Special to the Hellenic News of America
Η εφημερίδα μας, πιστή στα ιδεώδη του Πολιτισμού και της Εθνικής μας Κληρονομιάς και με γνώμονα τη συμβολή στη διατήρηση της οσμής της Μάνας Πατρίδας ανάμεσα στις χιλιάδες των μελών της Ομογένειάς Της, με χαρά φιλοξενεί το τελευταίο χρονικό διάστημα την ιδιότυπη στήλη υπό τον τίτλο: «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ» με την υπογραφή της λογοτέχνου Άννας Μπιθικώτση ως μια από τις “φλέβες” εκείνες που ενδυναμώνουν τον παλμό στην αγάπη για την καταγωγή αλλά και στη γνώση των αμέτρητων όμορφων “μυστικών” της Ελλάδας μια στήλη που σεργιανά νοητά τους αναγνώστες της σε προορισμούς της μάνας γης που τους ανέστησε!
Σήμερα λοιπόν, η “HELLENIC NEWS OF AMERICA” με αφορμή τη συνεργασία της αυτή, παρουσιάζει την καταξιωμένη λογοτέχνη, χρονογράφο, στιχουργό και δημιουργό της Λαϊκής Ορχήστρας «ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ» Άννα Μπιθικώτση, την αγαπημένη κόρη του μεγάλου ερμηνευτή και συνθέτη Γρηγόρη Μπιθικώτση μέσα από μια εκ βαθέων συνέντευξη.
Ξέρεις, όταν βρίσκεσαι μπροστά στη κόρη του αθάνατου Γρηγόρη Μπιθικώτση, κάπου χάνεις λίγο τα λόγια σου και δεν ξέρεις από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις.
Η Άννα που ξεχωρίζει για το ταλέντο και την προσωπική της γραφή, παρουσιάζει με μεγάλη επιτυχία μεταξύ των άλλων μουσικές παραστάσεις. Μια παράστασή της έκπληξη είναι αφιερωμένη στη προσφορά και μνήμη του ακριβού της πατέρα του μύθου Γρηγόρη Μπιθικώτση.
Ερώτηση
Γνωρίζω ότι συνεχίζεις και για το έτος 2018 την συγκεκριμένη αυτή παράσταση η όποια αφετηρία της είχε τη χρονιά του 2001 παρουσία του πάτερα σου και που μέχρι σήμερα έχει λάβει χώρα σε 700 και πλέον πόλεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, τι είναι αυτή η παράσταση για σένα;
Απάντηση
Είναι ένα έργο ζωής που αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος μέσα οπό τις δραματοποιημένες μου αφηγήσεις συνοδεία πιάνου, γνωρίζω μέσα από τις βιωματικές και ιστορικές μου μνήμες δίπλα στον ακριβό πατέρα μου τη ζωή και το έργο του , από τα δύσκολα χρόνια του ως την καταξίωση και ως το στερνό του ταξίδι στην αθανασία. Ταυτόχρονα προβάλλονταν ανέκδοτα οπτικοακουστικά ανέκδοτα ντοκουμέντα από το προσωπικό μου αρχείο, ενώ περίτεχνα και ευρηματικά καταξιωμένοι ερμηνευτές και μουσικοί αποδίδουν τραγούδια κλασσικών μουσικών έργων των κορυφαίων ποιητών και συνθετών μας που σφράγισε με τη δωρική φωνή του ο ερμηνευτής της Ρωμιοσύνης.
Στο δεύτερο μέρος, καθαρά μουσικό, αποδίδονται αθάνατα Λαϊκά τραγούδια που ερμήνευσε ο Γρηγόρης της Ελλάδας καθώς και δικές του συνθέσεις.
Ερώτηση
Ποιο το κίνητρο σου για να πραγματοποιήσεις αυτή τη παράσταση?
