρίτη διάσταση της μουσικότητάς του δίπλα στο μπουζούκι και τη σύνθεση. Αγαπημένα του κομμάτια ερμήνευσε προς το τέλος τη βραδιάς και ο Άγγελος Παπαδάτος, ανάμεσά τους μάλιστα, για πρώτη φορά όπως πας αποκάλυψε, το: «Ο μοναχός ο άνθρωπος» του αξέχαστου Νίκου Παπάζογλου. Και ενώ ήδη το πρόγραμμα έτεινε να ξεπεράσει σε διάρκεια και την ίδια τη συναυλία, ο Μανώλης ξαναπήρε το μικρόφωνο σε μια αξέχαστη βραδιά που κανείς δεν ήθελε να τελειώσει. Πριν από λίγες ημέρες στον ίδιο χώρο ο καθηγητής Νίκος Αλεξίου είχε εξηγήσει τη διαφορά μεταξύ ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Ποιος μπορούσε τότε να φανταστεί και τα δύο ταυτόχρονα θα προσφέρονταν τόσο απλόχερα στο ίδιο χώρο και μάλιστα – δεν το περιμένει κανείς αυτό από την απλή έξοδό του στην Αστόρια – από έναν καλλιτέχνη της ιστορίας και του βεληνεκούς του Μανώλη Μητσιά!
Ο πρωτοπόρος της διοργάνωσης Φίλιπ Κρίστοφερ αποδείχτηκε και πρωτοπόρος της διασκέδασης και του χορού, ακολουθούμενος από τον καθηγητής και διευθυντή του Hellenic American Project, Νίκο Αλεξίου, ο οποίος διακρίθηκε στο Ζεϊμπέκικο, τελειώνοντας μάλιστα την πολύ προσωπική του θα λέγαμε χορογραφία με μια εντυπωσιακή φιγούρα (κυβίστηση)! Κάθε ηλικίας ομογενείς επίσης ανέβηκαν στην πίστα από την νεαρή έφηβη, την οποία προσπαθούσε να ενθαρρύνει στις κινήσεις στο χορό με πολύ ευγενικό σχεδόν πατρικό τρόπο ο Μανώλης Μητσιάς, μέχρι μια πολύ ηλικιωμένη κυρία της ομογένειας, όλοι συμμετείχαν χορεύοντας και τραγουδώντας, αντιλαμβανόμενοι ότι παρευρίσκονται σε μια ξεχωριστή βραδιά!
