Ετήσιο μνημόσυνο τον Πατρός Αναστάσιου Διακοβασίλη
Ελληνική Ορθόδοξος Εκκλησία Αγίου Νικολάου Φλάσιγκ με μακαριά στην αίθουσα Σαραντάκος. 300 πιστοί παρέστησαν στο Μνημόσυνο και στη Μακαρία του αείμνηστου Πατρός Αναστασίου Διακοβασίλη γνωστού ως Παπά Τάσου και ποιητή Διεθνώς. Ο Πάτερ Αναστάσιος έγραψε βιβλία με ποιήματα που προηγήθηκαν από την Αθηνά Τσόκου Κρομύδα και τον Δρ. Ιωάννη Σιόλα.
Ο κόσμος αδέλφια μου είναι αγάπη και ομορφιά. Αυτά είχε γράψει πριν μερικά χρόνια ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος. Και ο Θαλής, ο Μιλήσιος, αιώνες πριν είχε φωνάξει με στόμφο και παρρησία, πως ο κοσμός είναι η ποίηση του θεού. Και τον κόσμον τούτο της αγάπης και της ομορφιάς υμνεί στα ποιήματα του ο πατήρ Αναστάσιος Διακοβασίλης. Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων στο πρόλογο του βιβλίου Ποιητικά Σταχυολογήματα η Καθηγήτρια Αθηνά Τσόκου Κρομύδα. Τον κόσμο της αγάπης, της χαράς και της αδελφοσύνης υμνεί ο ποιητής Παπά-Τάσος Χωρίς όμως να σταματά μόνον εκεί. Στα ποιήματα του, που αποτελούν τέσσερις μεγάλες ενότητες, Το Ταξίδι στους Αγίους Τόπους, τα Θρησκευτικά, τα Πατριωτικά και τα Κοινωνικά – πραγματεύεται Θέματα που φέρνουν τον άνθρωπο πολύ κοντά στον Δημιουργό του.
Από την άφιξη του στην Αμερική το 1963 αποκομμένος από το νησί του την Νίσυρο και την οικογένεια του, μέσα στον πόνο και την δοκιμασία, του ήλθε ο πόθος για την ποίηση. Κάθε βράδυ σχεδόν, μετά από την επίπονη εργασία, του άρεσε να κάθεται και να συντάσει ένα ποίημα πάνω στο Χωρισμό, τη Μοναξιά, Την Πατρίδα, κι έτσι να ικανοποιεί την ψυχική ανάγκη της επικοινωνίας με τους συνάνθρωπους του, έστω και δια μέσου των ποιημάτων. Και ο τίτλος << Σταχυολογήματα>> προήλθε από το γεγονός ότι τα συνέλεγε σαν στάχυα ένα – ένα για να τα εκδόσει σε αυτό το βιβλίο.
Βαθιά είναι η πίστη και η λατρεία του ποιητή για το Θεό. Και το Θρησκευτικό στοιχείο είναι διάχυτο σε όλα γενικά τα ποιήματα του. Άλλοτε με θεός και φόβο Θεού και άλλοτε με αφηγηματικό τρόπο, δινει τις συμβουλές του στον αναγνώστη. Τα ποιήματα του ακόμα θυμίζουν λόγους παραινετικούς μετά Βυζαντινής εποχής. Άλλοτε πάλι δένει άρρηκτα τη φύση με το πνεύμα, το Θείο με το επίγειο. Αυτό, όμως που πλημυρίζει την ποίηση του είναι η αγάπη, είναι αυτό που ο ίδιος πιστεύει, αυτό που πρεσβεύει, αυτό που τον διέπει παντοτινά:
Η αγάπη ας γίνει γέφυρα να ενώσει τους ανθρώπους, όσο μακριά κι αν βρίσκονται σ’ολης της γης τους τόπους. Είναι το μόνο μυστικό που ξέρει να δουλεύει και τις σκληρότερους καρδιές ξέρει να γαληνεύει.
Η ποίηση του Παπά-Τάσου είναι ακόμη δημιούργημα της όμορφης ψυχής του, της διάθεσης του να μιλήσει στον άνθρωπο, να δώσει στον άνθρωπο και να πάρει απ’αυτόν πλάσμα του θεού.
Δρ. Ιωάννη Σιόλα