Απάντηση
Έχοντας επίγνωση της δωρεάς που μου δόθηκε είχα υποσχεθεί στον ακριβό μου πατέρα ότι θα συνεχίσω μέσα από το έργο μου το έργο του παραμένοντας ανεπηρέαστη, αληθινή και συνεπής απέναντι στην μεγάλη σου ιστορία, ώστε να θυμηθούν οι παλαιότεροι, και να γνωρίσουν οι νεώτερες γενεές πρότυπα για να «κοινωνήσουν» της τέχνης τα μαλάματα παιδιά που ψάχνουν με μάτια γεμάτα φως και πίστη σύμβολα να στηριχτούν. Γιατί ένα από αυτά τα πρότυπα ήταν κι ο Μπιθικώτσης, που ανεπανάληπτα ερμήνευσε τους ποιητές μας, τους κορυφαίους συνθέτες μας, τα ρεμπέτικα και τις δικές του συνθέσεις αποτελώντας ένα σύμβολο του Εθνικού μας Πολιτισμού.
Ερώτηση
Η παράσταση φέρει το τίτλο: «Από το ημερολόγιό μου Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922- 2005». Πώς θα χαρακτήριζες το έργο αυτό;
Απάντηση
Είναι ένα έργο μουσικό και δραματικό. Είναι οι αναμνήσεις της παιδικής, έφηβης και ώριμης ηλικίας του μύθου πατέρα μου έτσι όπως μου τις διηγήθηκε έτσι όπως τις είδα εγώ μέσα από τα δικά μου μάτια και τις κατέγραψα στο ομότιτλο βιβλίο μου που ζωντάνεψα τις σελίδες του μέσα από το σενάριο της παράστασης που υπογράφω. Είναι η ζωή του όλη από το Α ως το Ω. Αλλά και κάτι άλλο! Η παράσταση αυτή καθ’ αυτή ένα δραματικό έργο. Και λέω δραματικό, γιατί υπάρχουν σε αυτό μεγάλα τμήματα της άγνωστης ζωής του πίσω από τα φώτα , μιας ζωής που δεν είδε και δε «χειροκρότησε» κανείς. Ταυτόχρονα είναι ένα ιστορικό έργο. Προσωπικά για έμενα είναι ένα έργο μετάληψη και άχραντα μυστήρια, Ελλάδα – αρχαία, βυζαντινή, σύγχρονη. Της Αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου. Με άσπρα μάρμαρα, γαλανή θάλασσα και γαλανό ουρανό. Μέσα του συγκεντρώνει τους καημούς, τη λεβεντιά και τη δύναμη της Ρωμιοσύνης. Η μουσική μου αυτή παράσταση περικλείει την Ελλάδα του Γρηγόρη τραγούδι το τραγούδι , εικόνα την εικόνα, μνήμη τη μνήμη. Ίσως εκεί και να έγκειται η μεγάλη της επιτυχία αφού συνεχίζεται με τους καταξιωμένους ερμηνευτές συνεργάτες μου και φέτος για 17 χρονιά με τα ίδια επιτυχία , σε Ελλάδα και εξωτερικό!
Ερώτηση
Πως αισθάνεσαι που κουβαλάς τόσες μνήμες ιστορικές και βιωματικές;
Απάντηση
«Βαφτίστηκα» σε νότες μουσικής και άγια λόγια μελοποιημένα κι αυτό για μένα είναι ευλογία. Μεγάλωσα στο σπίτι μου που είχε κι αυτό ψυχή, αντί για παραμύθια με τραγούδια που γεννηθήκαν, μεγάλωσαν και ταξίδεψαν στην αθανασία, γι αυτό αισθάνομαι σαν ένας τυχερός άγγελος στο «μουσικό παράδεισο» της γης.
Ερώτηση
Πώς είναι να είσαι κόρη ενός τόσο μεγάλου καλλιτέχνη? Σίγουρα θα νιώθεις πολύ
περήφανη. Όμως από την άλλη πρέπει να στερήθηκες τον πατέρα σου λόγω της δουλειάς του πολύ στα παιδικά σου χρόνια!
Απάντηση
Το τίμημα της δόξας του το πλήρωσα ακριβά. Για να τον έχει ο κόσμος έπρεπε να τον στερηθώ και τον στερήθηκα στα άγουρα μου χρόνια που ήθελαν και το δικό του ‘’νερό’’ για να ανθίσουν… Ήμουν όμως περήφανη που αυτός ο μύθος ήταν ο λατρεμένος πατέρας μου! Ευτυχώς στην εφηβεία μου κατάφερα να ξεχωρίσω τον πάτερα Γρηγόρη από τον Μπιθικώτση και έτσι ισορρόπησα!
Ερώτηση
Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης δεν έχει πεθάνει για κανένα Έλληνα, ζει στις καρδιές και στις ψυχές όλων, οι μεγάλοι της ζωής δεν πεθαίνουν ποτέ, αλλά ζουν για να τους θυμόμαστε και να παίρνουμε όλοι μας μαθήματα ζωής και ψυχής από αυτούς! Τι έχεις να πεις εσύ για αυτό?
Απάντηση
Ο Μπιθικώτσης είχε τη τύχη μέσα από το τραγούδι να συναντηθεί με αυτόν τον Λαό και να τον εκφράσει. Καμιά φορά συλλογίζομαι, πως αυτό το Έθνος μέσα στα χρόνια της σκλαβιάς, πόσα χρωστάει όχι μόνο στα εκκλησιαστικά κείμενα που διατήρησαν τη γλώσσα του αλλά και στο μεγαλείο των ψαλτών του κι όχι μόνο των ψαλτάδων των λαϊκών αλλά και των ιερωμένων. Έτσι λοιπόν, αυτή η «ξύλινη» φωνή που είπαν για τον Μπιθικώτση, είναι τόσο βυζαντινή, τόσο άμεση, τόσο Ελληνική, που έχει μέσα της και τη Μικρά Ασία, που έχει μέσα της και τον Αγώνα στην Αλβανία, που έχει μέσα της και τον πόνο της Αντίστασης, που έχει αυτή την ξύλινη υφή που θυμίζει καμιά φορά τα ξύλινα καμπαναριά του Αγίου Όρους. Αυτή η περίεργη μοίρα, να λέμε τα πράγματα χωρίς καλλιέργεια. Και αυτά πέρασαν μέσα από το μεγάλο Μπιθικώτση. Νομίζω ότι είναι μια στιγμή που ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης θα πρέπει όχι πια να αντιμετωπιστεί, πολύ ωραία βέβαια με ένα αφιέρωμα, αλλά να αντιμετωπιστεί σαν κάτι άλλο, σα συνέχεια των μεγάλων ψαλτάδων του Έθνους.
Ερώτηση
Τι θυμάσαι περισσότερο από τον πατέρα σου, αν σου ζητούσα να μοιραστείς κάποιες αναμνήσεις σου από την κοινή ζωή σας ποιες θα ήταν αυτές ?
Απάντηση
Θα μοιραστώ μια σημαδιακή για τον πατερά απόφαση του που μου εκμυστηρεύτηκε και που αφορά την εποχή της καταξίωσης του σε σχέση με τη ζωή μας.
Θα πρέπει να ήμουν γύρω στα τριάντα, όταν ο πατέρας μου εξήγησε τον πραγματικό λόγο που αφήσαμε το σπιτάκι μας στο Περιστέρι, ανοίγοντας πανιά για άλλη γειτονιά… Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα όταν είχαμε πάει βόλτα στα παλιά μας γνώριμα λημέρια. Αντικρίζοντάς το «όρθιο», στη θέση του, με ρώτησε:
«Ξέρεις Άννα γιατί φύγαμε από τη γενέτειρα μας το Περιστέρι; Φύγαμε τότε που είχα γίνει μεγάλος και τρανός και το σπιτάκι μας στο Περιστέρι είχε γίνει το στολίδι της Μυκηνών, μιας και το είχαμε φτιάξει καινούργιο. Σε είχα δει τότε να κλαις και σε ρώτησα τι έχεις. Εσύ με ένα παράπονο μου απάντησες με την αφέλεια των αθώων χρόνων σου: «Μπαμπά, στης φίλης μου το σπίτι που τρώγανε μπριζόλες, εγώ ζήλεψα που μου μύρισαν και ζήτησα να φάω ένα κομματάκι. Τότε η γιαγιά της μου είπε:« καλά βρε παιδί μου, ο μπαμπάς σας έχει κάνει τόσα λεφτά κι ακόμα φακές σας ταΐζει;». Έτσι Αννούλα μου, με αφορμή αυτό το περιστατικό, συνειδητοποίησα ότι όταν το δικό σου σκαλοπάτι δεν είναι πια ασήμαντο, τότε πρέπει να φοβάσαι και να προστατεύεις ακόμη πιο πολύ αυτούς που αγαπάς. Είπα τότε της μάνας σου να ψάξει για άλλο σπίτι.»
Επίσης ποτέ δε θα ξεχάσω όταν με είχε ακούσει να σου απαγγέλλω στις 7 Μαΐου 2001 εκείνο μου το ποίημα που του είχα γράψει, όπου μέσα από τα τραγούδια του, του έλεγα πώς κράτησα όλα αυτά τα χρόνια τη ζωή του… τη ζωή μας… Όταν πρωτοβγήκαν τα λόγια της ψυχής μου από τα χείλη μου, τον είχα απέναντί μου, άρχοντα με τα όλα του και με την υγειά σου, κείνη την ξεχωριστή για μένα «γιορτή» της παρουσίασης του βιβλίου μου που του είχα γράψει , στο θέατρο «Κ. Δανδουλάκη». Με αυτό το ποίημα ξεκίνησα να του μιλώ τότε και με αυτό κάνω την έναρξη σε κάθε μου παράσταση …. Δε θα ξεχάσω όσο ζω και ανασαίνω τα λόγια που μου είπε σε κείνο το γιορτάσι της μυρωμένης μας στιγμής: «Αννούλα μου, κάθε φορά που θα θέλεις να βρίσκομαι κοντά σου και να σε συναντώ, μόλις θα ακούω να μου λες αυτά τα λόγια θα αισθάνεσαι την ανάσα μου στο μάγουλό σου και το χέρι μου να κρατάει το δικό σου. Όπου κι αν είμαι θα έρχομαι πάντα να σε βρίσκω… θα σου χαμογελώ …»
Ερώτηση
Πόσο γοητευτικό, δύσκολο, συγκινητικό ή ενδιαφέρον είναι αυτό που «ξαναζείς», σε κάθε σου παράσταση αναφερόμενη στο πατέρα ;
Απάντηση
Στην αρχή ήταν δύσκολο. Θυµάµαι πως σε µια πρόβα «έσπασα» από τη συγκίνηση όλων όσων ξαναζούσα.. γιατί ήξερα ότι τίποτα δεν είναι όπως τότε… αφού οι πρωταγωνιστές της παράστασης μου είναι στον ουρανό και μας κοιτούν από ψηλά… . Μετά σκέφτηκα οι μνήμες και τα τραγούδια Άννα σε μεγάλωσαν και είπα «ΟΚ, μπορείς θα τα καταφέρεις».
Ερώτηση
Υπάρχει διαφορά στο να γράφεις από το να παίζεις η ίδια και το ρόλο του πρωταγωνιστή σου;
Απάντηση
Το γραπτό είναι διαφορετικό. Το δίνεις στον άλλον και εξαφανίζεσαι. Ο αναγνώστης φτιάχνει τις δικές του εικόνες, πλάθει το «έργο» µόνος του, όπως κάνουµε όλοι όταν διαβάζουµε µια ιστορία. Όταν όµως ο ίδιος αρχίζεις να διηγείσαι, να ακούς τη φωνή σου, τότε ανακαλύπτεις κι εσύ άλλες διαστάσεις . Για µένα κάθε λέξη, κάθε εικόνα είναι βιωµένη κι αυτό με βοηθά γιατί δεν υποδύομαι έναν ξένο αλλά έμενα την ιδία σε χρόνια ωραία που΄ χα «λουλούδια μες τη καρδιά» .
Ερώτηση
Τι έκανε εκείνα τα χρόνια ωραία και σε τι διαφέρουν από το σήμερα;
Απάντηση
Ήμασταν τυχεροί επειδή γεννηθήκαμε περίπου στα μέσα του 20ού αιώνα, και προλάβαμε να γνωρίσουμε το παραδοσιακό από τους γονείς μας . Όσοι γεννηθήκαμε εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, είμαστε κατά κάποιο τρόπο ο άξονας της ζυγαριάς. Από τη μια μεριά ήταν οι παλιοί, το κατεστημένο, από το άλλο οι νέοι και η αντίδραση. Κι εμείς στη μέση, οι ισορροπιστές. Εμείς του ’60 οι εκδρομείς είμαστε δίψυχοι: συντηρητικής ψυχοσύνθεσης και συμπεριφοράς ανατρεπτικής γιατί μυρίσαμε τον βασιλικό και τον ασβέστη γιατί από τη τρύπια στέγη μας μπαίνανε τ΄αστέρια. Γιατί τα τραγούδια που μας μεγάλωσαν ξύπναγαν συνειδήσεις.
Ερώτηση
Από το κατώφλι του πατρικού σας διάβηκαν, μεγάλες μορφές της μουσικής Τέχνης: Βαμβακάρης, Χιώτης, Τσιτσάνης, Θεοδωράκης, Χατζιδάκις, οι πιο κορυφαίοι Έλληνες συνθέτες, ποιητές και ερμηνευτές. Θυμάσαι κάποια ανέκδοτη στιγμή να μας διηγηθείς?
Απάντηση
Θυμάμαι πολλές αλλά θα σταθώ σε μια …Θυμάμαι μια μέρα που χαράχτηκε μέσα μου βαθιά… Ήταν η 25 Γενάρη η μέρα που γιόρταζε ο πατέρας μου και στο σπίτι μας ήταν όλοι αυτοί οι μύθοι! Ενώ με χόρευε το πρώτο μου ταγκό ο Στέλιος Καζαντζίδης, εκείνη τη στιγμή που όλα ήταν σαν σε παραμύθι μέσα σε τραγούδια και γέλια , ο καλύτερος φίλος της οικογένειας μου και νονός μου, έπαθε έμφραγμα και τον είδαμε άψυχο να πέφτει μπρος στα μάτια μας…
Θυμάμαι το Καζαντζίδη να με παίρνει αγκαλιά να με ηρεμήσει και το Τσιτσάνη να μου κλείνει τα μάτια να μη βλέπω, το Χατζιδάκι να καλεί στο τηλέφωνο για να έρθει ασθενοφόρο, το Χιώτη να ουρλιάζει από το σοκ… Ήταν στιγμές που οι μύθοι ήταν άνθρωποι πίσω από τα φώτα…
Ερώτηση
Τι μήνυμα θα έδινες στους νέους ανθρώπους? Αξίζει να προσπαθούν να ακολουθήσουν τα όνειρα τους, ανεξαρτήτως ποια είναι αυτά, σε μια εποχή σαν αυτή?
Απάντηση
Στους νέους ανθρώπους θέλω να πω δύο λόγια που με αγάπη κεντώ: «Τα όνειρα δεν έχουν εποχές! Ξαναπλάστε τον κόσμο από την αρχή. Ξανακουστείτε με τα ασημένια γέλια των κυμάτων. Κυνήγησε νεράιδες στα όνειρά σας. Δες τε τι όμορφη που είναι η ζωή. Δες τε , ακόμα και οι πεταλούδες ξέρουν να φτιάχνουν κεντήματα. Γι’ αυτό τραγουδήστε τη ζωή! Στο πείσμα των άλλων να συνεχίσετε κόντρα στους άνεμους να ταξιδεύετε με σχεδία τα οράματα σας, άλλωστε τι κοστίζει η ελπίδα; Όλα είναι δωρεάν, ακόμα και το όνειρο… μόνο που αυτό δεν μπορεί κανείς να σας το πάρει χωρίς τη συγκατάθεση σας!
Ερώτηση
Μέσα από τα βιβλία σου, τους στίχους και τα ποιήματα σου τι πραγματεύεσαι , ποιός ο στόχος σου?
Απάντηση
Πολλές φορές λέω πως τα γραπτά μου, οι στίχοι μου ή τα ποιήματα μου, μοιάζουν με εκείνα τα τραγούδια που θυμίζουν παλιές αγάπες , πικρές αναζητήσεις, καταδικασμένες επιστροφές… Μα εγώ επιμένω να ψάχνω στ’ απέραντα χωράφια τ’ ουρανού με μάτια που τρυπούν τα σύννεφα , το κλειδί για τη γαλήνη της ψυχής.
Ερώτηση
Έχεις κάποιες εμμονές στη γραφή σου που σου δίνουν το ερέθισμα και το συναίσθημα και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να γράφει κάποιος τελικά;
Απάντηση
Οι εμμονές μου είναι να σημαδεύω τη νέα ελπίδα, να πολεμώ για τη λύτρωση μου.
Να ανεβαίνω τα “όρος’’ της αντοχής με τη ψυχή στο στόμα, με δύο στάλες κρασί από όνειρα. Για μένα το να γράφω είναι τόσο εύκολο σαν να ανοίγω μια βρύση και να τρέχει νερό ασταμάτητα …έτσι τρέχουν οι λέξεις μου στο χαρτί…
Ερώτηση
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο και ποια αποτυχία ίσως σε έχει θωρακίσει με επιμονή, υπομονή και πείσμα?
Απάντηση
Το μεγαλύτερο όνειρο μου είναι να δημιουργήσω το ΙΔΡΥΜΑ «ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ», για να «σώσω» μέσα εκεί το αμύθητο αρχείο του που μου εμπιστεύτηκε, αλλά και για να σπουδάζουν μουσική, παιδιά που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα.
Όσο για αποτυχία δε έχω να θυμηθώ καμία , γιατί αποτυχία για μένα σημαίνει ότι κάποιος εγκατέλειψε όσο ζει να κυνηγά τα όνειρα του ….κι εγώ ακόμα ζω και τα κυνηγώ!
Ερώτηση
«Αυτό το χώμα που είναι δικό τους και δικό μας». Πιστεύεις πως μέσα στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα και ως λαός, πρέπει να διατηρούμε ακόμη την ελπίδα και την πίστη μας ή πρέπει να σιωπούμε ώσπου να σημάνουν οι καμπάνες?
Απάντηση
Αν στη θέση του ΕΓΩ βάλουμε το ΕΜΕΙΣ ως Έλληνες, τότε όλα θα αντιμετωπιστούν .Η σιωπή έχει τους ήχους της μελωδίας της ζωής, της ελπίδας και της πίστης!
Της καμπάνας το σκοινί δε το κρατούν μόνο οι νεκροί αλλά κι εμείς οι ζωντανοί, ο ΛΑΟΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ! Καιρός να φέρουμε την ευλογημένη ώρα που θα σημάνουμε Ανάσταση πριν είναι αργά…
Ερώτηση
Για το τόπο μας και τις μέρες που διανύουμε ποιο το μήνυμα σου για το 2018
Απάντηση
Ας μονιάσουμε όλοι τούτες τις μέρες, «ας βάλουμε το μαχαίρι στο θηκάρι δεν μας χρειάζεται» Ξέρουμε σε κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα μας ή όπου κι αν μένει κάθε Έλληνας, κάθε λαός , να δίνουμε μάχες για τα ιδανικά μας, να παλεύουμε μαζί, για το μέλλον των παιδιών μας, για την Ελλάδα που οφείλουμε να τους παραδώσουμε, για την Ελλάδα που τους αξίζει. Γιατί πώς να το κάνουμε, εμείς στην συντριπτική πλειοψηφία είμαστε άνθρωποι μπεσαλήδες, αγνοί, ειλικρινείς, ψυχούλες, πατριώτες, σεμνοί, ταπεινοί… Σε αυτό το τόπο δεν γεννηθήκαμε για να παίξουμε σε τραγωδίες αλλά για να ζήσουμε! Η πατρίδα μας χρειάζεται τούτες τις μέρες προστασία, ας τη προστατέψουμε…. Γι αυτό ας απλώσουμε ο ένας το χέρι στον άλλο και ας παλέψουμε στο πείσμα των άλλων αγαπημένοι, στον κοινό αγώνα, για ότι μας ενώνει, για ότι μας εμπνέει, για ότι μας δείχνει το δρόμο για την ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Γιατί σε αυτή τη χώρα, στο κόσμο της αυτόν τον μικρό τον μέγα, εμείς μόνο μια προσταγή γνωρίζουμε, κείνη που προστάζει για τα ψηλά, για έναν ωραίο ανήφορο, όπου μας περιμένει η δική μας Ανάσταση. Ας ανεβούμε όλοι μαζί χειροπιαστοί τον καθαγιασμένο αυτό ανήφορο αφού το γνωρίζουμε καλά πως σε τέτοιες κορυφές φτάνουν μόνο οι άνθρωποι που αντέχουν στα δύσκολα. Ας βαδίζουμε λοιπόν ο ένας δίπλα στον άλλο με το ανάστημα της ΕΝΩΣΗΣ! Ας γίνουμε το τραγούδι του νέου μας αγώνα, γιατί αυτός ο αγώνας, είναι αγώνας για την κάθε καλύτερη μέρα που δικαιούμαστε και για την οποία αξίζει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τις προσπάθειές μας! Το νέο μας ταξίδι μόλις ξεκίνησε! ΟΡΤΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ… ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΚΛΗΜΑΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΑΠΕΙΡΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΠΟΥ ΤΑΞΑΜΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!
Ερώτηση
Γράφεις κάτι τώρα, κάποιο νέο βιβλίο και τι άλλο ετοιμάζεις, ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; ?
Απάντηση
Είμαι στην πραγματοποίηση των μεγάλων μου σχεδίων, επίτρεψε μου να κρατήσω κλειστά ακόμα τα «χαρτιά» τους …
Ερώτηση
Μίλησε μας για την ιδέα σου να χρονογραφείς στην εφημερίδα μας ταξιδεύοντάς μας στις ομορφιές της Ελλάδα μας.
Απάντηση
Με πλοηγό τη διάθεση και προορισμό τις μοναδικές γωνιές της Ελλάδας μας, που κρύβουν μέσα τους μυστικά, εκπλήξεις και ευχάριστες προκλήσεις, θέλησα να ταξιδεύω τους αναγνώστες στης όμορφης και ιστορικής πλέων εφημερίδας .Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκδότη της HELLENIC NEWS OF AMERIKA κ. Παύλο Κοτρώτσιο για το βήμα που μου έδωσε ώστε να χρονογραφώ έχοντας την δική μου στήλη μέσα από την οποία ταξιδεύω νοητά τους αναγνώστες της ελληνικής ομογένειας και όχι μόνο στις ομορφιές της μάνας γης που μας γέννησε! Ευχαριστώ και τους ευγενικούς υποστηρικτές της προσπάθειας μου αυτής τους οποίους θα γνωρίζετε κι εσείς μέσα από τις συνεντεύξεις που μου παραχωρούν αποκαλύπτοντάς μου τις κρυφές ομορφιές του τόπου τους. Ετοιμάζω τώρα μέσα από τη στήλη μου κι άλλες μεγάλες εκπλήξεις…
Ερώτηση
Άννα, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σου που αφιέρωσες στο να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου για την εφημερίδα ‘’HELLENIC NEWS OF AMERICA ” . Σου εύχομαι να έχεις πάντα επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις. Με το καλό να ανταμώσουμε, μας δίνεις το λόγο σου ότι σύντομα θα είσαι κοντά μας με τη νοητή παρουσία του μεγάλου Μπιθικώτση επί σκηνής; !
Απάντηση
Θερμά σε ευχαριστώ και εύχομαι ολόψυχα αυτό μου το όνειρο να εκπληρωθεί! Εύχομαι σε όλους καλή κι ευλογημένη χρονιά με όνειρα που ο καθένας ξεχωριστά θα αγγίξει, και στην HELLENIC NEWS OF AMERICA έτη πολλά!
Δυο λόγια για τη Καλλιτεχνική πορεία της Άννας Μπιθικώτση
Η Άννα Μπιθικώτση είναι Ελληνίδα ποιήτρια, συγγραφέας, στιχουργός, παραγωγός και χρονογράφος. Γεννήθηκε στο Περιστέρι Αττικής και πατέρας της ήταν ο μεγάλος ερμηνευτής της Ρωμιοσύνης και μουσικοσυνθέτης Γρηγόρης Μπιθικώτσης Η Άννα Μπιθικώτση, και η αδελφή της Αναστασία Μπιθικώτση είχαν την ξεχωριστή τύχη, αντί για παραμύθια να μεγαλώσουν ακούγοντας από κοντά στίχους και ποιήματα μεγάλων Ελλήνων ποιητών, όπως ήταν οι: Γιάννης Ρίτσος, Οδυσσέας Ελύτης, Γιώργος Σεφέρης, με τη φωνή της Ρωμιοσύνης, τη φωνή του δικού τους πατέρα, του Γρηγόρη Μπιθικώτση. Σύζυγος της είναι ο συνθέτης και τραγουδοποιός Κώστας Νικολόπουλος και έχει δυο κόρες. Η Άννα Μπιθικώτση αποφοίτησε με άριστα από τις Σχολές Καλογραιών, Καλών Τεχνών και «Βελουδάκη». Συγκεκριμένα υπήρξε απόφοιτος της Σχολής Ορθοδόξων Καλογραιών «Θεομήτωρ», της Σχολής Καλών Τεχνών και της Σχολής μοντελίστ «Βελουδάκη». Παράλληλα με το σχέδιο και τη ζωγραφική αγάπησε τον κόσμο της ποίησης και της συγγραφής με αποτέλεσμα από τα εφηβικά της χρόνια να συγγράφει. Ως στιχουργός, συνεργάστηκε με καταξιωμένους Έλληνες συνθέτες και ερμηνευτές. Δημιούργησε τη Λαϊκή Ορχήστρα “ΑΝΝΑ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗ” ζωντανεύοντας έτσι επί σκηνής σε μορφή μουσικής παράστασης τις σελίδες των βιβλίων της, έχοντας πραγματοποιήσει με είσοδο ελεύθερη από το καλοκαίρι 2001 έως σήμερα σειρά πλέον των επτακοσίων παραστάσεων που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Σημαντικοί σταθμοί τους, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, το Πολιτιστικό Πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων “ΑΘΗΝΑ 2004” και το Φεστιβάλ Αθηνών. Με τα λογοτεχνικά της κείμενα συμμετέχει με Ελληνικές Χορωδίες σε παγκόσμια χορωδιακά Φεστιβάλ. Αρθρογραφεί στην HELLENIC NEWS OF AMERIKA , έχοντας τη δική στήλη με τον τίτλο «ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΠΑΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ». Είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στον χώρο των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες και συμβάλλει στην ανάπτυξη της πολιτιστικής τους παιδείας με πολλές παραστάσεις.
Έχει τιμηθεί για την προσφορά της στα πολιτιστικά δρώμενα από Δήμους, Χορωδίες, Λιμενικές αρχές, Ιδρύματα, τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Νέας την UNESCO κ.α.
Το 2001 ο εκδοτικός οίκος Καστανιώτη εξέδωσε την ποιητική της συλλογή «Αντί Σιωπής» η οποία μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει 70 εκδόσεις. Το 2006 από τον εκδοτικό οίκο «Ελληνικά Γράμματα» κυκλοφορεί το βιβλίο της «Από το Ημερολόγιό μου. Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922-2005» , το 2013 η «Εμπειρία Εκδοτική» εκδίδει το μυθιστόρημά της «Ηχηρές Σιωπές του Ερώτα» και το 2017 από τις εκδόσεις ΒΕΓΑΣ κυκλοφορεί το βιβλίο της «Ψηλαφίζοντας τις λέξεις».
Επίλογος
Ευελπιστούμε σύντομα να έχουμε κοντά μας την Άννα Μπιθικώτση και τη μουσική της παράσταση «Από το ημερολόγιό μου Γρηγόρης Μπιθικώτσης 1922- 2005», ώστε μέσα από τη μεγάλη πορεία του Γρηγόρη Μπιθικώτση να δώσουμε το παρών μας σε μια μεγαλειώδη εκδήλωση δημιουργώντας μια νοητή γέφυρα με υλικά την αγάπη και τ΄αθάνατα τραγούδια που ερμήνευσε για να επουλωθούν των ανθρώπων τα βάσανα, φέροντας τον Γρηγόρη της Ελλάδας από τη Γειτονιά των Αγγέλων στους Έλληνες της Αμερικής.
Ευχαριστούμε θερμά την Άννα Μπιθικώτση που μας παραχώρησε αποκλειστικές φωτογραφίες από το προσωπικό της αρχείο.
